Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΦΙΛΗΣ Elena Macriyianni Vryonidou online ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ !!!!
H ΕΛΕΝΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ – ΒΡΥΩΝΙΔΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ 1968. ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΤΑ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ , ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ιδέα ξεκίνησε ξαφνικά και αναπάντεχα, με το πέταγμα μιας πεταλούδας. Ως δια μαγείας γεννήθηκε εκείνη τη στιγμή στο μυαλό μου η ιδέα και όταν πλέον οι ήρωες μου πήραν σάρκα και οστά και η ανάγκη τους να “μιλήσουν” ήταν τόσο επιτακτική στο μυαλό μου , τότε βρήκα τη δύναμη μετά από λίγο καιρό να γράψω την πρώτη λέξη. Η αλήθεια είναι πως ουδέποτε είχα σκεφτεί ότι θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο, όχι τουλάχιστον συνειδητά, αλλά θα έλεγα πως ίσως είναι περισσότερο μια ανάγκη εσωτερική, διάφορα ερεθίσματα που δεχόμαστε στη ζωή μας που από ότι φαίνεται σε κάποια στιγμή θέλουν απλά να βγουν προς τα έξω με κάποιο τρόπο. Και τούτα τα ερεθίσματα ποικίλουν και σίγουρα εμπεριέχουν πόνο και χαρά, έρωτα και θλίψη, θάνατο και ζωή, μαζί με τόσα άλλα. Από εκείνη την πρώτη στιγμή με το πέταγμα της πεταλούδας και τη γέννηση μέσα στο μυαλό μου της ιστορίας και των ηρώων μου, ήξερα βαθιά μέσα μου πως δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Οι ήρωες μου ήταν πλέον για εμένα λες και ήταν υπαρκτά πρόσωπα, γύρω μου, μαζί μου. Η διαδικασία της γραφής είναι ένα υπέροχο μοναδικό, μοναχικό ταξίδι ψυχής. Είσαι κάτι σαν μικρός θεός που ορίζεις τη μοίρα των ανθρώπων. Όταν κάθισα στον υπολογιστή τα χέρια μου άρχισαν να γράφουν από μόνα τους χωρίς καμιά προσπάθεια. Η γραφή είναι βάσανο και λύτρωση μαζί. Κατά την διάρκεια της συγγραφής μοιάζεις με ένα ερωτευμένο, που το μυαλό του είναι διαρκώς αλλού, που ονειρεύεται, που κοιτάζει αφηρημένα τον ουρανό και η σκέψη του τρέχει, που οδηγεί το αυτοκίνητο χωρίς να ξέρει πως έχει φθάσει στον προορισμό του, κάπως επικίνδυνο αυτό. Είσαι ερωτευμένος με τις λέξεις σου, πονάς και χαίρεσαι ταυτόχρονα με τους ήρωες σου και γίνεσαι ένα μαζί τους. Κάποιες στιγμές θαρρείς πως θα τους δεις μπροστά σου. Δεν γίνεται να μην είναι αληθινοί… Και όμως.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: είναι μεταφορικό αλλά η πεταλούδα ήταν η πηγή της έμπνευσης
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο ρόλος της πεταλούδας είναι συμβολικός; Και αν δεν αποκαλύπτουμε κάτι απο την υπόθεση τί συμβολίζει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: η πεταλούδα υπήρξε η πηγή της έμπνευσης αλλά σίγουρα είναι συμβολικό και φανερώνει μια δύναμη που όπως λέει κάπου μέσα στο βιβλίο" τι και αν κάποιων ανθρώπων τσαλακωθούν τα φτερά τους; ποιος λέει ότι δεν θα μπορούσαν να τα τινάξουν περήφανα και με μια αέρινη κίνηση να ξαναβρούν τη δύναμη να πετάξουν".
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν και το βιβλίο είναι προϊον μυθοπλασίας γράφοντας αυτό το βιβλίο βίωσα έντονα συναισθήματα πότε χαράς πότε λύπης. Έκλαψα πολύ σε διάφορα σημεία και ακόμα και σήμερα συγκινούμαι διαβάζοντας τα. Πέρασα νύχτες που δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί ήξερα πως έπρεπε να γράψω και κάποια όχι ευχάριστα. Στεναχωριόμουνα λες και ήταν αλήθεια. Είναι κάποια σημεία στο βιβλίο που με συγκινούν ιδιαίτερα ίσως γιατί μου φέρνουν στο μυαλό εικόνες όχι απαραίτητα δικές μου αλλά που με αγγίζουν ως άνθρωπο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς αισθάνθηκες όταν τελείωσες την συγγραφή του; Στεναχωρημένη; Χαρούμενη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: όταν τελείωσα το βιβλίο αισθάνθηκα περίεργα, και χαρά και λύπη. Και δυσκολεύτηκα πολύ να τους αποχωριστώ τους ήρωες μου, ίσως και να τους κουβαλώ για πάντα μαζί μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος ήρωας του βιβλίου σου σου λείπει πιο πολύ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: τώρα μου βάζεις δύσκολα με την ερώτηση σου ποιος ήρωας του βιλίου μου μου λείπει πιο πολύ. και δεν θα το κρύψω ότι με συγκινείς. Θα πω όλοι. Κατά την διάρκεια της γραφής του βιβλίου πίστευα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να τους αποχωριστώ. Είναι μια δύσκολη διαδικασία, που ίσως ακούγεται ακόμα και παράλογη για κάποιον που δεν το έχει βιώσει. Δεν πίστευα ότι τελικά θα μπορούσα να τους αφήσω να “φύγουν” και να μπορέσω να γράψω μετά κάτι άλλο, αλλά όταν τελικά “βεβαιώθηκα ότι ήταν καλά” και ναι, αναγνωρίζω ότι αυτό σε μερικούς ακούγεται κάπως , τότε μπόρεσα και εγώ να ησυχάσω και να τους αφήσω πλέον μακριά μου. Πρέπει να ομολογήσω όμως ότι μου λείπουν και πως τους αγαπώ σαν να είναι υπαρκτά πρόσωπα. Ναι , μου λείπουν , η Μυρσίνη μου, η Αναστασία μου , η Αγγελική μου,η λατρεμένη μου γιαγιά Αλεξάνδρα και για να μην αδικήσω τους άλλους θα πω όλους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο καιρό σου πήρε να το ολοκληρώσεις?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: μου πήρε γύρω στους 8-9 μήνες. όσο περίπου διαρκεί και μια εγκυμοσύνη έτσι χαριτολογώντας τους λέω ότι είναι το τρίτο μου μωρό, και έτσι το αισθάνομαι δηλαδή.είναι κομμάτι της ψυχής μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιον χαρακτήρα του βιβλίου σου δέθηκες παραπάνω, ποιον μίσησες, ποιον αγάπησες... Και ποιος θα ήθελες να ήσουν, εαν έπρεπε να ενσαρκώσεις έναν ρόλο μέσα από τις σελίδες σου?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δέθηκα με όλους αγάπησα ιδιαίτερα τους πλείστους από αυτούς.
Αγαπημένοι ήρωες οι πλείστοι. Η Μυρσίνη μου , η Αναστασία μου, η Αγγελική μου η λατρεμένη γιαγιά αλεξάνδρα αλλά και άλλοι να μην τους αδικήσουμε τώρα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα μπορούσε δηλαδή να υπάρξει ένα νέο βιβλίο με την συνέχεια κάποιου από τους ήρωες?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι δεν θα μπορούσε να υπάρξει ένα νέο βιβλίο με την συνέχεια του πρώτου. Εδώ και μερικούς μήνες ετοιμάζω κάτι άλλο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με πιο μουσικό κομμάτι θα έντυνες το βιβλίο σου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: κατά την διάρκεια της γραφής άκουγα διάφορα κομμάτια μερικά από τα οποία είναι «τα κύματα» και «η θάλασσα» του Σπανουδάκη και μουσική σε πιάνο του Richard Clayderman όπως το Ballade pour Adeleine. Σίγουρα θα ήταν κλασσική μουσική και ιδιαίτερα πιάνο, το οποίο λατρεύω
ΕΡΩΤΗΣΗ: το επάγγελμα σου πόσο σε επηρέασε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: έχω σπουδάσει ψυχολογία αλλά εργάζομαι στον τομέα της υγείας με νεογέννητα σε ένα πρόγραμμα για την νεογνική βαρηκοϊα.
Από την πλευρά της ψυχολογίας θα έλεγα πως ευτυχώς η δυστυχώς ποτέ δεν βλέπεις τα πράγματα επιφανειακά. Ίσως και έτσι να βασανίζεσαι στο τέλος της μέρας. Γιατί πάντα “βλέπεις ή ψάχνεις” εκείνες τις συμπεριφορές που από τους άλλους συνήθως περνούν απαρατήρητες. Από μια άποψη αυτό είναι συν για την συγγραφή ενός μυθιστορήματος γιατί διεισδύεις σε βάθος στις ανθρώπινες ψυχές. Τώρα για την δουλειά μου με τα νεογέννητα, αυτή είναι η χαρά της ζωής, η αθωότητα σε όλο της το μεγαλείο. Και ναι, τώρα που το σκέφτομαι μπορεί όντως να έχει συμβάλει και αυτό θετικά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για εμένα η αγάπη είναι το παν. Χωρίς αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει ζωή και χαρά. Αγάπη μπορεί να είναι μια μικρή ασήμαντη χειρονομία, ένα απαλό άγγιγμα στον ώμο ότι όλα θα πάνε καλά, ένα γλυκό χαμόγελο, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά, κάτι μικρό και ασήμαντο που μέσα από αυτό αισθάνεσαι απέραντη ζεστασιά. Θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα βιβλίο για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Αγάπη είναι όταν συγχωρείς, όταν προσφέρεις ανιδιοτελώς , όταν δίνεις χωρίς να νοιαστείς αν θα πάρεις. Είναι τόσα πολλά…. Ας ανοίξουμε όλοι τις καρδιές μας και ας αφήσουμε την αγάπη να φωλιάσει μέσα της και τότε όλα θα είναι καλύτερα. Και όπως λέει και κάπου μέσα στο βιβλίο, «αγάπη ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη , ποτέ».
ΕΡΩΤΗΣΗ: ποιός είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας Έλενα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ποιος είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας..... σίγουρα θαυμάζω και εκτιμώ πολύ πάρα πολλούς συγγραφείς. Αν έπρεπε να πω κάποιον ή κάποια θα έλεγα την Πασχαλία Τραυλού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: έχει τύχη να πάρεις κάποια γεγονότα ή στιγμές από το επαγγελμά σου ή την καθημερινότητά σου και να τις εντάξεις στο βιβλίο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: αν υπάρχουν γεγονότα η στιγμές δικές μου που έχω εντάξει μέσα στο βιβλίο η απάντηση είναι πως ναι
ΕΡΩΤΗΣΗ: ποιες είναι οι αγωνίες που έχεις ως μητέρα δύο παιδιών;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: σε τι κόσμο έχουμε φέρει τα παιδιά μας, ποιο είναι το μέλλον τους , που πάμε ως κοινωνία. Εμείς πάντως οι γονείς οφείλουμε να τους δώσουμε τα εφόδια και μετά να τους αφήσουμε ελεύθερους να πετάξουν μακριά μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί πιστεύεις ότι πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο σου; Ποιο είναι το μεγαλύτερο μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από αυτό
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: γιατί πιστεύω πως καλά θα ήταν κάποιος να διάβαζε το βιβλίο μου και ποιο είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω θα έλεγα πως το βιβλίο μου θεωρώ πως είναι ένα βιβλίο για την αγάπη. Αγάπη σε όλες της τις μορφές. Μέσα από την ανάγνωση του ο αναγνώστης παίρνει μηνύματα για την οικογένεια, για την ανιδιοτελή αγάπη, για τον έρωτα, για την ανατροφή των παιδιών, για τη φιλία και όχι μόνο. Κάποιοι αγαπημένοι φίλοι που έχουν διαβάσει το βιβλίο αναφέρθηκαν σε μια ζεστασιά που αισθάνθηκαν διαβάζοντας το, σαν μια μεγάλη αγκαλιά. Συγκινήθηκαν , δάκρυσαν και χάρηκαν σε κάποιες στιγμές αφήνοντας στην ψυχή τους όπως είπε μια πολυαγαπημένη φίλη μια νοσταλγία και ένα απαλό πέταγμα πεταλούδας. Το βιβλίο έχει αισιόδοξα μηνύματα για την ζωή και ανάλογα με τα βιώματα που έχει ο καθένας τον αγγίζει σε διαφορετικά σημεία. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα για την ίδια την ζωή. «Τι και αν κάποιων ανθρώπων έχουν τσαλακωθεί τα φτερά τους» λέει σε κάποιο σημείο. «Ποιος λέει ότι δεν θα μπορούσαν να τα τινάξουν περήφανα και με μια αέρινη κίνηση να ξαναβρούν τη δύναμη να πετάξουν». Αυτό είναι ένα από τα πιο ισχυρά μηνύματα του βιβλίου μαζί με την αγάπη. Η ψυχική δύναμη και η αισιοδοξία για τη ζωή. Πως όσες δυσκολίες και να αντιμετωπίσουμε, εμείς θα έχουμε το κεφάλι ψηλά και θα είμαστε οι μαχητές της ζωής. Ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο φτάνει να αγωνιστείς και ότι πολλές φορές χρειάζεται να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, να αποδεχτούμε, να συγχωρέσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και μετά τους γύρω μας και τότε όλα μπορούν να είναι διαφορετικά. Θα ήθελα όπως λέω και στην αρχή του βιβλίου μου να μπορούσα να φέρω στην ψυχή σας αυτό που εγώ αποκαλώ μικρά θαύματα αγάπης. Να μπορούσα δηλαδή να προσθέσω ένα μικρό λιθαράκι στην αγάπη , να αγγίξω τις ψυχές των ανθρώπων και να φέρω όση περισσότερη αγάπη μπορώ στις καρδιές τους. Αυτό θα ήταν και το ζητούμενο μου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: δεν έγραφα από μικρή. Η πρώτη φορά στη ζωή μου που έγραψα κάτι είναι αυτό το βιβλίο. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι από δω και μπρος δεν μπορώ να ζήσω δίχως να γράφω. Κακώς υπάρχει ίσως σε κάποιους η εντύπωση πως κάποιος γράφει για να περνά ωραία. Η γραφή είναι βάσανο, πόνος και λύτρωση μαζί. Είναι όμως ένα υπέροχο ταξίδι ψυχής.
Να σας ενημερώσω για το που μπορεί να βρει κάποιος το βιβλίο μου στην ελλάδα. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο σε όλα τα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία μεταξύ αυτών και στο (https://www.banjomall.com/-83.html ) και στην Αθήνα διατίθεται από το βιβλιοπωλείο Αθανάσιος Χριστάκης (Ιπποκράτους 10-12, στο κέντρο της Αθήνας, τηλ. 2103639336) ο οποίος εξυπηρετεί όλα τα υπόλοιπα βιβλιοπωλεία εντός και εκτός Αθηνών. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε είτε στο βιβλιοπωλείο Χριστάκης (τηλ. 2103639336), είτε στο 2103301025 (το τηλέφωνο των Εκδόσεων Ηλία Επιφανίου στην Αθήνα).
Επίσης να πω εδώ δημόσια, ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον εκδοτικό μου οίκο Ηλίας Επιφανίου, για την ευκαιρία που μου προσέφερε και την άριστη συνεργασία που είχαμε σε όλους τους τομείς. Και ένα ιδιαίτερα μεγάλο ευχαριστώ, στην πολυαγαπημένη μου επιμελήτρια Φένια Κινικλή για τον επαγγελματισμό και την αγάπη της.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί είναι τόσο δύσκολη η διακίνηση των βιβλίων Κύπριων συγγραφέων στην Ελλάδα; Μου έχει κάνει εντύπωση γιατί είχα προσωπική εμπειρία όταν ζήτησα κάποιο! Και τί μπορεί να γίνει για να αλλάξει αυτό!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: για την διακίνηση των βιβλίων από κύπρο προς ελλάδα αλλά και ακόμα μέσα στην κύπρο είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία. Όλα είναι μέσα στο παιγνίδι. Εμείς όμως δεν πτοούμαστε. Θα γράφουμε γιατί αγαπάμε αυτό που γράφουμε και όταν κάτι αξίζει θα βρει τον δρόμο του. Έστω και με τους λίγους. Εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο σχόλιο που μου έκανε μια αναγνώστρια. Θα το θυμάμαι για πάντα και το κρατώ σαν φυλακτό μέσα στην καρδιά μου. Σ΄ευχαριστώ Βάσω μου, αλλά και όλους όσους με αγαπάνε και με στηρίζουν. Σας ευχαριστώ με όλη μου την ψυχή. Ίσως οι αναγνώστες πολλές φορές να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνει για κάποιον να γράφει ένα βιβλίο. Να βάζει την ψυχή του κάτω και να την μοιράζει στον κόσμο. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Αισθάνθηκα μια μεγάλη αγκαλιά απόψε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σου αρέσει πιο πολύ να διαβάζεις βιβλία ή να γράφεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: άλλο είναι να γράφεις και άλλο να διαβάζεις. Οπότε μου αρέσουν και τα δύο. Αλλά όπως είπα και πιο πριν η γραφή είναι και βάσανο και λύτρωση μαζί. Όταν διαβάζεις είναι πιο εύκολα τα πράγματα παρά να γράφεις. Και σίγουρα πρέπει πάντα να σεβόμαστε και να εκτιμούμε τον κόπο του οποιουδήποτε συγγραφέα χωρίς να βιαζόμαστε να κρίνουμε, γιατί έχει βάλει εκεί μέσα κομμάτι της ψυχής του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εγω θελω να σε ρωτησω πως ενιωσες οταν τελειωσες το γραψιμο του βιβλιου σου ; Κ πως οταν το κρατησες στα χερια σου !
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: όταν το κράτησα στα χέρια μου για πρώτη φορά ένοιωσα απέραντη χαρά΄και συγκίνηση σχεδόν όπως να κρατούσα ακόμη ένα μου μωρό. Όταν το τελείωσα ένοιωσα και χαρά και λύπη. Ανάμεικτα συναισθήματα. Λύπη γιατί έπρεπε να τους αφήσω να φύγουν μακριά μου. Και νόμιζα ότι ποτέ δεν θα μπορούσα να γράψω κάτι άλλο. Όταν όμως πήρε το δρόμο του για το τυπογραφείο ελευθερώθηκα αλλά η αλήθεια είναι ότι πάντα θα κουβαλώ κάποιους από τους ήρωες μου μέσα μου. Για εμένα είναι λες και είναι ζωντανοί. Πώς γίνεται να μην είναι;
ΕΡΩΤΗΣΗ: οι συγγραφείς έχουν τα βιβλία τους σα παιδιά τους... Αυτό ισχύει και με εσένα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ναι σαν παιδί μου είναι το βιβλίο μου, το τρίτο μου μωρό
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιο ηταν το πρώτο βιβλίο που διάβασες κ σου εχει μείνει χαραγμένο και γιατι??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ένα βιβλίο που διάβασα στο γυμνάσιο και μου έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό του ( λέτε από τότε να με έπιασε αυτό με την πεταλούδα και να μην το είχα καταλάβει;) είναι τα βελουδένια φτερά το κορίτσι με της πεταλούδες της αναγνώστου μπουκουβαλας ιωαννας , που διαδραματίζεται και στη ρόδο εύα μου και είναι μια πολύ παλιά έκδοση αυτή που έχω στο σπίτι. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να δεκτώ το γεγονός ότι η ηρωίδα είχε πεθάνει και στεναχωριόμουνα για μέρες. Τελικά δεν άλλαξα καθόλου από τότε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: αγάπη, πάθος, έρωτας. Ποια είναι η πρώτη λεξη που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς κάθε μία από τις παραπάνω λέξεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: αγάπη - τα παιδιά μου , πάθος- η συγγραφή, έρωτας - ο άντρας μου. Ε , να μην τον αφήσουμε παραπονεμένο τόση ώρα που δεν μιλά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο μεγάλη απόφαση ειναι να ανατρέψει κάποιος τα πάντα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι συνέπειες και οι απώλειες πρεπει να τον επηρεαζουν; Θα έλεγα πως σίγουρα είναι μια πολύ μεγάλη απόφαση που πρέπει να παρθεί μετά από πολλή σκέψη. Χρειάζεται πολλή θάρρος πρώτον για να αναγνωρίσει και μετά να παραδεκτεί κάποιος ότι όντως έχει πρόβλημα και ακόμη πιο μεγάλη δύναμη χρειάζεται για να αλλάξει αυτό που ίσως έχει συνηθίσει, την ασφάλεια της δυστυχίας του. Οι συνέπειες και οι απώλειες σίγουρα θα μετρήσουν αλλά θα πρέπει να ζυγίσει τα πράγματα και να βρει την δύναμη να ζήσει. Γιατί χρειάζεται μεγάλη δύναμη , που ο καθένας όμως κρύβει μέσα του και δεν πρέπει ποτέ και για κανένα λόγο να ανέχεται αρρωστημένες καταστάσεις στη ζωή του.
ΕΛΕΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥΥΥΥΥ!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου