Η Ελένη Κεκροπούλου πάντα αποτελεί για μένα μια εγγυημένη αναγνωστική επιλογή ως προς την τέρψη που θα νιώσω διαβάζοντας το εκάστοτε βιβλίο της. Για μια ακόμα φορά δεν με απογοήτευσε. Άλλωστε με τα πονήματα της αποκτάς γνώσεις (ειδικά στα ιστορικά της μυθιστορήματα ) και μια πιο διεισδυτική ματιά σε θέματα κοινωνικά που αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις.
Στο βιβλίο, λοιπόν, "Σκέψου εμενα οταν πονάς" έχουμε να κάνουμε με μια καταβύθιση στις σχέσεις μάνας κόρης. Στην οικογένεια Αλεξιάδη οι τέσσερεις γυναίκες η Αμαλία, η Εύα, η Αλίκη και η Λία αναπτύσσουν έντονα τρικυμιώδεις σχέσεις που περνούν διαφορα στάδια. Πάντα βλέπουμε πως μια αντρική μορφή εξουσιάζει και επηρεάζει τις ηρωίδες σε τέτοιο βαθμό απόλυτο και μοιραίο που καθορίζει την πορεία τους.
Θα έλεγα πως το βιβλίο αυτό είναι κοινωνικό με ψυχολογικές προεκτάσεις. Η σχέση της μάνας και της κόρης ειναι ιδιαίτερη και καθοριστική για τη μετέπειτα ύπαρξη του παιδιού της. Εδώ συγκεκριμένα βλεπουμε τα παραδείγματα δύο γυναικών που εγιναν μητέρες αλλα δεν ήταν το κλασικό πρότυπο μάνας. Αντίθετα, αποστασιοποιημένες και αδιάφορες σχεδόν στο παιδί τους ίσως αδύναμες να αναλάβουν αυτο το σύνθετο και πολύπλοκο ρόλο. Βέβαια στο βιβλίο υπάρχουν και ηρωίδες που ακολουθούν το κλασικό μοντέλο της μάνας που όλοι θέλουμε και ξέρουμε. Χτίζεται ,δηλαδή η πλοκή πανω σε εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες.
Σε πολλά σημεία ένιωσα σαν να με χτυπά ηλεκτρικό ρεύμα. Τέτοια ένταση, τέτοιο ξάφνιασμα Με συμπεριφορές απόρησα, μου φάνηκαν ανοίκειες, ολότελα ξένες. Με ώθησαν στο προβληματισμό . Με άλλες κινήσεις και πράξεις νευριασα. Ήταν για μένα ωμές και ολότελα κυνικές . Σίγουρα όμως σε καμιά περίπτωση οι προσωπικότητες που διαδραμάτιζαν κεντρικό ρόλο στην ιστορία δεν ήταν αδιάφορες. Μιλούν στην καρδιά και στο μυαλό σου με τα δυνατά και τα τρωτά τους σημεία. Με τις ειδεχθείς και μη συμβατικές επιλογές τους. Με τις πράξεις που δεν ακολουθούν συγκεκριμένη νόρμα. Και κάπου εκεί πριν την επιλογή βρίσκεις μια αντρική μορφή που είναι εξουσιαστική λόγω ερωτα. Γιατί παντα αυτος μας εξουσιάζει και μας υποτάσσει. Η λογική πάει περίπατο και το συναίσθημα παίρνει στα χέρια του το τιμόνι των επιλογών στο μακρινό ταξίδι των αισθήσεων.
Φυσικά η συγγραφέας στο κομμάτι της γραφής κεντά ένα εξαιρετικό υφαντό που σε παρασύρει με τα χρώματα του. Γλαφυρός και προσεγμένος λόγος με δυναμική και εικονοπλαστική δεινότητα είναι τα χαρακτηριστικά της πένας της. Ξεκάθαρα διακρίνει κανείς πως είναι ένας μαέστρος δεξιοτέχνης της γραφής. Επίσης, στη σκιαγράφηση των ηρώων είναι άψογη και ενδελεχής. Αναδεικνυει τα πρόσωπα και τις πράξεις τους με τρόπο παραστατικό, αναλυτικό χωρις όμως να κουράζει τον αναγνώστη . Κατανοείς, αν και κάποιες συμπεριφορές σε ξενίζουν τις αιτίες και τους λόγους που ώθησαν τους ήρωες σε αυτά τα σημεία, γιατί η Κεκροπουλου σου προσφέρει απλόχερα μια διεισδυτική ματιά στα μονοπάτια του μυαλού τους.
Το τέλος του βιβλίου θα σας συγκινήσει και θα σας λυτρώσει. Μετά από αυτές τις συμπληγάδες των σκέψεων που θα περάσετε θα νιώσετε κάθαρση. Είναι ένα μυθιστόρημα για αναγνώστες με απαιτήσεις και σίγουρα θα αποτελέσει τροφή για σκέψη..για τις πονεμένες ανθρώπινες σχέσεις και για τις ψυχές που αποζητούν επιτακτικά τη λύτρωση και την αποδοχή.
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου