" Το παράθυρο της Νεφέλης "
Συγγραφέας : ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
"Το παιδί μου... Βοήθεια. Έχασα το παιδί μου..."
Η τραγική μάνα νιώθει τον κόσμο να χάνεται.
Ποιο μυαλό και ποια καρδιά μπορούν να αντέξουν τόση πίεση, τόση τραγικότητα μέσα σε μια στιγμή;
Ψάχνει στα μάτια των ανθρώπων γύρω της τη λύτρωση για τον χαμό της κόρης της.
Ψάχνει την ίδια της τη σάρκα, το αίμα της. Μάταια όμως...
Το παιδί χάθηκε.
Της το άρπαξε ένα ζευγάρι μέσα από τα χέρια της, ένα καλοκαίρι στο Νυδρί της Λευκάδας, για να καλύψουν το κενό που είχαν στη ζωή τους.
Μαζί τους η Νεφέλη γνώρισε την αγάπη, το χάδι, το χαμόγελο, ώσπου ήρθε στον κόσμο ο αδελφός της.
Από τότε, όλα άλλαξαν...
Τα πινέλα και οι καμβάδες τη βοηθούσαν να δραπετεύει από την ασπρόμαυρη ζωή της, μέσα από ένα έγχρωμο παράθυρο.
Η γυναίκα και ο άνδρας που γνώρισε σαν γονείς την πλήγωσαν, την πόνεσαν, μέχρι να ανοίξει το παράθυρο... αλλά και τα φτερά της.
Αντιγόνη, Μελιτίνη, Αρετή.
Μπήκαν στη ζωή της για να της δείξουν την αγάπη, την ανθρωπιά.
Έρωτας, Αρρώστια, Λύτρωση.
Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν πάνω της;
Κριτική για το βιβλίο :
Ένα παράθυρο που ζωγράφισε η ίδια αφού το δωμάτιο της δεν είχε, έζησε μια ζωή κλεμμένη, είχε ένα όνομα που δεν ήταν δικό της, δυο γονείς που την άρπαξαν γιατί δεν είχαν δικό τους παιδί, αγάπη δεν πήρε πότε από αυτούς που λέγονταν γονείς της ,κακομεταχείρηση και ξύλο σε καθημερινή βάση, μια Αντιγόνη που της στάθηκε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της παιδικής της ηλικίας, μια δασκάλα που της έμαθε τα μυστικά με τα πινέλα και τα χρώματα αφού ήταν καλή στην ζωγραφική από μικρή ηλικία, οι αληθινοί γονείς να την γυρεύουν για χρονιά, να γνωρίζει την Μελιτινή και την Αρετή και να γίνονται οι καλύτερες φίλες, μέχρι που αποφασίζει η μοίρα ότι αρκετά καλά πέρασε από την ήμερα που τις γνώρισε που θα πρεπε να πληρώσει το τίμημα. Πολύ βαρύ τίμημα πλήρωσε αλλά η καλή νεράιδα πάντα ήταν δίπλα της και της τραγουδούσε,την κρατούσε από το χέρι και της κτένιζε τα μαλλιά ,κάποτε ερχόταν στο όνειρό της και κάποτε άνοιγε τα μάτια της και νόμιζε ότι ήταν εκεί, τελικά θα βρει την νεράιδα που τόσα χρόνια την πρόσεχε? Θα πρεπε αυτό το υπέροχο πλάσμα που έδινε απλόχερα αγάπη και χαμόγελο να βρει γαλήνη, αγάπη και στοργή!!!!!! Αν δεν ήταν η Μελιτινη ίσως να μην............!!!!!!!!!!!
Marietta Lefa
Συγγραφέας : ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
"Το παιδί μου... Βοήθεια. Έχασα το παιδί μου..."
Η τραγική μάνα νιώθει τον κόσμο να χάνεται.
Ποιο μυαλό και ποια καρδιά μπορούν να αντέξουν τόση πίεση, τόση τραγικότητα μέσα σε μια στιγμή;
Ψάχνει στα μάτια των ανθρώπων γύρω της τη λύτρωση για τον χαμό της κόρης της.
Ψάχνει την ίδια της τη σάρκα, το αίμα της. Μάταια όμως...
Το παιδί χάθηκε.
Της το άρπαξε ένα ζευγάρι μέσα από τα χέρια της, ένα καλοκαίρι στο Νυδρί της Λευκάδας, για να καλύψουν το κενό που είχαν στη ζωή τους.
Μαζί τους η Νεφέλη γνώρισε την αγάπη, το χάδι, το χαμόγελο, ώσπου ήρθε στον κόσμο ο αδελφός της.
Από τότε, όλα άλλαξαν...
Τα πινέλα και οι καμβάδες τη βοηθούσαν να δραπετεύει από την ασπρόμαυρη ζωή της, μέσα από ένα έγχρωμο παράθυρο.
Η γυναίκα και ο άνδρας που γνώρισε σαν γονείς την πλήγωσαν, την πόνεσαν, μέχρι να ανοίξει το παράθυρο... αλλά και τα φτερά της.
Αντιγόνη, Μελιτίνη, Αρετή.
Μπήκαν στη ζωή της για να της δείξουν την αγάπη, την ανθρωπιά.
Έρωτας, Αρρώστια, Λύτρωση.
Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν πάνω της;
Κριτική για το βιβλίο :
Ένα παράθυρο που ζωγράφισε η ίδια αφού το δωμάτιο της δεν είχε, έζησε μια ζωή κλεμμένη, είχε ένα όνομα που δεν ήταν δικό της, δυο γονείς που την άρπαξαν γιατί δεν είχαν δικό τους παιδί, αγάπη δεν πήρε πότε από αυτούς που λέγονταν γονείς της ,κακομεταχείρηση και ξύλο σε καθημερινή βάση, μια Αντιγόνη που της στάθηκε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της παιδικής της ηλικίας, μια δασκάλα που της έμαθε τα μυστικά με τα πινέλα και τα χρώματα αφού ήταν καλή στην ζωγραφική από μικρή ηλικία, οι αληθινοί γονείς να την γυρεύουν για χρονιά, να γνωρίζει την Μελιτινή και την Αρετή και να γίνονται οι καλύτερες φίλες, μέχρι που αποφασίζει η μοίρα ότι αρκετά καλά πέρασε από την ήμερα που τις γνώρισε που θα πρεπε να πληρώσει το τίμημα. Πολύ βαρύ τίμημα πλήρωσε αλλά η καλή νεράιδα πάντα ήταν δίπλα της και της τραγουδούσε,την κρατούσε από το χέρι και της κτένιζε τα μαλλιά ,κάποτε ερχόταν στο όνειρό της και κάποτε άνοιγε τα μάτια της και νόμιζε ότι ήταν εκεί, τελικά θα βρει την νεράιδα που τόσα χρόνια την πρόσεχε? Θα πρεπε αυτό το υπέροχο πλάσμα που έδινε απλόχερα αγάπη και χαμόγελο να βρει γαλήνη, αγάπη και στοργή!!!!!! Αν δεν ήταν η Μελιτινη ίσως να μην............!!!!!!!!!!!
Marietta Lefa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου