ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ
Συγγραφέας : Ρούλα Σαμαϊλίδου
Εκδόσεις : Μιχάλη Σιδέρη
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
Στο χωριό τους, μια κοινωνία κλειστή, όπου μοιραία βασίλευαν και όριζαν τη ζωή των ανθρώπων παμπάλαια ήθη και έθιμα, προκαταλήψεις και άγραφοι νόμοι, έφτανε και μια κουβέντα μόνο να στιγματίσει κάποιον βάζοντάς τον στο περιθώριο. Πόσω μάλλον όλο αυτό που έγινε...
Σήκωσαν λοιπόν γύρω τους τείχη ψηλά και έκλεισαν όλους τους άλλους απέξω. Οι πληγές τους ποτέ δεν έκλεισαν. Κακοφόρμισαν μάλιστα και μόλυναν και τους ίδιους.
Ξεκομμένοι ζούσαν εκεί στην άκρη του χωριού, μέχρι που έφυγαν οι παλιοί και έμειναν οι καινούριοι.
Η ιστορία τους όμως κάθε άλλο παρά ξεχάστηκε. Πέρασε από γενιά σε γενιά σαν παραμύθι.
Παραμύθι που ακόμη και ο θάνατος των παλιών δεν μπόρεσε να φέρει και τη δική του λήθη, αλλά σαν ποτάμι παρέσυρε στο διάβα του όλους τους ζωντανούς, επηρεάζοντάς τους και διατηρώντας τους σκιές μέσα στη ζωή.
Πώς να αντέξουν ακόμη ένα στίγμα που θα έφερνε η γέννηση του εξώγαμου παιδιού της Χρυσάνθης;
Συγγραφέας : Ρούλα Σαμαϊλίδου
Εκδόσεις : Μιχάλη Σιδέρη
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
Στο χωριό τους, μια κοινωνία κλειστή, όπου μοιραία βασίλευαν και όριζαν τη ζωή των ανθρώπων παμπάλαια ήθη και έθιμα, προκαταλήψεις και άγραφοι νόμοι, έφτανε και μια κουβέντα μόνο να στιγματίσει κάποιον βάζοντάς τον στο περιθώριο. Πόσω μάλλον όλο αυτό που έγινε...
Σήκωσαν λοιπόν γύρω τους τείχη ψηλά και έκλεισαν όλους τους άλλους απέξω. Οι πληγές τους ποτέ δεν έκλεισαν. Κακοφόρμισαν μάλιστα και μόλυναν και τους ίδιους.
Ξεκομμένοι ζούσαν εκεί στην άκρη του χωριού, μέχρι που έφυγαν οι παλιοί και έμειναν οι καινούριοι.
Η ιστορία τους όμως κάθε άλλο παρά ξεχάστηκε. Πέρασε από γενιά σε γενιά σαν παραμύθι.
Παραμύθι που ακόμη και ο θάνατος των παλιών δεν μπόρεσε να φέρει και τη δική του λήθη, αλλά σαν ποτάμι παρέσυρε στο διάβα του όλους τους ζωντανούς, επηρεάζοντάς τους και διατηρώντας τους σκιές μέσα στη ζωή.
Πώς να αντέξουν ακόμη ένα στίγμα που θα έφερνε η γέννηση του εξώγαμου παιδιού της Χρυσάνθης;
Η άποψη για το βιβλίο :
Τι να πρώτο πω γι αυτό το βιβλίο! Τα λόγια μου είναι λίγα!
Είναι το τρίτο βιβλίο της κυρίας Σαμαϊλίδου που διαβάζω και γι άλλη μια φορά μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!
Η γραφή της Ρούλας μεστή, βατή, με ιστορικά γεγονότα που δεν με κούρασαν, ένα βιβλίο άρτια δομημένο με ζωντανές εικόνες.
Μέσα από το στίγμα ένιωσα πολλά συναισθήματα. .... αγάπη, λύπη, θυμό.... κάποιους χαρακτήρες τους μίσησα ενώ με κάποιους άλλους βίωσα αυτά που τους συνέβαιναν, αγάπησα, προδόθηκα, στιγματίστηκα, πληγώθηκα, έκλαψα αλλά συνέχισα! Η μοίρα παίζει παιχνίδια με τους χαρακτήρες. .. δρόμοι χωρίζουν, δρόμοι ενώνονται, δρόμοι πηγαίνουν παράλληλα. ...
Ήρωες με ίδια βιώματα, παιδικά τραύματα, παράπονα. ...
Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε πως είναι στα χωριά ο στιγματισμός. Άνθρωποι κρύβονται γιατί ντρέπονται να κυκλοφορούν δακτυλοδεικτουμενοι για κάτι που στην ουσία δεν φταίνε αυτοί. Φταίνε η καταστάσεις και η στενομυαλιά κάποιων. Παλιά χρόνια= παλιά μυαλά.
Οι σελίδες τρέχουν κι εγώ προσπαθώ να ξεκλέψω χρόνο από τις δουλειές για να διαβάσω, να ταξιδέψω!
Σε κάποια σημεία έκλαψα. ... δεν ντρέπομαι να το πω. Με μεγάλη μου λύπη βλέπω το βιβλίο να τελειώνει. ... πότε το ξεκίνησα; Πότε πρόλαβα να φτάσω στο τέλος;
Θα μου λείψει ο Μιχάλης, η Χρυσάνθη, η Αγγελικούλα, ο Αργύρης μου!
Ήρωες που λάτρεψα και τους αισθάνθηκα δικούς μου ανθρώπους!
Ήρωες που θα τους θυμάμαι για πάρα πολύ καιρό!
Ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου για το υπέροχο ταξίδι και περιμένω το επόμενο βιβλίο σου!
Είναι το τρίτο βιβλίο της κυρίας Σαμαϊλίδου που διαβάζω και γι άλλη μια φορά μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!
Η γραφή της Ρούλας μεστή, βατή, με ιστορικά γεγονότα που δεν με κούρασαν, ένα βιβλίο άρτια δομημένο με ζωντανές εικόνες.
Μέσα από το στίγμα ένιωσα πολλά συναισθήματα. .... αγάπη, λύπη, θυμό.... κάποιους χαρακτήρες τους μίσησα ενώ με κάποιους άλλους βίωσα αυτά που τους συνέβαιναν, αγάπησα, προδόθηκα, στιγματίστηκα, πληγώθηκα, έκλαψα αλλά συνέχισα! Η μοίρα παίζει παιχνίδια με τους χαρακτήρες. .. δρόμοι χωρίζουν, δρόμοι ενώνονται, δρόμοι πηγαίνουν παράλληλα. ...
Ήρωες με ίδια βιώματα, παιδικά τραύματα, παράπονα. ...
Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε πως είναι στα χωριά ο στιγματισμός. Άνθρωποι κρύβονται γιατί ντρέπονται να κυκλοφορούν δακτυλοδεικτουμενοι για κάτι που στην ουσία δεν φταίνε αυτοί. Φταίνε η καταστάσεις και η στενομυαλιά κάποιων. Παλιά χρόνια= παλιά μυαλά.
Οι σελίδες τρέχουν κι εγώ προσπαθώ να ξεκλέψω χρόνο από τις δουλειές για να διαβάσω, να ταξιδέψω!
Σε κάποια σημεία έκλαψα. ... δεν ντρέπομαι να το πω. Με μεγάλη μου λύπη βλέπω το βιβλίο να τελειώνει. ... πότε το ξεκίνησα; Πότε πρόλαβα να φτάσω στο τέλος;
Θα μου λείψει ο Μιχάλης, η Χρυσάνθη, η Αγγελικούλα, ο Αργύρης μου!
Ήρωες που λάτρεψα και τους αισθάνθηκα δικούς μου ανθρώπους!
Ήρωες που θα τους θυμάμαι για πάρα πολύ καιρό!
Ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου για το υπέροχο ταξίδι και περιμένω το επόμενο βιβλίο σου!
Xristina Binou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου