ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΨΑΡΑΔΕΛΛΗ στο ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ!

Ψαραδέλλη Αλεξάνδρα

 H Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη όπου και κατοικεί. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της στη Νοσηλευτική, εργάσθηκε σε τοπικό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Συνέχισε τις σπουδές της παίρνοντας πτυχίο στην Πληροφορική. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, άλλα στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή. Έχει βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τα διηγήματα Στη Δύση του Ηλίου και Μαργαρίτα. Το `Ασπρο Φόρεμα της Θάλασσας είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και ακολούθησε το Κάτω από το φως του Αποσπερίτη.

 1.Πρώτα από όλα ποιο το κίνητρο που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή. Θα σας ενδιέφερε κάποιο άλλο είδος πέρα του μυθιστορήματος όπως είναι πχ η ποίηση, σενάριο, ή

οτιδήποτε άλλο;

Στα δεκαεπτά μου, αποφάσισα να πάρω μέρος, σε έναν πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό και να μοιραστώ αυτά που μέχρι τότε κρατούσα για τον εαυτό μου. Συμμετείχα με το διήγημα ¨Στην Δύση του Ηλίου¨, το οποίο  βραβεύτηκε με αργυρό μετάλλιο. Νομίζω ότι αυτό υπήρξε η αρχή, βάζοντας το σαράκι της συγγραφής μέσα μου. Η δεύτερη βράβευση, που ήρθε κάποια χρόνια μετά, με το διήγημα μου ¨Μαργαρίτα¨, απλά ωρίμασε την σκέψη που ήδη υπήρχε.

Δεν θεωρώ, ότι πρέπει να υπάρχουν στεγανά στον τρόπο έκφρασης και καταγραφής συναισθημάτων. Στο παρελθόν έχω γράψει ποιήματα, έχω πειραματιστεί με σενάριο και θα με ενδιέφερε να κάνω μαθήματα σκηνοθεσίας. 

2. Ένας συγγραφέας πιστεύετε ότι πρέπει να κρατάει σταθερά το είδος που έχει επιλέξει; Το να μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει κι΄άλλα είδη γραφής είναι ρίσκο για τον ίδιο αλλά και για τον κόσμο του;

Αν περπατάς σε ένα δρόμο, χωρίς να παρεκκλίνεις, μόνο και μόνο γιατί είναι μια σίγουρη οδός, τότε κινδυνεύεις να χάσεις αυτό το κομμάτι της ζωής που θα μπορούσε να σου χαρίσει εμπειρίες και να σου διδάξει καινούρια πράγματα. Σημασία δεν έχει ο προορισμός, άλλα το ταξίδι. Και αν το ταξίδι έχει να προσφέρει κάτι, ο κόσμος που σε πιστεύει και σ’ αγαπά, θα μείνει δίπλα σου. 

3. Η δημιουργία ενός μυθιστορήματος επιβάλλει μια διαδικασία στο μυαλό του κάθε συγγραφέα να δημιουργήσει χαρακτήρες, τοπία, εποχές και όλα όσα χρειάζονται ώστε στο αποτέλεσμα να

προσφέρει στον αναγνώστη αυτή την αμεσότητα και να τον κάνει να "δεθεί" με αυτό που διαβάζει! Από που αντλείτε αυτή την έμπνευση σε κάθε έργο σας και ποσό δύσκολο μπορεί να είναι όλο αυτό;

Την έμπνευση την αντλώ από γεγονότα της καθημερινότητας ή από ιστορίες που έχω ακούσει. Οτιδήποτε αγγίζει τον ψυχικό μου κόσμο, μπορεί να πάρει χρώμα και μορφή, να γίνει ιστορία. Πέραν όμως από τα ίδια τα γεγονότα και τα συναισθήματα, πρέπει να χτιστούν οι χαρακτήρες. Κάθε χαρακτήρα πρέπει να τον γνωρίζεις καλά. Πρέπει να ξέρεις πως σκέφτεται και τι είναι ικανός να κάνει. Πρέπει εσύ να γίνεις ο ήρωας και να δεις την ζωή μέσα από τα μάτια του.

Ύστερα είναι και τα τοπία. Κάποια από αυτά τα έχεις περπατήσει, κάποια άλλα όμως όχι. Μπορείς να τα  γνωρίσεις μέσα από φωτογραφίες, μέσα από περιγραφές ανθρώπων που τα έχουν επισκεφθεί ή μέσα από τις σελίδες δικτύωσης.

