Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Άποψη για το βιβλίο : " Δρόμοι Παλιοί " της Κατερινας Γκουνα

" Δρόμοι Παλιοί " 



Συγγραφέας:  Κατερινα Γκουνα
Εκδόσεις : Ωκεανίδα



Λίγα λόγια για το βιβλίο:


Στην Ελλάδα του 2011, σε μια χώρα που γερασμένη και ασεβής αναζητά τις χαμένες αξίες της και πληρώνει τα λάθη ενός φθαρμένου πολιτικού συστήματος, ακροβατώντας επώδυνα ανάμεσα στη σωτηρία και τη χρεοκοπία, η Μαργαρίτα, μια μοναχική γυναίκα, έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της όταν ξαφνικά παίρνει ένα γράμμα από το μοναδικό άντρα που αγάπησε στη ζωή της. Στο σταυροδρόμι των μεγάλων αποφάσεων, όπου πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο όνειρο και στην υπακοή σε μια λογική που τα χρόνια της μοναξιάς σμίλεψαν μέσα της, ξεκλειδώνει το σεντούκι των αναμνήσεων, βγάζει ένα ένα τα μαργαριτάρια μιας ανείπωτης ευτυχίας κι ενός αβάσταχτου πόνου, και ξαναζεί με λεπτομέρειες κι αισθήματα ζωντανά ένα οδοιπορικό ζωής που άρχισε τριάντα τρία χρόνια πριν, όταν δεκαεφτάχρονη μαθήτρια λυκείου ξεκίνησε το παρθενικό της ταξίδι προς τον Έρωτα.

Μια ιστορία με φόντο την Ελλάδα του μνημονίου, με κορυφαία στοιχεία την εμμονή σ’ έναν άκαρπο έρωτα, τη φιλοδοξία, την προδοσία και τη διάψευση. Κι ένα μεγάλο μυστικό, που περιμένει τη στιγμή της αποκάλυψης...










Η Κατερίνα Γκούνα γεννήθηκε στην Κατερίνη, όπου και έζησε μέχρι που τελείωσε το Λύκειο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε σαν καθηγήτρια Αγγλικών και Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε ΤΕΙ, Γυμνάσια και Λύκεια της Ελλάδας, καθώς επίσης σε ελληνικά σχολεία της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας της Γερμανίας. Είναι μητέρα δύο παιδιών. Το μυθιστόρημα "Επιτέλους, παντρεύομαι..." είναι το πρώτο της βιβλίο.






Η άποψη της Voula Fotinopoulou για το βιβλίο :


Ειναι το πρωτο της βιβλιο και με καταγοητευσε, ξερει να φωτογραφιζει την ψυχη της και να στο μεταφερει ποτε με αισιοδοξια, ποτε με ενοχες, ποτε με αδιεξοδο!!!! Ξερει να περιγραφει την απογνωση σε ολη της το μεγαλειο.... που μονο σε κλασικους συγγραφεις εχω συναντησει.... Θεωρω οτι ειναι ακρως φιλολογικη, με κερδισε απολυτα, με το ρεαλιστικο της λογο, αυτη την ειλικρινεια που ουτε στον εαυτο μας δεν αποδεχομαστε. Ολο το βιβλιο, καθε του παραγραφος ειναι και απο ένα μαργαριταρι!!!! Το σχολιό μου δεν εχει ιχνος κολακειας, θεωρω τυχερο τον εαυτο μου που βρεθηκε αυτο το ντοστογεφσκικο βιβλιο στο δρομο μου, και φυσικα θα την ακολουθω. Την ευχαριστω για το ονειρεμενο ταξιδι στις περιπλανησεις της, καποια στιγμη αισθανθηκα το αρωμα της Φλωρεντιας και με απογειωσε. Με το βιβλιο σου απαρνηθηκα τις νεανικες μου ενοχες και αισθανθηκα οτι δεν ειμαι μονη μου στο τσουναμι των νεανικων λαθών μου. Ευχαριστω Κατερινα γι΄αυτες τις ευτυχισμενες στιγμες που ενιωσα καθως το διαβαζα και τελικα αυτος ειναι ο στοχος ολων των αναγνωστων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου