Άποψη για το βιβλίο:Ελεησον με, Συγγραφεας:Ζαν-Κριστοφ Γκρανζε

Ελεησον με

η άποψή της Εύα Κουτσουμπα

Καλησπέρα, καλησπέρα...!! Μόλις τέλειωσα αυτό το υπέροχο αστυνομίκο-θρίλερ-κοινωνικό βιβλίο. Είναι η πρώτη φόρα που από επιλογή αποφάσισα να διαβάσω ένα βιβλίο αργά. (5 ημέρες) Τι να πω για αυτό το βιβλίο; Ένα βιβλίο που συνδυάζει τόσους πολλούς παράγοντες μαζί: Μουσική, Ναζισμός. Θρησκεία. Έγκλημα. Παιδιά δολοφόνοι της ψυχής και της ισορροπίας. Βασανιστές χωρίς έλεος. Ένα ταξίδι μέσα σε πολέμους ανά των αιώνα. Από την Χιλή, στην Γαλιά και από την Γαλιά στο θάνατο μετά μουσικής. Γεγονότα που συνταράσσουν την ψυχή μου και αληθή. Έψαξα στο ίντερνετ κάθε γεγονός που διάβαζα και το βιβλίο στηρίζεται σε αληθή γεγονότα. Μονό που δε θέλω να το πιστέψω. Εγκλήματα αποτρόπαια, βάναυσα και στο τέλος πάντα η θρησκεία. Ένα βιβλίο πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε έχω διαβάσει, Ένα βιβλίο που θα σκέφτομαι ημέρες πολλές. Ένα ζωντανό θρίλερ με σάρκα και οστά ξετυλίγεται με την πένα του συγγραφέα. ( Πλέον τον αγάπησα.) Παιδιά οι βασικοί ήρωες, παιδιά γιοι του θανάτου και του Θεού. Παιδιά Θεοί Παιδιά μαριονέτες της μουσικής αλλά μέσα από την μουσική και από τα βασανιστήρια αλλάζουν γίνονται Θεοί ου σκότους και του θανάτου. Παιδιά που απλά παίζουν χωρίς να νιώθουν το άγγιγμα του θανάτου που έχει τυπωθεί στην ψυχή τους. Και οι μπάτσοι της ερευνάς νιώθουνε μέσα από όλο αυτό το παροξυσμό βίας, μουσικής και θρησκείας να τριγυρνούν ξανά στο παρελθόν τους. Δε μπορώ να πω κάτι άλλο, (Αν και θα ήθελα να πω πολλά ακόμα.) γιατί θα θεωρηθεί σπόιλερ. 10/10