ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ" με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ



   Οι άνθρωποι δεν είναι αυτό που φαίνεται στους γύρω τους αλλά αυτό που έχουν καταχωνιασμένο στα ντουλάπια της ψυχής τους. Αν δε μπεις στα "παπούτσια"τους δε θα ξέρεις σε ποιους δρόμους βάδισαν, τι λαβυρίνθους συνάντησαν και σε ποιες παγίδες έπεσαν και χτύπησαν. Δε θα μπορείς να τους κατανοήσεις.   
   Αυτό είναι το κεντρικό θέμα αυτού του υπέροχου και τόσο τρυφερού μυθιστορήματος που με άγγιξε βαθιά και με πασπάλισε με μια δόση αισιοδοξίας. 
   Η Έλσα ένα 7χρονο παιδί, χαρισματικό και ιδιαίτερο, περνά το χρόνο του με την αντισυμβατική γιαγιά της. Ούσα παιδί χωρισμένων γονιών, απομακρυσμένη για αλλότριους λόγους απο τους δυο γονείς και δεχόμενη μπούλινγκ στο σχολείο, βρίσκει καταφύγιο στη φοβερή και τρομερή γιαγιά της. Εκείνη της πλάθει παραμύθια με ήρωες και βασίλεια, όπου αν και στη σφαίρα του φανταστικού, έχουν να σε διδάξουν. Όταν η γιαγιά πεθαίνει η Έλσα έχει να παραδώσει κάποιες επιστολές σε ανθρώπους που όσο ζούσε πίκρανε. 
   Δε τυχαίνει να γράφονται συχνά μυθιστορήματα που συνταιριάζουν αρμονικά το χιούμορ με την ευαισθησία και τη τρυφερότητα και παράλληλα να μεταδίδουν μηνύματα. Ο Μπάκμαν το πετυχαίνει απόλυτα και αβίαστα. Ηθογραφώντας δυο ηρωίδες αντισυμβατικές αλλά συνάμα τόσο ιδιαίτερες και ξεχωριστές κατορθώνει να σε κάνει να γελάς συγκινημένος. Με δωρικότητα και λόγο γαλήνιο αλλά τόσο απλό η Έλσα και η γιαγιά γίνονται φίλες σου σε όλη την ανάγνωση του βιβλίου. 
   Τα μηνύματα που αποκομίζεις πολλά. Η κάθε ψυχή είναι ιδιαίτερη και κουβαλά το φορτίο της. Όλοι κάνουν λάθη. Όσο ζεις, αναπνέεις και δρας. Όταν είσαι ιδιαίτερος, αντισυμβατικός και ευαίσθητος θα λαθεύεις. Δε πειράζει. Ας θυμηθούμε τη λέξη συγχώρεση. Ο συγγραφέας μέσα από όλες τις στιγμές που γλαφυρά μας μεταφέρει στο χαρτί αυτό ακριβώς πρεσβεύει. Αγαπάτε τον άνθρωπο και συγχωρέστε τον. 
   Το λάτρεψα αυτό το βιβλίο. Είναι ανατρεπτικό, βαθιά ανθρώπινο, ιδιαίτερα τρυφερό και κωμικό. Ένα πνευματώδες αλληγορικό παραμύθι για το δικαίωμα του καθενός να ζει όπως θέλει ο ίδιος. Μια ματιά διαφορετική στη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε. Πολλές φορές αναφώνησα πως θα ήθελα να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Για όσους δε διαβάζουν βιβλία, μια τέτοια ταινία θα ήταν πρόταση-όαση. Εσείς που αγαπάτε το διάβασμα να συστηθείτε με την Έλσα και τη γιαγιά της. Αν σας αρέσει η γνωριμία αυτή, στο τέλος θα χαμογελάτε γιατί ξημερώνει μια άλλη μέρα αισιόδοξη έστω και παροδικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου