ΑΠΟΨΗ για "ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ"της ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ με την ματιά του 'Παναγιώτης Αγγελόπουλος'‎

Η Χρυσηίδα Δημουλίδου είναι αναμφισβήτητα μια απο τις πιο εκρηκτικές παρουσίες στο χώρο της σύγχρονης λογοτεχνίας. Η πρώτη μου επαφή μαζι της ηταν το 2013 με το "Σπίτι των σκιών" και αμέσως μετά κατάλαβα ότι θα γίνει σύντομα η αγαπημένη μου συγγραφέας.. Κάθε χρόνο τον Μάιο περιμένω με αγωνία το νέο της βιβλιο γιατί ξερω ότι δε θα με απογοητεύσει, ετσι και φέτος. Κάθε αράδα που διάβαζα ηταν και μια γροθιά -παρότι το μυθιστόρημα ειναι crime- μια λογοτεχνική δεινότητα που χειρίζεται άψογα ενα θέμα που είναι αρκετά δύσκολο. Διαβάζοντας το καταλαβαίνεις πως η συγγραφέας ειναι δίπλα σου και σου διηγείται.. Αυτο το βιβλιο προσωπικά με "τσακισε" και ευχαριστώ την κυρία Δημουλίδου για άλλη μια φορά για το όχι απλά ενα ευχάριστο ανάγνωσμα, αλλα ένα Αστυνομικό μυθιστόρημα που θα κάνει πάταγο . Η ίδια η συγγραφέας στο τέλος αφιερώνει το βιβλιο στον αδικοχαμένο φοιτητή των Ιωαννίνων λέγοντας πως η βία ειναι κόρη του θανάτου ... Περιμένω το επόμενο
 'Παναγιώτης Αγγελόπουλος'‎