Επίσης είναι και η χρονολογία που τοποθετείς την ιστορία. Αν δεν έχεις ζήσει σ’ αυτήν, πρέπει να μάθεις όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείς, για το πώς ζούσαν, πως διασκέδαζαν, πως ντύνονταν οι άνθρωποι την περίοδο που τοποθετείς τους ήρωες σου. Οπότε δεν αρκεί μόνο το συναίσθημα, τα γεγονότα και η φαντασία. Μια ιστορία για να σταθεί, πρέπει να είναι σωστά οικοδομημένη, γιατί αλλιώς θα πέσει σαν χάρτινος πύργος.

4. Για κάθε βιβλίο σας, υπήρξε κάποιο κίνητρο-αφορμή ώστε να σας δώσει το πράσινο φως για να κάνετε την αρχή στη συγγραφή του;

¨Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας¨, είναι το πρώτο μου βιβλίο, το οποίο βασίστηκε στην υπόθεση του  διηγήματος μου ¨Μαργαρίτα¨. Η Μαργαρίτα είναι μια νεαρή κοπέλα που έρχεται αντιμέτωπη με μια ανίατη ασθένεια και με όλα αυτά τα ¨γιατί¨, να πλημμυρίζουν την ψυχή της, Το έγραψα μετά τον θάνατο μιας συμμαθήτριας μου, προσπαθώντας ν’ απαντήσω εγώ, σε όλα αυτά τα ¨γιατί¨.

¨Το κάτω από το φως του Αποσπερίτη¨, βασίζεται σε αληθινή ιστορία, αυτήν της γιαγιάς μου. Την κρατούσα μέσα μου για χρόνια, μέχρι που βρήκε τρόπο να ξεγλιστρήσει και να αποτυπωθεί στο χαρτί.  

5. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο "ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗ"

¨Το κάτω από το φως του Αποσπερίτη¨, όπως προανέφερα, βασίζεται σ’ αληθινή ιστορία. Είναι ένας ύμνος στην αδερφική αγάπη, στον δεσμό αυτό, που αν τύχει και κοπεί, μας αφήνει κενούς, μας οδηγεί σε μια ατέρμονη αναζήτηση. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Πελοπόννησο και στην Αθήνα. Η Αναστασία, η ηρωίδα του μυθιστορήματος, μέσα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια, που ορθώνονται μπροστά της, θα προσπαθήσει να σταθεί στα πόδια της και να βρει τα χνάρια της μικρής της αδερφής, Κάποια τραγικά γεγονότα θα σημαδέψουν την ζωή της, μέχρι να αρχίσει να ξετυλίγεται το νήμα μιας υπόθεσης, που κάποιοι προτιμούν να μείνει στο σκοτάδι.

6. Μετά την ολοκλήρωση του έργου σας, χρειάζεστε μια δεύτερη γνώμη από κάποιο οικείο πρόσωπο πριν προχωρήσει επίσημα στα χέρια του εκδότη;

Ο σύζυγος μου, είναι αυτός που το διαβάζει, κατά την διάρκεια της συγγραφής του και όταν τελικά ολοκληρωθεί. Γνωρίζει την ιστορία από την γέννηση της και είναι αυστηρός κριτής μου.  

7. Πως αντιμετωπίζετε τυχών αρνητικές κριτικές;

Οι αρνητικές κριτικές, σε κάνουν να δεις το έργο σου από μια άλλη οπτική γωνία. Σου δίνουν την ευκαιρία να σκεφτείς πράγματα που ίσως δεν είχαν περάσει από το δικό σου μυαλό. Σίγουρα όταν γίνονται για τον σωστό λόγο, μόνο καλύτερη μπορούν να σε κάνουν.

8. Πείτε μας τη γνώμη σας για την πορεία του βιβλίου και την εξέλιξη του σε αυτές τις δύσκολες εποχές.

Σίγουρα η κρίση δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο τον χώρο του βιβλίου. Και είναι πολύ λογικό, καθώς αυτή την στιγμή ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Ελλήνων, δεν έχουν την δυνατότητα να στραφούν σε άλλες ανάγκες, πέραν αυτήν της επιβίωσης. Η καλλιέργεια του πνεύματος, η γνώση, η ψυχαγωγία, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η αξία όμως του βιβλίου δεν χάνεται. Δεν χάθηκε ποτέ, ούτε πρόκειται να σβήσει. Το παρελθόν έχει  αποδείξει τρανά, ότι σε περιόδους κρίσεων και δυσκολιών, γεννιούνται τα πιο μεγάλα αριστουργήματα. Πιστεύω ότι στο μέλλον, θα έχουμε την ευκαιρία να σταθούμε μπροστά σε μεγάλα έργα και καταθέσεις ψυχής. 

9. Έίστε αισιόδοξη για το μέλλον της λογοτεχνίας, με τη μορφή του χειροπιαστού βιβλίου και όχι των e-books; Πιστεύετε πως ο κόσμος θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους να διαβάζει παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει;

Είμαι αισιόδοξη για το μέλλον της λογοτεχνίας γενικότερα. Η τεχνολογία είναι πια μέρος της ζωής μας, τίποτα δεν μπορεί να πάει προς τα πίσω και εμείς καλούμαστε να προσαρμοστούμε στις καταστάσεις. Άλλωστε η ανάγνωση των βιβλίων, με οποιοδήποτε τρόπο και αν αυτή γίνεται, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Υπάρχει βέβαια και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που έχει ανάγκη ν’ αγγίξει το βιβλίο, να το φυλλομετρήσει, να το μυρίσει. Κατά την γνώμη μου, αυτή η μερίδα ανθρώπων δεν θα εκλείψει ποτέ.  Ο κόσμος θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους να διαβάζει, παρά τις δυσκολίες. Οι δημόσιες βιβλιοθήκες, επιτελούν σπουδαίο έργο, όπως και δράσεις που σκοπό έχουν την ανταλλαγή βιβλίων, προς διευκόλυνση του φιλαγνωστικού κοινού.

10. Συγγραφή και παράλληλη εργασία. Πόσο εφικτό μπορεί να είναι για έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες συνέπειες αντίστοιχα γνωρίζοντας ότι η συγγραφή "επιβάλλει" καθαρό μυαλό και ένα είδος ηρεμίας από οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες;

Δεν λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν δημιουργοί, που αποδίδουν καλύτερα όταν βιώνουν δύσκολες καταστάσεις, θλίψη, στενοχώρια, θάνατο. Κάποιοι άλλοι χρειάζονται ηρεμία και καθαρό μυαλό. Αυτό που ¨επιβάλλει¨ η συγγραφή, είναι έντονα συναισθήματα που θα καταγραφούν στο χαρτί, όμορφες ιστορίες, που θα τυλιχθούν από το πέπλο της φαντασίας, έρευνα όταν χρειάζεται και σίγουρα αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. 

11. Αγαπημένα βιβλία όπως και αγαπημένοι Έλληνες και ξένοι συγγραφείς;

Έχω μια προτίμηση στους λογοτέχνες αυτούς που τα έργα τους είναι περιγραφικά, στοχαστικά, έχουν μια ήπια μελαγχολία, έναν κοινωνικό προβληματισμό. Θα σταθώ στους Έλληνες λογοτέχνες και στα αγαπημένα κλασικά, του Νίκου Καζαντζάκη, στα οποία με διαλλείματα επιστρέφω κατά περιόδους. Τα αγαπημένα μου  ¨Ο καπεταν Μιχάλης¨ και ¨Αδερφοφάδες. ¨Ένα παιδί μετράει τ ‘άστρα¨, του Μενέλαου Λουντέμη.  ¨Τα Ματωμένα χώματα¨, της Διδώς Σωτηρίου,  ¨Ο παλιάτσος και η Άνιμα¨, της Μάρως Βαμβουνάκη,  Αλκυόνη Παπαδάκη τα περισσότερα από τα βιβλία της και πολλά ακόμη…

12. Θεωρείτε πως η φαντασία, οι εμπειρίες  και το ταλέντο είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην συγγραφή ενός βιβλίου ή επιβάλλεται και μια περισσότερο μόρφωση ώστε να είναι δεδομένη και η επιτυχία;

Η λογοτεχνία δεν είναι ένα είδος. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες και το κάθε βιβλίο απαιτεί τις ανάλογες γνώσεις. Σίγουρα είναι καλό να συνδυάζονται όλα τα παραπάνω, για να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα. Άλλα ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση, η επιτυχία  δεν είναι δεδομένη, καθώς επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες.

13. Έμπνευση. Υπάρχουν στιγμές που σε ανύποπτο χώρο και χρόνο απρόοπτα χτυπάει το καμπανάκι; Τι γίνετε όταν έρθει απρόσμενα και σας βρει μακριά από τον προσωπικό σας χώρο;

Η έμπνευση είναι σαν μικρές φωτεινές αναλαμπές, που μπορούν να χτίσουν μέσα στο μυαλό, έναν ολόκληρο κόσμο. Πάντα συμβαίνει σε ανύποπτο χώρο και χρόνο και πάντα εύχεσαι να βρίσκεσαι στον προσωπικό σου χώρο, για να μπορέσεις να καταγράψεις όλα αυτά που έχουν γίνει εικόνα μπροστά σου. Αν δεν είσαι τυχερός να συμβεί αυτό, τότε εύχεσαι να έχεις στην τσάντα ένα στυλό και ένα κομμάτι χαρτί (πάντα έχω), για να καταγράψεις όσα λίγα μπορείς.  

14. Προσωπικά βιώματα και εμπειρίες παίρνουν θέση στην γραφή σας; Και αν ναι πόσο εύκολο είναι να εκτίθεται κάτι προσωπικό δικό σας δημόσια;

Τα συναισθήματα δημιουργούνται μέσα από βιώματα. Ούτε ένα λουλούδι δεν μπορείς να περιγράψεις, αν αυτό δεν σου δημιούργησε κάποτε ένα συναίσθημα. Ο κάθε ήρωας, έχει σίγουρα την προσωπικότητα του, τον χαρακτήρα του και εσύ καλείσαι να τον ακολουθήσεις. Άλλα την ψυχή την δανείζεται από ‘σένα και εσύ του την χαρίζεις πρόθυμα, ξεγυμνώνοντας την δική σου. 

15. Έλεύθερος χρόνος; Και πως αξιοποιείται;

Δεν υπάρχει πολύς ελεύθερος χρόνος. Όταν υπάρχει τον μοιράζω στην οικογένεια μου και στα βιβλία που τόσο αγαπώ.

16. Τελειώνετε συγγραφικά ένα βιβλίο...και ολοκληρωμένο πλέον στα χέρια σας εσείς από τη θέση του αναγνώστη έχει υπάρξει φορά που σας έβαλε στη διαδικασία να σας κάνει να σκεφτείτε, να αναλογιστείτε ,να γίνετε πιο ώριμος κατά κάποιο τρόπο από αυτό το οποίο εσείς ο ίδιος δημιουργήσατε;

Πάντα μια ιστορία είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που μπορεί να διαρκέσει και μήνες. Στην διάρκεια του, έχεις αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις καθώς σε μεταφέρει στην εποχή του και σε οδηγεί στα δικά του μονοπάτια. Σε έχει φέρει αντιμέτωπο με προβληματισμούς και σκέψεις, σε έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα, καλώντας σε να βρεις την λύση. Σίγουρα το τέλος του, σε αφήνει πιο ώριμο και πιο σοφό, όπως όλα τα ταξίδια της ζωής.   

17. Τι θεωρείτε επιτυχία για εσάς από το αναγνωστικό κοινό σε κάθε δημιούργημα σας;

Επιτυχία για μένα, είναι ο αναγνώστης να ταυτιστεί με το ήρωα, να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής της ιστορίας, και φτάνοντας στο τέλος, να έχει βιώσει όλα αυτά τα συναισθήματα, που θα τον οδηγήσουν στην κάθαρση και την ανάταση της ψυχής.

18. Ο κάθε ήρωας του βιβλίου σας, έχει κατά κάποιο τρόπο δρομολογηθεί στον χαρακτήρα του εξ'αρχης  ή στην πορεία οι ανατροπές και οι απρόοπτες εξελίξεις επηρεάζουν και γίνονται και οι

ανάλογες εναλλαγές;

Από την αρχή χτίζω τον χαρακτήρα του κάθε ήρωα. Θέλω να τον γνωρίζω καλά, πριν τον αφήσω να περιπλανηθεί στην ιστορία του βιβλίου. Ο κάθε ήρωας επιτελεί τον δικό του ρόλο, έχει την δική του θέση. Και έτσι ξεκινώ. Στην πορεία όμως της ιστορίας, εγώ γίνομαι αυτή που βλέπω μέσα από τα μάτια των ηρώων και εκείνοι κάποιες φορές, μπορεί να με οδηγήσουν σε ανατροπές και απρόοπτες εξελίξεις, τις οποίες δεν είχα υπολογίσει.

19. Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο υποψήφιο συγγραφέα που θέλει να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα μέσα από τον χώρο του βιβλίου;

Να συνεχίσει να προσπαθεί, όσες δυσκολίες και όσα εμπόδια και αν συναντήσει μπροστά του.

·         20. Ποιο είναι το ΜΟΤΟ που ακολουθείτε; Η τελευταία λέξη δικιά σας!

Τίποτα δεν κερδίζεται, δίχως κόπο, πείσμα και υπομονή.

Ευχαριστώ πολύ την Εύα Νάτση, για την όμορφη συνέντευξη!

Εργα της συγγραφεως:

 
ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Στο μυστηριακό νησί της Σαπφούς, μπροστά στα
αφρισμένα κύματα του πελάγους, δύο μεγάλοι
έρωτες γεννιούνται και σβήνουν ξανά όπως τα
κύματα στην αμμουδιά. Η Βιολέτα επιστρέφει στη γενέτειρά
της, για να σφραγίσει επίσημα τη σχέση της με τον Βασίλη,
που στο πρόσωπό του έχει βρει τον έρωτα της ζωής της. Και
ενώ η ίδια πιστεύει ότι έχει βρει την ευτυχία, η συνάντηση με
τον παιδικό της φίλο, τον Δημήτρη, θα ξυπνήσει συναισθήμα-
τα περίτεχνα κρυμμένα πίσω από τη μάσκα της φιλίας. Όταν
η Βιολέτα αποφασίζει να ακούσει την καρδιά της, ένα τραγικό
γεγονός θα στοιχειώσει το μέλλον της και θα καταστρέψει τα
όνειρά της…

Οι ήρωες του βιβλίου δοκιμάζουν και δοκιμάζονται, σ’ ένα

μικρό χωριό όπου ο αέρας, η θαλασσινή αύρα και ο ήλιος

συσπειρώνονται γύρω από το μικρό εκκλησάκι της Πανα-

γίας της Γοργόνας, προστάτιδας των ψαράδων, που απο-

τελεί φάρο παρηγοριάς και δύναμης για τις χαμένες ψυχές

που αναζητούν τη λύτρωση και τις απαντήσεις στο παιχνίδι

της ζωής.

 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

“ `Aδεια από σκέψεις και συναισθήματα, ξέχασε
το παγωμένο της βλέμμα πάνω στα μικρολούλουδα
που ξεπρόβαλλαν μέσ’ από τα αγριόχορτα. ʼνθη και
αγκάθια μαζί, μπερδεμένα σε ένα κομμάτι γης. Πώς
τα ανακάτεψε έτσι ο Θεός;” 

Η Αναστασία ξεριζωμένη από την οικογένειά της, μεγαλώνει προσφέροντας τις υπηρεσίες της στο αρχοντικό μιας εύπορης οικογένειας.
Εγκλωβισμένη στα στεγανά της ζωής που της έχουν χαράξει, ψάχνει να βρει τρόπο για να ξεφύγει από τη μιζέρια, υψώνοντας δειλά το γενναίο της ανάστημα.

            Η αναζήτηση της χαμένης αδελφής της γίνεται σκοπός ζωής, όταν χάνει και το τελευταίο της στήριγμα.

            Ένας ξαφνικός θάνατος, ένα ξεθωριασμένο γράμμα, μια τυχαία συνάντηση θα αρχίσουν να ξεθάβουν ένα μυστικό καλά καταχωνιασμένο για χρόνια...

            Πώς να παλέψει, όμως, τα εμπόδια, σε έναν κόσμο όπου το σκοτάδι καλύπτει το φως και την αλήθεια;

 Εκεί όπου η καρδιά δεν ελέγχεται, η αγάπη δεν ορίζεται. Εκεί όπου το καλό και το κακό συνυπάρχουν, καθένας παίρνει την ανταμοιβή που δικαιούται.