ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Η σκοτεινή πλευρά της ψυχής", ΤΟΝΙΑ ΚΥΡΙΦΙΔΗ, εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ, με την ματιά της ΡΟΥΛΑΣ ΣΑΜΑΪΛΙΔΟΥ

Η εκδίκηση λόγω κάποιων συμβάντων του παρελθόντος σαν θέμα στην Ελληνική πεζογραφία είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Αυτό που διαφοροποιεί το ένα βιβλίο από το άλλο είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται το θέμα ο κάθε δημιουργός και άλλοτε το μετατρέπει σε σενάριο του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 60 και άλλοτε το απογειώνει. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί έχουν κι αυτά μερίδιο στην επιτυχία ή αποτυχία της προσπάθειας. Το βιβλίο της Τόνιας Κυριφίδη- αν και δεν είμαι φαν αυτού του είδους - επέλεξα να το διαβάσω γιατί με είχε εντυπωσιάσει ο καθαρός τρόπος σκέψης της στους σχολιασμούς της και ήθελα να τον συγκρίνω μ’ αυτόν στο μυθιστόρημά της. Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε. Με απλότητα με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στο Λονδίνο να μου γνωρίσει την πόλη, τα κτίριά της ακόμη και με την αρχιτεκτονική τους θαρρείς και έζησε χρόνια εκεί. "Αλήθεια έζησε ή διάβασε γι αυτό πολύ;"

 Μπόρεσε να μου συστήσει τους ήρωές της και τους χαρακτήρες τους με λόγο ώριμο και καθαρό χωρίς στάλα υπερβολής και χωρίς να τους αφήσει στιγμή ξεκάρφωτους να ακροβατούν και να μας προβληματίζουν, να στραβώνουμε τα χείλη μας μειδιώντας για την ανεπάρκεια τους να μας πείσουν. Οι σκέψεις τους ανθρώπινοι και φυσικοί. Σκέψεις όλων μας είτε αν βρισκόμαστε στη θέση του θύτη ή του θύματος. Δεν θα μακρηγορήσω προδίδοντας την ιστορία αλλά και γιατί δεν μου αρέσουν τα σεντόνια. Αν πέσω πάνω τους συνήθως τα διπλώνω στα γρήγορα και τα αφήνω να παίρνουν το δρόμο τους προς το συρτάρι. Θα πω μόνο πως πολλές φορές σκοτεινιάζει ο νους και η ψυχή των ανθρώπων, οι εμμονές για εκδίκηση γιγαντώνονται με συνέπεια να χάνονται στιγμές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο φως και στην ευτυχία. Οι λάτρεις αυτού του είδους θα απολαύσουν ένα σωστά δομημένο μυθιστόρημα με αισθησιακές σκηνές όσο γίνεται διακριτικές, απαραίτητες όμως για την εξέλιξη της ιστορίας.