ΑΠΟΨΗ του ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ για το βιβλίο "ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΚΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ", Μ.ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

  Αν ένα μυθιστόρημα διαβάζεται απνευστί, αφήνοντας σε άυπνο, συγκινημένο & προβληματισμένο, τότε έχεις βρει σαν βιβλιοφάγος το βιβλίο που βρήκε θέση στη βιβλιοθήκη της καρδιάς σου. Σε μένα προσωπικά αυτό συμβαίνει σε ελάχιστες περιπτώσεις και μια από αυτές είναι το "Δεκατρία κεριά στο σκοτάδι", γιατί πολύ απλά με γέμισε φως.

  Στην Ελλάδα της κρίσης, των αδυσώπητων μνημονίων όλοι αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες δυσκολίες σ’ολα τα επίπεδα. Ετσι και ο Αλέξανδρος Παυλής, ο άλλοτε πετυχημένος πολιτικός μηχανικός βιώνει την οικονομική κατάρρευση, που γεννά προβλήματα σ’ολους τους τομείς. Νιώθει αποτυχημένος, μόνος, βυθισμένος σε ένα τέλμα δίχως ορια και πίνει. Πολύ. Μεθυσμένος, παθαίνει ατύχημα και σώζεται από θαύμα, αλλά μένει τυφλός. Έτσι, ξεκινά μια νέα, ζοφερή πραγματικότητα για αυτόν ολότελα ξένη, οπού θα παρακολουθείτε έναν ήρωα που περνά δια πυρός & σιδήρου με απίστευτες ψυχολογικές διακυμάνσεις. Θα παραιτηθεί, θα ισοπεδωθεί και σαν λαβα ηφαιστείου θα καίει τους πάντες και τα πάντα στο διάβα του. Όμως, μέσα στην πίκρα του, η ζωή θα του φέρει στο διάβα του δυο γυναίκες που θα είναι γι’αυτον σταθμοί ζωής, οι οποίες θα του δείξουν το μονοπάτι της ανάστασης. Ελευθερία, Μαργαρίτα. Δυο γυναίκες με αδάμαστη θέληση ,που ξορκίζουν τους δαίμονες τους και χαίρονται τη ζωή. Τη ζωη που είναι μικρή, άρα πρέπει να τη βιώνεις με ουσία. Καλύτερα, λοιπόν, με φίλους στα σκοτάδια, παρά μόνος σου στο φως.

  Αυτό το μυθιστόρημα, το βάφτισα "το βιβλίο των λυγμών". Βαθιά κοινωνικό, απίστευτα διδακτικό και διαβάζοντας το νομίζεις πως χτύπησε την ψυχή σου, γροθιά απο ατσαλι. Ο Μένιος σαν καλός οικοδόμος της γραφής, "χτίζει" ήρωες καθημερινούς σε πλοκή που κλιμακώνεται σε ένταση σελίδα στη σελίδα και δε σταματά ούτε στιγμή να καθηλώνει αλλά και να διδάσκει. Είναι τόσο αληθινό και ανελέητα δυνατό αυτό το βιβλίο, που ζεις τις καθημερινές και πρακτικές δυσκολίες του τυφλού Αλέξανδρου στο πετσί σου. Ο άνθρωπος που πέφτει, σηκώνεται, γιατί έχει μέσα του τη χαμένη του δύναμη να τον λυτρώνει. Άλλωστε, τυφλός είσαι όταν παύεις να ελπίζεις, όταν παύεις να ονειρεύεσαι. Μπράβο Μένιο, μας γέμισες φως !!!

ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ 

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Στα σαράντα δύο του χρόνια ο Αλέξανδρος Παυλής, πολιτικός μηχανικός, βρίσκεται βυθισμένος στην απελπισία της αναδουλειάς και της ανασφάλειας. Αλλά τα μεγάλα του προβλήματα και η σοβαρή κρίση στη μακρόχρονη σχέση του με την Άννα είναι ένα τίποτα μπροστά στο παιχνίδι της μοίρας, αφού από ένα σφοδρό αυτοκινητικό ατύχημα χάνει το φως του. Το σοκ είναι τεράστιο και το σκοτάδι του τον τραβάει στην αυτοκαταστροφή. Κι εκεί που πιστεύει ότι όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτόν, ανακαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο, άγνωστο, δύσκολο αλλά και μαγικό. Η δασκάλα του στη γραφή Μπράιγ, η Μαργαρίτα, τυφλή εκ γενετής, τον βοηθάει να σταθεί στα πόδια του. Νιώθει να ξαναγεννιέται. Αλλά και στη νέα του ζωή τα εμπόδια είναι τεράστια. Πάλι η μοίρα σκηνοθετεί κάτι αδιανόητο. Κι εκεί πια θα μιλήσει η δύναμη της ψυχής.

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι στον κόσμο του σκοταδιού, εκεί όπου το φως παίρνει μια νέα διάσταση. Μια ιστορία για τον θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης.