"...η λογοτεχνία προσφέρει εικόνες, κόσμους, σκέψεις και εμπειρίες που δεν μας φτάνει μια ζωή για να τις ζήσουμε." ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΕΛΕΝΗ ΔΟΜΑΝΟΥ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΔΟΜΑΝΟΥ

Βιογραφικό: Η Ελένη Δόμανου γεννήθηκε στα Ριζώματα Ημαθίας, ένα χωριό στα πανέμορφα Πιέρια Όρη. Κατοικεί στη Βέροια κι έχει τρία παιδιά. Πρώτη συγγραφική της απόπειρα ήταν το μυθιστόρημα «Τόσα λίγα για πολύ καιρό» από τις εκδόσεις iWrite. Το «Αγγίζοντας το αύριο» είναι το δεύτερο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

 Καλά κρυμμένα μυστικά είναι το τρίτο της βιβλίο από τις εκδόσεις Κίτρο.

Οπισθόφυλλο:

Από μικρό κορίτσι γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Γνώρισε τον φόβο, την πίκρα, την υποτίμηση, τη βία... Κι αν στην εφηβεία της συνάντησε την ευτυχία στην αγκαλιά του Άρη, του αδικοχαμένου Άρη, γρήγορα βίωσε τη θλίψη και τον πόνο της απώλειας του μοναδικού ανθρώπου που την αγάπησε πραγματικά.

Αναγκάστηκε να το σκάσει κρυφά από το νησί της, για να σώσει τον εαυτό της, κουβαλώντας στην ψυχή της ένα βαρύ μυστικό και στο σώμα της τον καρπό του έρωτά της.

Δυόμισι δεκαετίες απέφευγε να πατήσει το πόδι της στον τόπο που γεννήθηκε. Ένας θάνατος όμως την ανάγκασε να οπλιστεί με θάρρος και να το πράξει. Και τότε άρχισε να ξετυλίγεται ένα μαύρο κουβάρι και να αποκαλύπτονται τα ανέντιμα σχέδια που κάποιοι είχαν καταστρώσει και υλοποιήσει καταφέρνοντας έτσι να της πάρουν ό,τι πολυτιμότερο είχε.

Τώρα πια, το παρελθόν απειλούσε πως θα ανατρέψει τις ζωές όλων.

Άραγε θα βρει δικαίωση;

Θα τιμωρηθούν οι ένοχοι;

Θα πάρει ο καθένας αυτό που του αξίζει;

 Κρητική του βιβλίου:

Κριτική Βασιλικής Αποστολοπούλου (1).docx

 

Ποιά είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσης σας και τι σας έκανε να ξεκινήσετε τη συγκεκριμένη ιστορία

Είχα βρεθεί στη Σάμο, στο καταπράσινο νησί της θεάς Ήρας και του Πυθαγόρα, και εντυπωσιάστηκα από τα αμέτρητα αξιοθέατα, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, τις δαντελωτές ακτές και τους παραδοσιακούς οικισμούς. Εντυπωσιάστηκα επίσης από τον μεγάλο αριθμό βιομηχανικών κτιρίων, που  θυμίζουν ακόμα και σήμερα τον πολιτισμό και την καθημερινή ζωή της Σάμου από τις παλαιότερες εποχές. Τις εποχές  που υπήρχαν οι πλούσιοι και ισχυροί βυρσοδέψες αλλά και οι φτωχοί εργάτες που πάλευαν για την επιβίωση. Εκεί  μου γεννήθηκε η ιδέα να γράψω τα «Καλά κρυμμένα μυστικά» και ξεκίνησα την ιστορία πολλά χρόνια πριν για να αναφέρω όσο μπορούσα περισσότερα από αυτά που είχα διαβάσει και είχα δει από κοντά.

Τι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας τα ''Καλά κρυμμένα μυστικά'';

 Ελπίζω,  όσοι αναγνώστες πέρασαν ή περνούν δύσκολες καταστάσεις, να πάρουν κουράγιο από τη Δανάη, η οποία, αν και είχε γνωρίσει το σκληρό πρόσωπο της ζωής και των ανθρώπων γύρω της, είχε γνωρίσει τον πόνο, τον φόβο και τη βία,  τελικά κατάφερε να βγάλει στην επιφάνεια τη δυναμική γυναίκα που έκρυβε μέσα της. Ελπίζω επίσης, μέσα από την περιπέτεια της Δανάης, οι αναγνώστες να γνωρίσουν και να αγαπήσουν  τη Σάμο, όπως την αγάπησα κι εγώ. Και φυσικά,  να αναγνώστες ένα όμορφο ταξίδι που θα τους απομακρύνει από την καθημερινότητα και τα προβλήματά της.

Είστε αισιόδοξη ως άνθρωπος; Πιστεύετε στα Happy End;

Ναι, πιστεύω στα Happy End. Και τα τρία βιβλία που έχω γράψει  έχουν  καλό τέλος. Μου αρέσει να έρθει η δικαίωση, έστω και αργά, και οι ήρωες μου να πάρουν αυτό που τους αξίζει, ψυχική ηρεμία, αγάπη, χαρές που στερήθηκαν… Αλλά και όσοι αδίκησαν ή έβλαψαν  τους άλλους  να τιμωρηθούν για τις πράξεις τους.

Θα ήθελα να μου περιγράψετε έν συντομία έναν από τους βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου σας και να μας  εξηγήσετε το σκεπτικό σας πίσω από την διαμόρφωση των βασικών χαρακτήρων, για να μπορέσουν να διακρίνουν οι αναγνώστες του βιβλίου της παρέας , τις βασικές σας ψυχογραφικές ανησυχίες.

Θα μιλήσω για τη Δανάη, που συνάντησε πολλά και τεράστια εμπόδια στη ζωή της, αγάπησε, πόνεσε, αδικήθηκε, εξαπατήθηκε και παρόλα αυτά κατάφερε να διαμορφώσει μια ισχυρή προσωπικότητα, να διεκδικήσει την δικαίωσή της, αλλά και να διατηρήσει  την ομορφιά της  ψυχής, την ευγένεια, τη  διακριτικότητα και την ανθρωπιά.

Για να γράψω μια ιστορία  εμπνέομαι κυρίως  από κοινωνικά θέματα· τον  πόνο, τη βία, την αδικία, το ψέμα, την αλήθεια, τον έρωτα, τη φιλία, την ανιδιοτελή αγάπη, τη συμπαράσταση, την προσφορά βοήθειας, την αξία του να δίνεις  αγάπη στον συνάνθρωπο δίχως να περιμένεις ανταλλάγματα  γιατί τότε  η αγάπη γίνεται συναλλαγή.  Όλα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των βασικών χαρακτήρων. 

Προσωπικά βιώματα και εμπειρίες παίρνουν θέση στη γραφή σας; Και αν  ναι πόσο εύκολο είναι να εκτίθεται κάτι προσωπικό δικό σας δημόσια;

 Στο πρώτο μου βιβλίο έβαλα δικά μου βιώματα και μερικοί αναγνώστες, φίλοι και συγγενείς δηλαδή που με γνωρίζουν πολύ καλά,  τα εντόπισαν και μου το είπαν. Για να είμαι ειλικρινής με κάποιους  δεν ένιωσα και πολύ καλά. Πιστεύω όμως ότι και άλλοι συγγραφείς έβαλαν δικές τους εμπειρίες στο πρώτο τους έργο. Στα επόμενα βιβλία μου δεν υπάρχουν βιώματά μου. Οι ήρωες όμως έχουν στοιχεία του χαρακτήρα μου, καθώς βάζω σχεδόν σε όλους δικά μου συναισθήματα και  σκέψεις.

Ταυτίζεστε λιγάκι παραπάνω με κάποιον από τους χαρακτήρες που έχετε  δημιουργήσει  και αν ναι, γιατί;

  Συμπαθώ  ιδιαίτερα την κεντρική ηρωίδα και προσπαθώ να κινώ εγώ τα νήματα, αν και σε κάποια σημεία μπορεί να με οδηγήσουν  οι ήρωες, αλλά δεν ταυτίζομαι καθόλου.

Ποιά ήταν η αιτία να στραφείτε προς τη συγγραφή; Τι σας ώθησε προς αυτή τη μορφή τέχνης;

 Δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αιτία.  Θυμάμαι ότι από παιδί έπλαθα με το νου μου ιστορίες. Έγραφα ολόκληρες σελίδες και πολλές φορές τις έδινα στις φίλες μου να τις διαβάσουν για να μου πουν τη γνώμη τους.   Αργότερα, όταν ξεκίνησα το πρώτο μου μυθιστόρημα ένιωσα μεγάλη  ευχαρίστηση! Και από τότε ασχολούμαι πολλές ώρες με το γράψιμο. Είναι  μια εσωτερική ανάγκη, πάθος, τρόπος έκφρασης.

Ποιά είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη ελληνική  λογοτεχνία σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές;

Παλαιότερα τα σημαντικά γεγονότα  επηρέαζαν τη λογοτεχνία. Οι εμπειρίες της κατοχής και του πολέμου επέδρασαν άμεσα στην λογοτεχνία της εποχής. Το ίδιο και η περίοδος του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας. Οι πεζογράφοι και οι ποιητές  σφραγί­στηκαν από εκείνα τα γεγονότα και  έγραφαν με γνώμονα την πολιτική.

Πλέον δεν υπάρχει η ανάγκη να χαρακτηρίσεις τον ήρωά σου «αριστερό» ή «δεξιό», δεν παίζει κανέναν απο­λύτως ρόλο. Και επειδή  υπάρχει δημοκρατία και  μπορεί κανείς να εκφράζεται ε­λεύθερα, νομίζω οι συνθήκες είναι ευοίωνες για να γραφτούν καλά μυθι­στορήματα.

Ποιά είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;

Τα όνειρά μου σε επαγγελματικό επίπεδο είναι να συνεχίσω να γράφω, επειδή μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση αλλά και επειδή θέλω  τα βιβλία μου να κρατάνε συντροφιά τον αναγνώστη τις ώρες της πλήξης και της μοναξιάς. Σε προσωπικό επίπεδο ονειρεύομαι να είμαι καλά στην υγεία μου για τα παιδιά μου, να ζω στιγμές ευτυχίας δίπλα τους και να απολαμβάνω την κάθε ημέρα.

Ας κλείσουμε την συνέντευξη όπως εσείς επιθυμείτε...

Εκείνο που θα ήθελα να πω είναι ότι η λογοτεχνία  προσφέρει εικόνες, κόσμους, σκέψεις και εμπειρίες που δεν μας φτάνει  μια ζωή για να τις ζήσουμε.  Στη χώρα μας όμως οι άνθρωποι δεν διαβάζουν.

Η αγάπη για το διάβασμα είναι κάτι που καλλιεργείτε. Για να κατορθώσουμε όμως να εμφυσήσουμε στα παιδιά μας τη βιβλιοφιλία, στην εποχή της  τηλεόρασης, του υπολογιστής και του κινητού τηλεφώνου, πρέπει να υπάρχουν στο σπίτι πολλά βιβλία πάντα διαθέσιμα στο οπτικό τους πεδίο, να μας βλέπουν να διαβάζουμε ώστε να λειτουργούμε ως πρότυπο, να τα παίρνουμε από μικρά μαζί μας στα βιβλιοπωλεία και  τις βιβλιοθήκες και  να τους μαθαίνουμε πώς να διαλέγουν ένα βιβλίο. Έτσι θα αγαπήσουν σταδιακά το διάβασμα, θα απολαμβάνουν τη συντροφιά του βιβλίου και θα ταξιδεύουν σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους.

Για το Βιβλίο της Παρέας

Λίτσα Λαμπρακοπούλου