ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ", Φανή Κεχαγιά, εκδόσεις ΕΞΗ, με την ματιά της Ευας Μαράκη

    Ένα μυθιστόρημα με τίτλο που σε προϊδεάζει εύστοχα για το περιεχόμενο του και ένα εξώφυλλο που σε μαγνητίζει ρίχνοντάς του ένα και μόνο βλέμμα , το πρώτο πόνημα της Φ.Κεχαγιά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "έξη" και τιτλοφορείται 
              "ΉΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΉΣΕΙΣ". 

    Ντουμπρόβνικ 1787. Η Μαριζάνα είναι πληγωμένη από τον ατελέσφορο και προδωτικό έρωτα του Ματέι. Μια γυναίκα πληγωμένη είναι ικανή να πράξει πολλά για να εκδικηθεί. Η Μαριζάνα δε θα διστάσει πουθένα. Το μίσος της ανοίγει τα πέπλα της ως τη Θεσσαλονίκη του σήμερα, με στόχους τη Ζωή και τον Μανούσο. Ο πετυχημένος Κρητικός ηθοποιός θα συναντήσει τη Ζωή και η μοίρα γελώντας θα ξεκινήσει το παιχνίδι της με αυτούς ως κεντρικούς πρωταγωνιστές σε μια μάχη άνιση . Δύσκολη και απρόβλεπτη . Από το χτες ως σήμερα με κόστος βαρύ και ασήκωτο.

    Το μυθιστόρημα αυτό, όπως καταλάβατε είναι αισθηματικό. Ομολογώ πως έχω διαβάσει αρκετά όπως αυτό στα οποία η ιστορία ξετυλίγει το κουβάρι της από αιώνα σε αιώνα και από γενιά σε γενιά. Σ' αυτό με κέρδισε, ωστόσο, η γραφή. Λυρική, προσεγμένη , πλούσια, παραστατική . Αυτά τα επίθετα της αρμόζουν. 
Η Φανή Κεχαγια στη φαρέτρα της κατέχει ένα όπλο ανίκητο. Μια γραφή λογοτεχνική έχει τα φόντα να αναδείξει και να εξυψώσει μια πλοκή, ίσως αρκετά συνηθισμένη. Αυτο συμβαίνει εδώ. Η συγγραφέας κατορθώνει να σε κάνει να ταξιδέψεις στο χωροχρόνο με αγωνία και να γίνεις συνοδοιπόρος ενός έρωτα σαρωτικού. 

   Ναι. Η Ζωή και ο Μανούσος είχαν την τύχη να αγαπηθούν αμοιβαία. Αμετάκλητα και απόλυτα . Με συγκίνησε η ιστορία τους. Είναι αθώα πρόσωπα ενός δράματος. Πληρώνουν αμαρτίες άλλων . Ομολογώ πως στο τέλος της ιστορίας έκλαψα . Τα δάκρυα ήταν αποτέλεσμα της αδικίας που πήρε σάρκα και οστά στις σελίδες του βιβλίου και του θυμού. Οργίζομαι ,όταν στη ζωή υπάρχουν άνθρωποι εκδικητικοί. Δε δέχονται την απόρριψη και σε καταδιώκουν για να ικανοποιήσουν τον ατέρμονο εγωισμό τους. 

   Κλείνοντας, το μυθιστόρημα αυτό θα σας έλεγα πως μου άρεσε αρκετά. Η συγγραφέας "συστήθηκε" αξιοπρεπώς στους αναγνώστες. Μια καλή αν και συνηθισμένη αισθηματική ιστορία, ήρωες έντονοι και αληθοφανείς και μια γραφή που απο μένα παίρνει τα εύσημα. Ωστόσο, σε κάποια σημεία οι πολλές περιγραφές που κατά τη γνώμη μου ήταν περιττές με κούρασαν γιατί ειδικά στην αρχή καθυστέρησαν αρκετά να μας εισάγουν στην υπόθεση. Θα το ήθελα, λοιπόν, μικρότερο σε έκταση για να είναι πιο άμεση και έντονη η επίταξη του ενδιαφέροντος και η απογείωση των συναισθημάτων. 

   Βαθμολογία:8+/10