Κι ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, ηρθε στα χέρια μου το βιβλίο της Ιουλίας Ιωάννου.
Το πρώτο βιβλίο μιας νέας αλλά πολλά υποσχόμενης συγγραφέως. Μου κράτησε
συντροφιά, κάποιες βραδιές του περασμένου Αυγούστου και με ταξίδεψε.
Μαζί με την Έλενα βρέθηκα να ταξιδεύω μ' ένα αεροπλάνο για Νέα Υόρκη, αφού με είχε ταξιδέψει πρώτα λίγο πίσω στο χρόνο, σε χρόνια δύσκολα. Στα χρόνια εκείνα, που πολλά κορίτσια της Ελληνικής επαρχίας, όπως και η Έλενα, αναγκάστηκαν σε μια τρυφερή ηλικία να φύγουν από την οικογενειακή θαλπωρή με όνειρο μια καλύτερη ζωή, συχνά σαν σύζυγοι στο πλευρό κάποιου άγνωστου άντρα, χωρις να εχουν το περιθώριο άρνησης στις επιλογές των γονιών τους - λάθος ή σωστές? - πολύ συχνά λάθος.
Ταξίδεψα μαζί με την Έλενα με τον Άρη στο πλευρό της ως σύζυγο. Από την πρώτη στιγμή, νοιώσαμε φόβο κι εκείνη κι εγώ. Τα πρώτα δείγματα της... ΄΄αγάπης ΄΄ του δεν ήταν καθόλου αισιόδοξα. Έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι στο άγνωστο που της επιφύλασσε πολλές δυσκολίες, λάθη, απώλειες προσώπων και όνειρα που χάθηκαν.
Ταξίδεψα μαζί της σε μέρη όμορφα, άγνωστα σ' εμένα που όμως οι περιγραφές της Ιουλίας μ' έκαναν να τα νοιώθω γνωστά. Μπήκα στην ψυχολογία της, σκέφτηκα όπως εκείνη,αγάπησα, συγχώρεσα. Την ζήλεψα λίγο για τον έρωτα που έζησε με τον Πέτρο αλλά και για την αγάπη και τον σεβασμό που εισέπραξε χωρίς περιορισμούς από τον Βασίλη. Κάποιες στιγμές, συνέλαβα τον εαυτό μου να λυπάται τον Άρη, παρά τα εγκλήματά του.... Γιατί? Θα το καταλάβετε όταν διαβάσετε το βιβλίο της Ιουλίας.
Είμαι τυχερή που το έχω στα χέρια μου, η ανάγνωσή του ήταν μια εμπειρία. Κι ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ έγινε η αφορμή να έχω μια όμορφη επικοινωνία με την Ιουλία, σε μια εποχή που αν και πολλοί λένε ότι υπάρχει κρίση αξιών, οι ανθρώπινες σχέσεις, δύσκολες ίσως, πολύτιμες όμως όπως πάντα, αποτελούν σταθερή αξία.
Έτσι ξαφνικά γίνονται όλα....
Μαζί με την Έλενα βρέθηκα να ταξιδεύω μ' ένα αεροπλάνο για Νέα Υόρκη, αφού με είχε ταξιδέψει πρώτα λίγο πίσω στο χρόνο, σε χρόνια δύσκολα. Στα χρόνια εκείνα, που πολλά κορίτσια της Ελληνικής επαρχίας, όπως και η Έλενα, αναγκάστηκαν σε μια τρυφερή ηλικία να φύγουν από την οικογενειακή θαλπωρή με όνειρο μια καλύτερη ζωή, συχνά σαν σύζυγοι στο πλευρό κάποιου άγνωστου άντρα, χωρις να εχουν το περιθώριο άρνησης στις επιλογές των γονιών τους - λάθος ή σωστές? - πολύ συχνά λάθος.
Ταξίδεψα μαζί με την Έλενα με τον Άρη στο πλευρό της ως σύζυγο. Από την πρώτη στιγμή, νοιώσαμε φόβο κι εκείνη κι εγώ. Τα πρώτα δείγματα της... ΄΄αγάπης ΄΄ του δεν ήταν καθόλου αισιόδοξα. Έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι στο άγνωστο που της επιφύλασσε πολλές δυσκολίες, λάθη, απώλειες προσώπων και όνειρα που χάθηκαν.
Ταξίδεψα μαζί της σε μέρη όμορφα, άγνωστα σ' εμένα που όμως οι περιγραφές της Ιουλίας μ' έκαναν να τα νοιώθω γνωστά. Μπήκα στην ψυχολογία της, σκέφτηκα όπως εκείνη,αγάπησα, συγχώρεσα. Την ζήλεψα λίγο για τον έρωτα που έζησε με τον Πέτρο αλλά και για την αγάπη και τον σεβασμό που εισέπραξε χωρίς περιορισμούς από τον Βασίλη. Κάποιες στιγμές, συνέλαβα τον εαυτό μου να λυπάται τον Άρη, παρά τα εγκλήματά του.... Γιατί? Θα το καταλάβετε όταν διαβάσετε το βιβλίο της Ιουλίας.
Είμαι τυχερή που το έχω στα χέρια μου, η ανάγνωσή του ήταν μια εμπειρία. Κι ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ έγινε η αφορμή να έχω μια όμορφη επικοινωνία με την Ιουλία, σε μια εποχή που αν και πολλοί λένε ότι υπάρχει κρίση αξιών, οι ανθρώπινες σχέσεις, δύσκολες ίσως, πολύτιμες όμως όπως πάντα, αποτελούν σταθερή αξία.
Έτσι ξαφνικά γίνονται όλα....
Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου