ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΕΡΓΑ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ", Stephen King, εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, με την ματιά της LENAS TSD

Από την πρώτη αραδα, αρχίζουν να σηκώνονται οι τρίχες σου. Αρχίζεις να κοιτάς πίσω από το βιβλίο, με αγχωμενο τρόμο. Σε όλα του τα βιβλία. Είναι ο μοναδικός που σου προκαλεί αυτή την αίσθηση, περιγράφοντας την πιο απλή (η και όχι τόσο απλή) καθημερινή σκηνή, συνήθως της αμερικανικής επαρχίας.
Η οποία αμερικανική επαρχία, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την γυαλιστερή, γεμάτη στρας Αμερική του Sex and the City και παρόμοιων λουστραρισμενων εκδοχών της. Ο πάντα παρών εσωτερικώς διάλογος, μεταξύ Φρεντ και Τζορτζ, θυμίζει σίγουρα κάποιους Βρετανούς κοκκινομαλληδες με μαγικά ραβδιά και σκόνες φτερνίσματος. Τα αμέτρητα αμερικανικά φτηνοεστιατορια, με τις σερβιτόρες, που φορούν στολές καμαριέρας και τους ξέρουν όλους με το μικρό, είναι πάντα τα σημεία συναντησης, διαπληκτισμων και ξεκαθάρισματων. Θαρρείς κι όλη η ζωή των ηρώων μορφοποιείται εκεί. Τα δαιμονισμένα σκυλιά, που λειτουργούν εν προκειμένω, ως ένα τρομακτικό φόντο, με πολλές όμως παραπομπές για τους φαν. Ένας πεθαμένος οπλοπωλητης, πανταχού παρών, ως άλλος Μαρλευ (που είναι και επίκαιρος). Σκηνικά, σαν εκείνα τα ξεθωριασμένα οικογενειακά βίντεο, προσφιλής συνήθεια στην απέναντι ήπειρο, που εμείς τα βλέπουμε, συνήθως σε θριλεριες. Ο ηρωας διαβάζει Πόε και Λάβκραφτ, πράγμα το οποίο από την μια ενθουσιάζει, από την άλλη είναι και λίγο μασημένη τροφή. Φράσεις συγκλονιστικές κι αξέχαστες, όπως μια σπασμένη τηλεόραση που μοιάζει με σαβανωμενο πτώμα. Ένα απρόσμενο κεφαλαιο συνειρμικης γραφής. Μουσική υπόκρουση 70'ς, με Ρόλινγκ Στόουνς και παρόμοια.
Ο Κινγκ είναι ο μοναδικός βασιλιάς που δεν είναι γυμνός.