ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ", Γερακίνα Μπουρίκα, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Γερακίνας Μπουρίκα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Ωκεανός" με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο "Φωτιά στο παρελθόν" και το ιδιαίτερο εξώφυλλο, διαπραγματεύεται την αλαζονεία και την τυχοδιωκτική συμπεριφορά της Ισμήνης. Η Ισμήνη είναι μια γυναίκα, η οποία παντρεύεται έναν πάμπλουτο και πολύ μεγαλύτερό της άντρα, γιατί αγαπά εμμονικά το χρήμα και τη ζωή μέσα στη χλιδή. Στο σπίτι υπάρχει η οικιακή βοηθός, η οποία είναι ερωτευμένη με το αφεντικό της και θα μείνει και έγκυος. Η Ισμήνη δε διστάζει πουθενά για να μη χάσει τα κεκτημένα της. Αμειλικτη και κακιά καταστρέφει ζωές. Χρόνια μετά οι ζωές του Φίλιππου, της Βασιλικής και του Ιάσονα θα διασταυρωθούν και θα έρθουν στο φως ένοχα μυστικά του παρελθόντος. Αυτά πονάνε και χαρακώνουν υπολήψεις και συνειδήσεις. Πώς συνδέονται αυτά τα πρόσωπα με την Ισμήνη και άραγε θα μείνουν αλώβητα από την αδίστακτη και χωρίς ηθικούς φραγμούς γυναίκα; 

 Τις απαντήσεις θα τις πάρετε απλόχερα στις σελίδες του μυθιστορήματος "φωτιά στο παρελθόν". Η Μπουρίκα έγραψε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα , το οποίο έχει ως κεντρικό άξονα ένα θέμα διαχρονικό. Θέμα φωτιά που ταλανίζει συνειδήσεις. Την ασταμάτη πάλη ανάμεσα στο κακό και στο καλό και στις συνέπειες αυτής της αδυσώπητης αναμέτρησης. Στην αρχή μου θύμισε ελληνική ταινία του 60 ,όμως η συγγραφέας κατόρθωσε να με αιφνιδιάσει με τον τρόπο που εξελίχτηκε η πλοκή. Χτίζει μια ιστορία , η οποία είναι σφιχτοδεμένη αν και το βιβλίο είναι ογκώδες και κυλούν τα γεγονότα αβίαστα και γεμάτα ανατροπές. Οι ήρωες είναι είτε έντονα υποστηριχτές του καλού είτε αμετανόητα κακοί ως το μεδούλι. Τρόμαξα σε κάποια σημεία με τη απύθμενη κακία της Ισμήνης καθώς και με την αδηφάγα διάθεση της για πλουτισμό και καταξίωση. Τα όρια δεν υπάρχουν σαν λέξη για κάποιους. Είναι ασύδοτοι. Όμως, μακροπρόθεσμα οι πράξεις έχουν συνέπειες για όλους και έτσι τα πράγματα ισορροπούν και υπάρχει αρμονία. 

Με λόγο παραστατικό και σκηνές ολοζώντανες η Μπουρίκα με μια πλοκή που σε κάποια σημεία σε μένα διαφάνηκε λίγο υπερβολική για τα γούστα μου παρέδωσε στον αναγνώστη μια διδακτική ιστορία γροθιά στο στομάχι, που διαβάζεται απνευστί. Το ήθος κάποιων δε σταματά να μας εκπλήσσει. Αλλά έτσι είναι η φύση της ίδιας της ζωής. Απρόβλεπτη, ασταμάτητη και συναρπαστική. 

Βαθμολογία:8+/10