ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ

Βιογραφικό: Η Μάρθα Πατλάκουτζα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από γονείς που κατάγονται από την Ανατολική Θράκη. Ο παιδικός της χρόνος είχε να κάνει με αποδράσεις σε αλάνες και βιβλιοθήκες. Αγαπάει πολύ τα παιδιά γι' αυτό και πήρε την απόφαση να σπουδάσει Παιδαγωγικά στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1990. Από το 1996 διδάσκει σε Δημοτικά σχολεία της χώρας και τα τελευταία χρόνια σε Δημοτικά της Θεσσαλονίκης. Δεν ξέρει για πόσα χρόνια θα μπορεί να γράφει, ούτε αν θα το κάνει πετυχημένα. Προς το παρόν απολαμβάνει το ταξίδι κι εύχεται να αργήσει πολύ να βρει την Ιθάκη της. Από τις εκδόσεις Έξη κυκλοφορούν επίσης το βιβλίο της "Μερτζάνη.

Προφίλ  στο Facebook:    https://www.facebook.com/martucciagreek


Οπισθόφυλλο: Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά… Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή… Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους… Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ’ άκρα για να σωθεί. Δεκαετία του ‘60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του; Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους. 

Κρητικές βιβλίου: 

1.https://filoithslogotexnias.blogspot.com/2019/05/blog-post_10.html?fbclid=IwAR0TWh5kBWUXQaeVpGYyZznmaaCYxjhBvKn5mdoXinr-434PSOajDlPF92I

2.https://www.maxmag.gr/book/vivlioparousiasis/mertiko-ton-aggelon/?fbclid=IwAR0TWh5kBWUXQaeVpGYyZznmaaCYxjhBvKn5mdoXinr-434PSOajDlPF92I


Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πιo συγκεκριμένα τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Υπάρχουν ιστορίες που σου έχουν διηγηθεί κάποιοι άνθρωποι πριν πολλά, πολλά χρόνια κι ακόμα τις θυμάσαι λες και τις άκουσες χθες. Κάτι τέτοιο συνέβη σε μένα με την ιστορία του Κωσταντή, του ήρωα αυτού του βιβλίου μου. Κι έτσι ένα καλοκαίρι πλάι στο κύμα ήρθε η ιδέα, αλλά ταυτόχρονα ξεκίνησε και η συγγραφή του.
Αν και είχα ξεκινήσει να γράφω το βιβλίο στο εξοχικό μου στη Χαλκιδική, το ολοκλήρωσα τον ίδιο χειμώνα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Η συγγραφή του μου πήρε περίπου δύο χρόνια. Ο Κωσταντής ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός χαρακτήρας. Τον έδιωχνα από κοντά μου, αλλά αυτός πάντα ξαναγυρνούσε μέχρι να πάρει από μένα το μερτικό του. Ορφανός από μάνα, μεγάλωσε στα δύσκολα χρονιά της εποχής και του εμφυλίου σε ένα προσφυγοχώρι.
Σαν αντρώθηκε κατάλαβε πως έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του για να βρει τον εαυτό του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της.
Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Η αγάπη θα μπορούσε ποτέ να νικήσει τον εγωισμό του;

 Ποια επίθετα θα χρησιμοποιούσατε για να χαρακτηρίσετε ''ΤΟ ΜΕΡΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ'';
«Το μερτικό των αγγέλων», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Έξη, είναι ένα ταξίδι ψυχής. Μία συναρπαστική διαδρομή αυτογνωσίας, θέλησης και δύναμης.

Πείτε μας τα συναισθήματα  ή τις σκέψεις που σας συντρόφευαν την στιγμή που γράψατε την λέξη ''ΤΕΛΟΣ'' στην ιστορία του νέου σας  βιβλίου.
Σε αυτό το βιβλίο αγάπησα τη δύναμη του ήρωα να ζήσει τη ζωή του όπως ακριβώς ήθελε. Τα έκανε όλα με τον δικό του τρόπο.
Είναι τελικά ο εγωισμός… ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου;
Ο εγωισμός, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ο πιο δύσκολος δάσκαλος του ανθρώπου. Δεν ικανοποιείται εύκολα και απαιτεί συνέχεια. Όλοι μας προσπαθώντας αδιάκοπα, αδιαμαρτύρητα να τον ικανοποιήσουμε, φτάνουμε σε σημείο να τον ικανοποιούμε τυφλά. Τότε, γίνεται ο εχθρός της ύπαρξής μας.
Η ζωή του Κωνσταντή είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ότι ο άνθρωπος πρέπει πρώτα απ’ όλα να τα βρει με τον εαυτό του και να μην σταματά να ονειρεύεται και να αγωνίζεται για την πραγματοποίηση των ονείρων του.



 Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου σας θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το παραλάβουμε;
Καμιά φορά κάνουμε όνειρα που πιστεύουμε πως είναι ακατόρθωτα. Ξεχνάμε να ζήσουμε. Η ιστορία του Κωσταντή μπορεί να μας κάνει να ζηλέψουμε, να θυμώσουμε, να πάρουμε ένα μάθημα ζωής μέσα από τα λάθη του και τα σωστά του.
«Το μερτικό των αγγέλων» είναι ένα ψυχογράφημα που εισχωρεί στην ψυχή του κεντρικού ήρωα, του Κωνσταντή, με σκοπό να αναμοχλεύσει τις μνήμες του, τις σκέψεις του, τα κίνητρα που τον ώθησαν στο να κάνει συγκεκριμένες επιλογές στο διάβα της ζωής του, τα θέλω του που προσπάθησε να τα κάνει πράξη, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και την προσπάθειά του να χαλιναγωγήσει τον άκρατο εγωισμό του, ένα γνώρισμα του χαρακτήρα του που πολλές φορές δεν τον άφηνε να δει καθαρά και τον έστρεφε σε λανθασμένες επιλογές. Παράλληλα μέσα από την ιστορία του Κωσταντή ζούμε τη διάθεση του ανθρώπου να ζήσει, να γευτεί τους καρπούς της ζωής με όποιο κόστος. Λίγη σημασία έχουν οι συνέπειες, αφού το πιο σημαντικό είναι να ζούμε την κάθε στιγμή, την κάθε εμπειρία και να την απολαμβάνουμε στο έπακρο. Γιατί πολλές φορές άλλα έχει ορίσει η μοίρα για μας όμως το μερτικό του ο καθένας στη χαρά και στην ευτυχία μπορεί να το κουμαντάρει μόνο ο ίδιος.

Τι χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει ένας ήρωας μυθιστορήματος για εσάς;
Η έμπνευση για έναν ήρωα, για τη συγγραφή ενός βιβλίου έρχεται από την ίδια τη ζωή. Πάντα τη θεωρώ τη μεγαλύτερη πλανεύτρα και όχι απαραίτητα πιστή κι έντιμη. Έχει τον τρόπο της να με εκπλήσσει. Ο χαρακτήρας των βιβλίων μου είναι άνθρωποι που έχουν ζήσει με τον δικό τους τρόπο τις στιγμές τους πάνω στη γη. Τις επιπλέον πληροφορίες αντλώ μέσα από την έρευνα στις βιβλιοθήκες και από συζητήσεις με ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα στους τόπους που συνέβησαν όλα.

6) Τελειώνοντας ένα βιβλίο έχετε είδη στο μυαλό σας το επόμενο ή δίνετε στον εαυτό σας χρόνο για ξεκούραση;
Τελειώνοντας ένα βιβλίο πάντα παίρνω τον χρόνο μου για να σιγήσουν οι φωνές των ηρώων του. Το να πεις αντίο σε κάτι που ήταν συνέχεια στο μυαλό σου τους τελευταίους μήνες αποτελεί μια διαδικασία που θέλει προσπάθεια και επιθυμία.

Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε στο μυαλό σας η ιδέα να γίνετε συγγραφέας; Τι σε ώθησε προς αυτή τη μορφή τέχνης;
Η συγγραφή για μένα ήταν μια εσωτερική ανάγκη που βρήκε δύσκολα τον δρόμο της προς την επιφάνεια. Η έκθεση στο αναγνωστικό κοινό δημιουργούσε φόβο κι αναστολές. Τελικά, η επικοινωνία ανάμεσα στους αναγνώστες και σε μένα αποδείχτηκε η κινητήριος δύναμη μου για να πατήσω στα συγγραφικά μου πόδια και  να συνεχίσω το ταξίδι της δημιουργίας.






Πώς είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης είναι πιο ουσιαστική, πιο ζωντανή, πιο ανθρώπινη. Τα ερεθίσματα γύρω του τον κάνει να σκέφτεται, να ονειρεύεται, να ελπίζει και μέσα από τα κείμενά του να θέλει να βοηθήσει και να στηρίξει τον καθημερινό άνθρωπο στον αγώνα της επιβίωσής του. 
 Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;
Όνειρα, μια λέξη που αν κι απευθύνεται στο επίπεδο του φανταστικού, αγγίζει πολλαπλά επίπεδα. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να γράφω, να ταξιδεύω σε αληθινούς και μη πραγματικούς κόσμους  και να ζω την κάθε μου στιγμή με πάθος.

 Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία; 'Έχετε παρακινήσει ανθρώπους, φίλους, γνωστούς στο να διαβάζουν βιβλία? και αν ναι με ποια επιχειρήματα;
Πιστεύω πως ο άνθρωπος που διαβάζει βιβλία…πολλαπλασιάζεται κι εξελίσσεται πέρα από τις δυνατότητες που μπορεί να του προσφέρει η στυγνή πραγματικότητα. Mε τα βιβλία δε νιώθεις ποτέ μόνος, αλλά πάντα πιο γεμάτος.
Για το Βιβλίο της Παρέας
Λίτσα Λαμπρακοπούλου
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου