Άποψη για το βιβλίο: " Χάσμα του χρόνου " της Jeanette Winterson

 " Χάσμα του χρόνου "

Συγγραφέας: Jeanette Winterson
Εκδόσεις: Μetaixmio

Λίγα λόγια για το βιβλίο:



Το βιβλίο εντάσσεται στη σειρά Hogarth Shakespeare Project: τα πιο αγαπημένα έργα του μεγαλύτερου δραματουργού όλων των εποχών ξαναγράφονται από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς. Η Jeanette Winterson ξαναγράφει το Χειμωνιάτικο παραμύθι

Σε μια ανεμοδαρμένη πόλη του αμερικάνικου Νότου, τη Νέα Βοημία, μια νύχτα ένας άγνωστος εγκαταλείπει ένα βρέφος στην είσοδο ενός νοσοκομείου. Είναι η μικρή Περντίτα, την οποία ο πατέρας της, τρελός από ζήλια, δεν αναγνωρίζει και εξορίζει για πάντα από τη ζωή του και από το Λονδίνο.
Δεκαεπτά χρόνια αργότερα η Περντίτα αγνοεί βασικά στοιχεία για την ταυτότητα και την καταγωγή της, αλλά σύντομα θα ανακαλύψει ποια είναι η οικογένειά της.
Η εκδοχή του σαιξπηρικού Χειμωνιάτικου παραμυθιού διά χειρός Jeanette Winterson αφηγείται μια σπαρακτική ιστορία για καρδιές που ράγισαν και καρδιές που γιατρεύτηκαν από τις πληγές τους, μια ιστορία για τη μανία της εκδίκησης και τη δύναμη της συγχώρεσης, μια ιστορία που αποδεικνύει πως ό,τι χάνεται  δεν μένει χαμένο για πάντα.

Ένα μυθιστόρημα για τον άρρηκτο δεσμό του παρελθόντος και του μέλλοντος. Ένα θεσπέσια έξυπνο, συναρπαστικό και συγκινητικό μυθιστόρημα που του αξίζουν πολλαπλές αναγνώσεις ώστε να εκτιμήσει κανείς όλα του τα επίπεδα.
Sunday Express

Ο Σαίξπηρ, που σαν κίσσα έκλεβε χαρακτήρες και πλοκή από άλλους, δίχως άλλο θα ενέκρινε. H Winterson γράφει με οξύτατη εικονογραφική ευαισθησία ένα βιβλίο μεγάλης ομορφιάς...
New Statesman

Πάλλεται από αυθεντικότητα και πλούσια φαντασία. Σας προκαλώ να αντισταθείτε στη γοητεία του.
Independent

Υπάρχουν αποσπάσματα τόσο όμορφα, που θα σας ανατριχιάσουν.
Observer






Η άποψη της Δήμητρα Δόλλη για το βιβλίο:



Ένα βρέφος εγκαταλείπευται από κάποιον άγνωστο στην βρεφοδόχο ενός νοσοκομείου. Η Περντίτα μεγαλώνει με τον άντρα που την βρήκε και τον γιό του, για δέκα επτά χρόνια, αγνοώντας την καταγωγή της. Σύντομα όμως ανακαλύπτει την οικογένειά της και πως εξ αιτίας της παθολογικής ζήλιας του πατέρα της προς την μητέρα της, βρέθηκε μακριά από τη Νέα Βοημία. Πόσο μπορεί η ζήλια να επιρεάσει την ζωή μας; Η μανία για εκδίκηση που μας τυφλώνει μπορεί με τα χρόνια να υποχωρήσει, ώστε να δούμε το λάθος μας; Η δύναμη της συγχώρεσης μας αποδεικνύει πως τίποτα δεν χάνεται για πάντα.