ΑΠΟΨΗ για το βιβλιο " Το μυστικό της παλιάς φωτογραφίας " του Μάκη Πάνου, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΦΛΩΡΑΣ ΜΑΤΤΕ

Ένα βιβλίο που πραγματικά με συγκλόνισε.
Γράφει στο οπισθόφυλλο:<< Καταχωνιασμένα μυστικά περιμένουν χρόνια για να δουν το φως.Ανομολόγητες πράξεις στιγματίζουν τους ήρωες επηρεάζοντας τις ζωές των απογόνων τους.Το βιβλίο ακολουθεί τη ζωή μιας οικογένειας από τον Οκτώβρη του 1912,λίγες βδομάδες πριν από την απελευθέρωση ττης Μακεδονίας από τον τουρκικό ζυγό,μέχρι τη μεταπολίτευση,με ενδιάμεσους σταθμούς τη μικρασιατική καταστροφή,τον πόλεμο της Κριμαίας,τον Εμφύλιο και την περίοδο της δικτατορίας.

Το μυστικό της παλιάς φωτογραφίας είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα γεμάτο εκπλήξεις και ανατροπές,περιπλεγμένο αριστοτεχνικά γύρω από την Μαρία και τον άντρα της που έζησαν την αγάπη ως απωθημένο και τον έρωτα ως μαρτύριο >>.
Επίσης γράφει στην σελίδα 380:<< Mέσα σε λίγες αράδες,με ανορθόγραφα,ξεθωριασμένα γράμματα,ήταν αποτυπωμένη η σύντομη,όσο και απάνθρωπα σκληρή ζωή μιας πανέμορφης και φαινομενικά ευτυχισμένης γυναίκας.Μιας γυναίκας σαν τις περισσότερες της εποχής εκείνης,που κουβαλούσαν αγόγγυστα μέσα τους βάρη ασήκωτα κι έλιωναν σαν τα τα κεράκια.Γυναίκες που έφυγαν απ τη ζωή έχοντας γνωρίσει μόνο τη δυστυχία μέχρι τα βάθη της καρδιάς τους.Ελάχιστες ήταν οι χαρές τους,μικρές και σύντομες,σαν πνοές ανέμου.Γυναίκες,που αν τολμούσαν να μιλήσουν και να βγάλουν τα εσώψυχά τους,θα λύγιζαν σίδερα τα λόγια τους.Γυναίκες που δεν γνώρισαν την αγάπη,που δεν χάρηκαν σ ολόκληρη τη ζωή τους τον έρωτα,το αντρικό χάδι,τη στοργή και την κατανόηση.Φαρμακωμένες μέχρι το μεδούλι,κουβαλούσαν τον σταυρό τους γιατί δεν είχν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν,δεν τους το επέτρεπε ο άντρας τους,η μάνα τους,η πεθερά,η οικογένεια,ο κοινωνικός περίγυρος.Γυναίκες αφόρητα δυστυχισμένες με το στόμα ερμητικά κλειστό και την ψυχή φυλακισμένη.>>
Ο Μάκης Πάνου κατάφερε με πολύ δεξιοτεχνία να γράψει ένα συγκλονιστικό βιβλίο και να κλείσει μέσα στις σελίδες του,την ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας,από το 1912 μέχρι και την δικτατορία του 1967.Η γραφή του απλή κατανοητή,με όμορφες περιγραφές και πολλές εικόνες και η ιστορία των ηρώων του,δείχνει ότι έχει κατανόηση για όλες αυτές τις γυναίκες που δεν είχαν δικαίωμα στα θέλω τους.Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο και αμέσως με συνεπήρςε και η αγωνία μου,κρατήθηκε στα ύψη μέχρι και την τελευταία σελίδα που λύθηκαν όλες οι απορίες μου.Επίσης έμαθα πολλές ιστορικές στιγμές της Ελλάδας,χωρίς να με κουράσουν οι αναφορές.Ο συγγραφέας έπλεξε ένα εργόχειρο με βελονάκι αριστούργημα,αφού η ιστορία των πρωταγωνιστών,έμπλεξε μα τα ιστορικά γεγονότα,με πολύ ωραίο τρόπο.
Αν και δεν έχω διαβάσει άλλο έργο του,ο Μάκης Πάνου με αυτό το βιβλίο δείχνει ΄τι έχει να δώσει πολλά στον χώρο της λογοτεχνίας και ότι δικαίως ανήκει στην Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών μαζί με όλα τα μεγάλα Πνεύματα όπως ήταν ο Γ.Ρίτσος,ο Ι.Παλαμάς και άλλοι.
Οι λόγοι που αξίζει να διαβαστεί απ όλους,αυτό το βιβλίο,είναι πολλοί και όχι μόνο αυτό.Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει σε όλες τις βιβλιοθήκες.Τυχερός ο σκηνοθέτης που θα το έπιανε στα χέρια τουκαι θα αποφάσιζε να το γυρίσει ταινία.Θα ήταν συγκλονιστική.Γράφω αυτά τα λόγια και μπροστά μου βλέπω όλες τις σκηνές,που με έκαναν να συμπάσχω με τους ήρωες.
Συγχαρητήρια στον Μάκη Πάνου γι αυτό το αριστούργημα και περμένω με αγωνία,επόμενο βιβλίο του.Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τις Εκδόσεις Πνοή που μας έδωσαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε προσωπικά.Θα ήθελα για άλλη μια φορά να δώσω τα συγχαρητήριά μου στις Εκδόσεις Πνοή που εκδίδει ξιόλογα βιβλία που αξίζουν να βρίσκονται σε όλες τις βιβλοθήκες,αλλά και στις καρδιές μας.
Πάντα επιτυχίες!!!!!!!!!!!!!