"Τα μάτια που νοσταλγησα" της Maria Petta
Θα αρχίσω από το εξώφυλλο, σε μαγνητίζει με το που το δεις, από τα ποιο όμορφα εξώφυλλα που έχω δει! Ανοίγοντας την πρώτη σελίδα βλέπω ενα σημείωμα απο την συγγραφέα που με λίγα λόγια μας λέει να πιστεύουμε στα όνειρα μας όσες φουρτούνες και να περνάνε. Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, δεν θέλω να πω πολλά! Η σχέση δύο διδύμων κοριτσιών που ακροβατεί ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο, όνειρα που με το που ανατέλλουν χάνονται! Ένα κακό προαίσθημα για το μέλλον που βγαίνει αληθινό ! Αλήθεια εσύ τι θα έκανες αν ήξερες ότι σε λίγες μέρες ,εβδομάδες, μήνες έρχεται το τέλος; Οι απαντήσεις στο βιβλίο ! Η γραφή της Μαρίας ζωντανή, ζεστή, γρήγορη ΔΕΝ σε κουράζει καθόλου. επίσης το καλό είναι ότι έχει και μεγάλη γραμματοσειρά το βιβλίο και δεν κουράζει καθόλου τα μάτια ! Σε 1 μέρα το τελείωσα , συγχαρητήρια στην συγγραφέα και περιμένω το καινούργιο !
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Λένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε… μέχρι την τελευταία μας πνοή. Εγώ σταμάτησα να ονειρεύομαι τη στιγμή που ορκίστηκα να μην προδώσω ποτέ το μυστικό της. Ακόμα και τα όνειρα που έκανα παιδί ξεθώριασαν στη μνήμη μου. Η αδικία μού χάραζε την ψυχή σαν κοφτερή λεπίδα… Όλοι είχαν στραφεί εναντίον μου, ακόμη και η ίδια μου η μάνα. Αυτή με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Στο μόνο που ήλπιζα ήταν η λύτρωση…
Όμως, οι άνθρωποι ποτέ δεν σταματούν να ονειρεύονται. Ποτέ δεν λησμονούν αυτό που τους δίνει πνοή να συνεχίζουν.
Ένας όρκος σιωπής, μια αλήθεια που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί κι ένας απρόσμενος έρωτας κινούν τα νήματα αυτής της συγκλονιστικής ιστορία.
Πέττα Μαρία
Η Μαρία Πέττα εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το 2011 με το πρώτο της συγγραφικό έργο «Η συνοδεία των ψυχών» το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πολυδώρου. Γράφει άρθρα που αφορούν την προσωπική ανάπτυξη του ανθρώπου σε περιοδικά. Γενικά είναι ένα ανήσυχο πνεύμα, ψάχνει ασταμάτητα να δώσει απαντήσεις στα πολλαπλά ερωτήματα για τη ζωή και τον άνθρωπο. Αναζητά να καλύψει τα ανεξήγητα κενά που παρουσιάζονται μοιραία στη ζωή μας, για να καταλήξει σε μια ισορροπία πνευματικής ανατένισης. Η αγάπη της για το γραπτό λόγο και το βιβλίο είναι παλιά, σταθερή και απεριόριστη. Προσπαθεί σκληρά με τον τρόπο της να τιμήσει αυτό, για το οποίο πασχίζει με τόσο μεράκι να υπηρετήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου