Κερασία! Ένα κορίτσι
γεμάτο όνειρα για ζωή… Ένα κορίτσι γεμάτη πάθος και ανασφάλειες με ένα απύθμενο
πάθος να ζήσει όσα ονειρεύεται. Μπορεί η ζωή να έπαιξε μαζί της, να της έκανε δώρο
ένα διαζύγιο, η Κερασία όμως δεν πτοείται. Ξεπερνά τα στερεότυπα και ζει τον έρωτα
στα άκρα πέρα από μη και πρέπει. Σπάει τα μονοπάτια και τους ηθικούς φραγμούς
για να φτάσει στα άκρα και να ξανασταθει στα πόδια της.
Το βιβλίο «Κερασία» μπορείς να το χαρακτηρίσεις ως μια άκρως
τολμηρή ερωτική νουβέλα, που σε παρασύρει συναισθηματικά στα παιχνιδίσματα της ηρωίδας
του, της Κερασίας, και σε προκαλεί να παίξεις μαζί της στα βάθη του συναισθηματικού
της κόσμου. Παλεύει να κλείσει τις πληγές που της άφησε στο διάβα της το διαζύγιο
και να γευτεί στο απόλυτο την ελευθερία των επιθυμιών της. Προσπαθεί να δημιουργήσει
το δικό της παράδεισο, μέσα από έντονες στιγμές της καθημερινότητας που βιώνει.
Μια σειρά από αυτοτελή επεισόδια αποτελούν το σκελετό του
βιβλίου, μέσα από τα οποίο βλέπουμε το ταλέντο της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη να ξεδιπλώνει
στο χαρτί, την συναισθηματική φόρτιση καθώς και μεταπτώσεις του ψυχικού κόσμου της
ηρωίδας μας, η οποία προσπαθώντας να καλύψει τις άσχημες εικόνες του αποτυχημένου
γάμου της, δημιουργεί νέες βάσεις για να καταπιαστεί ώστε να ξανά αποκτήσει την
χαμένη εμπιστοσύνη ως προς το άλλο φύλλο.
Ο έρωτας, ο βασικώς πυρήνας που την παρακινεί να προχωρήσει και να δώσει
μια ευκαιρία στον εαυτό την να είναι και πάλι ευτυχισμένη.
Ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου, γνωρίζοντας εξαρχης
πως θα παθιαστώ διαβάζοντας το, καθώς ο τίτλος του αλλά και το οπισθόφυλλο, σε παρασύρουν
από την αρχή σε ένα άκρως ερωτικό παιχνίδι. Ο έρωτας είναι διάχυτος παντού. Με απλή
γραφή αλλά ταυτόχρονα σύγχρονη, έντονη και σαγηνευτική, σε μαγνητίζει χωρίς υπερβολές
και εξάρσεις. Αυτό που δεν μπορούσα να φανταστώ είναι πως θα βυθιστώ στις σελίδες
του τόσο παθιασμένα, και θα κατάφερνε να με γεμίσει συναισθήματα και προβληματισμούς!
Κυριως όμως πως θα με γεμίσει με άρωμα από κεράσι! Γιατί αν ο έρωτας έχει χρώμα
αυτό είναι το κόκκινο! Κόκκινο και ζουμερό σαν το κεράσι.
ΕΥΑ ΝΑΤΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου