Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΠΟΨΗ ΒΙΒΛΙΟΥ για "Το άρωμα της μανόλιας" της Τάνια Θεοδοσίου

Το άρωμα της μανόλιας
Τάνια Θεοδοσίου

Πριν ξεκινήσω να σας γράφω την άποψη μου για το σημερινό αριστούργημα που διάβασα, θέλω να σας εξομολογηθώ πως ήμουν από τους αναγνώστες που για δέκα χρόνια περίπου διάβαζα μόνο ξένη λογοτεχνία. Ο λόγος ήταν απλός, δεν έβρισκα κάτι διαφορετικό στην ελληνική λογοτεχνία, ότι και αν αγόραζα όλα ήταν, για το δικό μου γούστο πάντα, μελό ή βαρετό ή συνηθισμένο. Έτσι έκανα στροφή 180 μοιρών και ότι βιβλίο επέλεγα ήταν ξένων συγγραφέων.
Εδώ και πέντε περίπου χρόνια μετά από μια επίσκεψη μου σε ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία εκδοτικού οίκου συνάντησα μια κυρία που εκ των υστέρων έμαθα ότι είναι μια από τις πιο σπουδαίες συγγραφείς παιδικής/εφηβικής λογοτεχνίας, μου εξήγησε/έμαθε να μην επιλέγω βιβλία αλλά να αφήνω να με επιλέγουν. Περίεργο έτσι; Το ίδιο είπα και εγώ τότε.
Η ελληνική λογοτεχνία, πεζογραφία, ποίηση είναι κλάσεις ανώτερη μου είχε πει, άλλωστε η ιστορία μας έχει πολύ δυνατά ονόματα... γιατί να μην της δώσω μια ακόμη ευκαιρία; Η συζήτηση μας είχε ξεκινήσει από την καφετέρια του βιβλιοπωλείου και στην συνέχεια περπατούσαμε μέσα στο βιβλιοπωλείο και μου έδειξε πως τα βιβλία με διάλεγαν.
Μου εξήγησε ότι όλα τα βιβλία από το πιο μικρό ως το μεγάλο έχει κάτι να σου δώσει αλλά αυτό πρέπει να γίνεται την κατάλληλη στιγμή, "...όταν θα πηγαίνεις σε ένα βιβλιοπωλείο κοίτα τα ράφια που έχεις μπροστά σου χωρίς να επικεντρώνεσαι σε τίτλους/συγγραφείς πάρε στα χέρια σου το βιβλίο που θα δεις ότι η ματιά σου θα πέσει πάνω μια φορά, το βιβλίο αυτό σε έχει επιλέξει και είναι σίγουρο ότι ποτέ μα ποτέ δε θα σε απογοητεύσει."
Και είχε δίκιο πέντε χρόνια που το κάνω αυτό, ούτε μια φορά δεν έχω πει, κρίμα τα λεφτά που έδωσα ή να έχω αρνητική εντύπωση από το βιβλίο. Και το σημαντικότερο, μέχρι σήμερα θυμάμαι την υπόθεση, τους ήρωες, τον συγγραφέα και τον τίτλο γιατί πολύ απλά με επιλέγουν τα βιβλία.
Ειλικρινά με αυτό τον τρόπο έχω "γνωρίσει" πολλούς συγγραφείς μέσα από τα δημιουργήματα τους αλλά έχω μάθει να τους σέβομαι ακόμη περισσότερο είτε είναι έλληνες είτε άλλης εθνικότητος.
Έτσι και το βιβλίο "Το άρωμα της μανόλιας" της Κας Θεοδοσίου Τάνια με διάλεξε, μια μέρα που ήμουν στο κέντρο της Αθήνας για να συναντήσω μια φίλη, μπήκα σε ένα βιβλιοπωλείο αλλά λόγω ανεργίας και όπως αντιλαμβάνεστε λόγο κακών οικονομικών άφησα το βιβλίο με πολύ στεναχώρια...
Αυτό είχε συμβεί πριν περίπου έξι μήνες. Ένα μήνα πριν υπήρχε μια κλήρωση στο fb με το "Το άρωμα της μανόλιας", μπορεί να με θεωρήσετε λίγο υπερβολική με αυτό που θα σας πω, αλλά κυριολεκτικά χοροπηδούσα μόνο και μόνο στο ενδεχόμενο να αποκτήσω ένα αντίτυπο... παρόλο που δεν κληρώθηκα, με ένα μοναδικό τρόπο το βιβλίο ήρθε στα χέρια μου. Δεν θα σας πω γιατί δε θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση την/τον κυρία/ο που μου προσέφερε το αντίτυπο.
Αλλά, μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω από τα βάθη της καρδιάς μου ένα μεγάλο ευχαριστώ για το αντίτυπο που μου στείλατε γιατί για έξι ώρες έκανα μια βουτιά στο άρωμα της μανόλιας και ταξίδεψα...!!!
__________________________________________________
Μόλις έκλεισα το βιβλίο, η φράση που είπα: "Τι μοναδικό και υπέροχο βιβλίο!!!!!"
Συνδυάζει αστυνομική, ρομαντική και δραματική λογοτεχνία αλλά με μια τόσο λεπτή ισορροπία που δεν αντέχεις να αφήσεις δευτερόλεπτο το βιβλίο από τα χέρια σου!
Μπαίνεις στον κόσμο της κεντρικής ηρωίδας, Φαίδρα, που η αθώα παιδική ηλικία της σταμάτησε τόσο απότομα όταν έχασε το πιο αγαπημένο της πρόσωπο.
Αλλά, η απώλεια, την ακολούθησε σε κάθε βήμα της τα επόμενα χρόνια, σα φάντασμα. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ολομόναχη, αποφάσισε να επιστρέψει εκεί στο ίδιο μέρος που έχασε τη παιδική της ηλικία, εκεί που έχασε ένα μέρος της ψυχή της.
Το αποφάσισε ξαφνικά; Το είχε προγραμματίσει; Γιατί όμως να επιστρέψει εκεί που ο πόνος θα είναι ασταμάτητος, σα ανοιχτή πληγή που δεν μπορεί να επουλωθεί τόσα χρόνια...
Η επιστροφή της δε φέρνει μόνο πόνο, αλλά γινόμαστε μάρτυρες ενός ειλικρινή, μοναδικού με πάθος έρωτα που όσοι δεν έχουν ζήσει, εύχονται να ζήσουν έστω και για λίγο στη ζωή τους.
Είναι ένα από πιο συναρπαστικά βιβλία που σε καθηλώνουν, με ανατροπές, με πολύ δυνατή πλοκή που σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον με τον τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία της Φαίδρας.
Οι περιγραφές μοναδικές, η γραφή της Κας Θεοδοσίου ρέει σα το γάργαρο νερό και σχηματίζονται οι εικόνες μπροστά στα μάτια σου.
Αν χρειαζόταν να βάλω βαθμολογία με άριστα το δέκα, θα έβαζα είκοσι και πάλι λίγο μου φαίνεται!
 Shia Perrou

2 σχόλια: