Κάποτε στη Μυτιλήνη ο Νικήτας και η Νίνα αγαπήθηκαν πολύ ενώ δεν έπρεπε. Ο παράνομος έρωτας τους άνθησε και έκανε τους δυο ήρωες του να άγονται και να φέρονται σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες τους. Στη Μυτιλήνη της δεκαετίας του 50 ο Νικήτας και η Νίνα αγαπήθηκαν με πάθος και πόνεσαν παράφορα.
Η Ευδοκία Σταυρίδου έγραψε ένα μυθιστόρημα βασισμένο σ αληθινή ιστορία. Για το λόγο αυτό η πλοκή είναι ρεαλιστική και νιώθεις πως διαβάζεις μια ιστορία της διπλανής πόρτας. Οι άνθρωποι αγαπάνε πολλές φορές ανθρώπους που δεν πρέπει, πηγαίνοντας κόντρα στα πρέπει της κοινωνίας και της λογικής. Λίγοι βέβαια είναι αυτοί που για να ζήσουν αυτόν τον έρωτα , πάνε αντίθετα στους κανόνες ως το τέλος. Πολλοί άτολμοι,δειλοί ή φοβούμενοι πως θα πληγώσουν τους γύρω τους συμβιβάζονται και δεν ακούν τη φωνή της καρδιάς τους. Σε μια εποχή συντηρητική μας μεταφέρει η συγγραφέας και ζούμε έντονα το δράμα των ηρώων. Πρόσωπα τραγικά με πράξεις που τους χαράζουν για πάντα βιώνουν το δικό τους δράμα, όπου η καρδιά τους παλεύει με τη λογική τους.
Με γραφή απλή και στρωτή η συγγραφέας αποτυπώνει μια ερωτική ιστορία με αξιοπρέπεια που διαβάζεται απνευστί από τον αναγνώστη. Δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο από άποψη πλοκής. Πείθει τον αναγνώστη για την αλήθεια της και τον κάνει να συμπάσχει ή να εκνευρίζεται με τους κεντρικούς ήρωες και τις επιλογές τους. Σε κάποια σημεία ομολογώ πως θύμωσα και με τη Νίνα και με το Νικήτα, γιατί κάποιες ενέργειες τους μου φαινόταν ανεξήγητες στα μάτια μου και σίγουρα δε μπορούσα να τους συναισθανθώ.
Μια δυνατή και παράφορη ιστορία αγάπης το "κάποτε στη Μυτιλήνη". Ένας μεγάλος απαγορευμένος έρωτας το θέμα του. Για το είδος του μια αξιόλογη συγγραφική προσπάθεια.
Βαθμολογια :8-/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου