ΑΠΟΨΗ για το βιβλιο "ΟΧΘΕΣ ΚΑΙ ΚΥΜΜΑΤΑ" της Ευαγγελια Ευσταθιου, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ με την ματια της ΕΥΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

Όχθες και Κύματα.
Ανδριανός και Μάγια..!
Έρωτας..
Πόλεμος.
Αγάπη..
Πόνος..
Λύτρωση..

Άραγε γιατί υπάρχουν μαύρα και άσπρα πιάνα στο βάθρο της ζωής μας;

ίσως να είναι η αγάπη, χωρίς όρους και όρια ή ίσως να είναι η σκλαβιά μέσα στο φόβο του θανάτου..
Αλλά δε φοβάμαι, ο θάνατος είναι ο εραστής των ονείρων μου...!
Ο θάνατος μου είναι η ζωή μου, γιατί ο θάνατος μου είσαι εσύ και υπάρχει και θα υπάρχεις πάντα στις αναμνήσεις μου..!

Είσαι η Αγάπη στην γοητεία των στιγμών..!
Εγώ είμαι ένα ραγισμένο ποτήρι.!
Μαζί είμαστε η φωτιά και βουλιάζουμε στο τίποτα. Μέσα στην σιωπή..!

Έρχεται η αρχή του τέλους..!
Εσύ γίνεσαι εγώ και εγώ εσύ
Στοιχειώνουμε τον εαυτό μας..!
Ζούμε ένα αθάνατο έρωτα..!

Καπού εκεί λοιπόν στα χάδια των δαιμόνων με των αγγέλων έχουμε δώσει ραντεβού στο άστρο της φωτίας και της Αγάπης..!
Εσύ το ξέχασες αλλά εγώ το θυμάμαι γιατί μόνο εκεί ανήκουμε πραγματικά ο ένας στον άλλον.
Η εκδίκηση ανατρέπει τον έρωτα..
Ο έρωτας τρώει από τις σάρκες μας και πίνει από την ψυχή μας..!

Εγώ δε υπάρχω και εσύ είσαι αέρας

Μέσα στα κλειδωμένα, παγιδευμένα όνειρα μου, μου φωνάζεις :
Σε αγαπώ
Και εγώ σου απαντώ.
Ο Ιούδας μου δε κρεμάστηκε ακόμη...!!!

Δε μπόρω να πώ τιποτε άλλο..
Τα λόγια φτώχα μπροστά στα όσα ένιωσα, βιώσα, άγαπησα και έγινα μάρτυράς.. Απλά λόγια..
Πιά λόγια όμως μπορουν να περιγράψουν το τελείο συναίσθημα;
Μονο εικόνες, και η συγγραφέας ειναι ο καλυτερος ζωγράφος διαβαζώντας το θα καταλάβετε τι εννοω..

Νομιζώ οτι το παρακάτω αγαπήμενο τραγουδι ταιρίαζει απολύτα σε όχθες και κύμματα....

Αμετρητά ευχαριστώ αλλλά δε μου έδωσε στιγμές χαλάρωσης.
Στιγμμές έντασης μοναχα..!