ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η τριλογία του Βερολίνου", PHILIP KERR, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, με την ματιά της ΠΟΠΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΚΗ

Τρία βιβλία σε ένα. Τρεις διαφορετικές αστυνομικές ιστορίες, με πρωταγωνιστή έναν ερευνητή, τον Μπέρναρντ Γκούντερ. Με κοινό φόντο το Βερολίνο και τον ντετέκτιβ, ο Kerr μας ξεναγεί στη προπολεμική-Χιτλερική Γερμανία του 1936 και του 1938, στις δύο πρώτες ιστορίες, για να καταλήξει στο 1947 που διαδραματίζεται η τρίτη ιστορία, μετά τον πόλεμο, όταν η Γερμανία μετράει απώλειες και προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες της, τη στιγμή που Αμερικανοί και Ρώσοι επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους στα γερμανικά εδάφη.

Τι μου άρεσε: Η πλοκή των αστυνομικών ιστοριών ήταν τέτοια που στάθηκε αδύνατον, για μένα ειδικά, να εντοπίσω τους ενόχους. Αρκετά σπονδυλωτές, με μορφή λαβύρινθου, σε κρατούσαν σε αγωνία χωρίς να μπορείς να ξέρεις πού θα καταλήξουν. Στο ιστορικό πλαίσιο, η παρουσίαση της Γερμανίας προ και μετά πολέμου, ήταν αρκετά καλή και σε έβαζε στο κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Με σκληρές περιγραφές και κτηνωδίες που είναι πλέον γνωστές, ο Kerr προσπάθησε να δώσει τον παλμό με αρκετά αντικειμενική ματιά.
Τι με ενόχλησε: Πολλά ονόματα, ανθρώπων-δρόμων-περιοχών, μεταφρασμένα μεν, γερμανόφωνα δε, που με δυσκόλευαν πολύ στο να τα θυμάμαι, και σε συνδυασμό με τους πολλούς ήρωες σε κάθε ιστορία, με ανάγκαζαν να γυρνάω αρκετές φορές πίσω προσπαθώντας να θυμηθώ ποιος είναι ποιος. Επίσης η χρήση παρομοιώσεων αρχικά ήταν πολύ γοητευτική, αλλά όσο συνεχιζόταν, μάλλον κούραζε.

Για να καταλήξω, δε μπορώ να πω ούτε πως ήταν χαμένος χρόνος, ούτε πως ενθουσιάστηκα. Με τη δεύτερη ιστορία να μου αρέσει περισσότερο, και οι τρεις ήταν ιδιαίτερες. Είναι σίγουρα ένα βιβλίο που πέρα από το να εξασκήσει το αστυνομικό σου δαιμόνιο, σου προσφέρει και άγνωστες πτυχές της γερμανικής πραγματικότητας. Απλά η δομή του είναι αρκετά πολύπλοκη, με αποτέλεσμα να σε δυσκολεύει μετά από κάθε σταμάτημα να ξαναμπείς στο νόημα της ιστορίας και το ρόλο των πρωταγωνιστών της. (αχ αυτά τα γερμανικά ονόματα!!!) Οι λάτρεις της νουάρ λογοτεχνίας σίγουρα θα το εκτιμήσουν περισσότερο. Τους υπόλοιπους υπάρχει κίνδυνος να τους κουράσει.