ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ
ΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ
Βιογραφικό: Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε στο Ελαιόφυτο Αγρινίου. Σπούδασε οπτικός στην
Αθήνα και εργάστηκε για εννέα χρόνια σε κατάστημα οπτικών ειδών στην πόλη της.
Έπειτα από διάφορες επαγγελματικές αναζητήσεις, κατέληξε να ασχοληθεί για
αρκετά χρόνια με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις. Τα τελευταία τρία
χρόνια διαχειρίζεται την προσωπική της ιστοσελίδα vivlio-life, όπου παρουσιάζει
τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, κριτικές και σκέψεις για βιβλία, καθώς και
εκδηλώσεις γύρω από τον χώρο του βιβλίου, αλλά και συνεντεύξεις Ελλήνων
συγγραφέων. Είναι παντρεμένη με τον αθλητικογράφο Χρήστο Στούμπο και μητέρα
τριών παιδιών.
Οπισθόφυλλο: Φθινόπωρο 1986. Στη σκιά των Μετεώρων ζει με την οικογένειά της
η δεκαεπτάχρονη Αιμιλία. Όταν ο έρωτας σημαδέψει την καρδιά της, η παιδική
αθωότητα θα χαθεί για πάντα. Ο Μάγνος φτάνει στα Μετέωρα για αναρρίχηση. Θα
κατακτήσει τις πιο απόκρημνες και δύσκολες πλαγιές τους και μαζί τους την
καρδιά της Αιμιλίας.
Οι δυο νέοι χαράζουν το όνειρό
τους στη σπηλιά των βράχων. Συντονίζονται οι χτύποι στις καρδιές τους
ακολουθώντας εκείνους του παλιού ρολογιού τσέπης, που έρχεται από το παρελθόν
για να καθορίσει το μέλλον. Σύντομα όμως θα διαπιστώσουν ότι η ζωή είναι γεμάτη
εκπλήξεις και ανατροπές. Το ρολόι σημαδεύει τον χρόνο κι ένας κλέφτης, ο
κλέφτης του ρολογιού, πληρώνει την πράξη του αυτή με τη ζωή του. Μαζί του
εκτίουν τη δική τους ποινή ένοχοι και αθώοι. Ώσπου φτάνει η ώρα του τελικού
διλήμματος…
Κρητικές
του βιβλίου:
Κυρία Ιωάννου θα ήθελα να σας καλωσορίσω
στο Βιβλίο της Παρέας και να σας ευχαριστήσω πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτή
τη συνέντευξη. Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο σας «Μετέωρα Μυστικά» και οφείλω να
σας πω πολλά συγχαρητήρια. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το βιβλίο σας
από την σκοπιά του συγγραφέα;
Σας ευχαριστώ πολύ και για τη φιλοξενία
στην αγαπημένη ομάδα Βιβλίο της Παρέας και εσάς προσωπικά για τα θερμά σας
λόγια. Τα «Μετέωρα Μυστικά» είναι το τέταρτο βιβλίο μου και αισθάνομαι ότι
ολοκληρώθηκε ένας κύκλος με τις ιστορίες που από το πρώτο έως και το τέταρτο
μυθιστόρημά μου αποτύπωσα στο χαρτί και μοιράστηκα με τους αναγνώστες μου. Κι
αυτό γιατί κατά μεγάλο μέρος ήταν σαν να ξεκλείδωσα τους μυστικούς κώδικες που
φύλαγα μέσα μου και όπου έκρυβα αισθήματα λύπης, απώλειας, προδοσίας, ξαφνικής
χαράς αλλά και φόβου για όσα η ζωή μας επιφυλάσσει. Ήταν μια μαγική διαδικασία
όπου με ελευθέρωσε κατά κάποιον τρόπο από όσα κουβαλούσα και δεν έβρισκαν
διέξοδο να βγουν από την ψυχή μου. Ειδικά στα «Μετέωρα Μυστικά» ένιωσα πιο
ώριμη να αναμετρηθώ με τα πιο τραγικά γεγονότα που μπορεί να συμβούν στη ζωή
ενός ανθρώπου, τον τρόπο που ο κάθε ένας επιλέγει να συνεχίσει μετά από μια
βαριά απώλεια, αλλά και να θέσω διλήμματα σχετικά με τον ανεκπλήρωτο έρωτα που
παραμένει στην καρδιά, φωλιάζει και δεν γνωρίζει πώς να δραπετεύσει ώστε να
αφήσει τον άνθρωπο να απολαύσει τα κεκτημένα του. Τη διαφορά μεταξύ της βαθιάς
αγάπης και του έρωτα που παραμένει ένα απωθημένο… αλλά και την αδελφική αγάπη,
τη φιλία, την προδοσία και τόσα άλλα συναισθήματα στη ζωή των ηρώων μου.
Πώς σας ήρθε η ιδέα για την συγκεκριμένη
ιστορία; Ήταν κάποιο ταξίδι σας που σας ενέπνευσε ή κάτι άλλο;
Μου αρέσει να παρακολουθώ ντοκιμαντέρ και κάποια
στιγμή παρακολούθησα ένα αφιέρωμα στο Καστράκι Καλαμπάκας και την αναρρίχηση.
Από εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι ήθελα να γράψω μια ιστορία που να αφορά το
συγκεκριμένο χωριό. Είχα επισκεφθεί τα Μετέωρα χρόνια πριν, αλλά η έρευνά μου
με οδήγησε σε ανθρώπους που γνώριζαν πολλά για τον τόπο τους και με βοήθησαν να
αναπτύξω το θέμα μου, όμως στην πορεία ξεπετάγονταν κι άλλα μέρη, κι άλλοι
ήρωες και η υπόθεση έδεσε συνολικά στο αποτέλεσμα που διαβάσατε. Φυσικά κατά τη
διάρκεια της συγγραφής επισκέφθηκα και το Καστράκι ώστε να είμαι σίγουρη ότι
είχα αποτυπώσει σωστά τις περιγραφές μου.
''Μετέωρα Μυστικά'' ένα βιβλίο που
πιστεύω όποιος το διαβάζει τον αγγίζει η ιστορία. Σκεφτήκατε πώς θα ήταν, αν
δίνατε άλλο τέλος στην ιστορία σας;
Η ιστορία εξελισσόταν όσο καιρό έγραφα και δεν ήξερα
πραγματικά ποιο τέλος θα έδινα. Υπήρξαν στιγμές που οι νέοι ήρωες όσο έπαιρναν
μορφή, αποκτούσαν άλλη δυναμική και με καθοδηγούσαν κατά κάποιον τρόπο. Και η
αλήθεια είναι ότι άλλο τέλος είχα δώσει αρχικά, όμως κατά τις διορθώσεις δεν
μου άρεσε και το έσβησα χωρίς δεύτερη σκέψη και το έγραψα ξανά από ένα σημείο
και μετά… Έτσι προέκυψε το συγκεκριμένο τέλος που με ικανοποίησε γιατί, πιστεύω
ότι κι εγώ, αν μου τύχαινε κάτι τέτοιο που έζησε η ηρωίδα μου, κάπως έτσι θα
ενεργούσα…
Στα βιβλία πολλές φορές οι αναγνώστες
αναζητούν το μήνυμα που ο συγγραφέας θέλει να μεταφέρει. Στο νέο
σας μυθιστόρημα υπάρχει κάποιο μήνυμα και αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει κάποιο κρυμμένο μήνυμα. Κάθε
ιστορία που εξελίσσεται μας δείχνει το πώς ο κάθε άνθρωπος αντιδρά σε ό,τι του
επιφυλάσσει η μοίρα, οι αποφάσεις που καλείται να πάρει στη ζωή του, να αμυνθεί
με όσες δυνάμεις διαθέτει μπροστά στα άσχημα αλλά και τα όμορφα, στα καθημερινά,
στις προκλήσεις, στις ανατροπές. Πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό οι δικοί μου ήρωες
δίνουν απαντήσεις σε πολλά από αυτά τα ερωτήματα.
Θα ήθελα να μου περιγράψετε εν συντομία
έναν ήρωα από τους βασικούς σας χαρακτήρες από το βιβλίο σας και να μας
εξηγήσετε το σκεπτικό πίσω από την διαμόρφωση των βασικών χαρακτήρων, για να
μπορέσουν να διακρίνουν οι αναγνώστες του Βιβλίου της Παρέας, τις βασικές σας
ψυχογραφικές ανησυχίες.
Το πώς αντιδρά ο κάθε άνθρωπος μπροστά σε ένα τραγικό
γεγονός είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Ήθελα να δείξω τη διαφορά της μίας
μάνας (Αιμιλίας) έναντι της άλλης (Καλλιρρόης), απέναντι σε ένα παρόμοιο
γεγονός που άλλαξε όλη τους τη ζωή. Επίσης, πολλές φορές παραμένουμε κολλημένοι
σε ένα περιστατικό, σε έναν άνθρωπο και δεν δίνουμε τη δυνατότητα στους γύρω
μας να μας δείξουν τη δική τους πραγματικότητα. Ο κάθε αναγνώστης εκλαμβάνει
διαφορετικά τις αντιδράσεις των ηρώων, όπως και ο κάθε άνθρωπος αντιδρά
διαφορετικά στα γεγονότα που συγκλονίζουν την ύπαρξή του.
Συγγραφή και παράλληλα εργασία. Πόσο
εφικτό μπορεί να είναι για έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες
συνέπειες αντίστοιχα γνωρίζοντας ότι η συγγραφή ''επιβάλλει'' καθαρό μυαλό και
ένα είδος ηρεμίας από οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες;
Οι υποχρεώσεις μιας οικογένειας περνούν από τα χέρια
της γυναίκας και αυτό σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Όταν μάλιστα η εποχή που ζούμε είναι τόσο απαιτητική, σκληρή, εχθρική και
ανταγωνιστική. Για να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου χρειάζονται
πολλές θυσίες, αλλά και κατανόηση από τα μέλη της οικογένειας και εγώ δόξα το
Θεό βρήκα αυτή την κατανόηση. Έτσι, όταν ένιωσα ότι έφτασε το πλήρωμα του
χρόνου ώστε να ασχοληθώ με αυτό που πάντα ήθελα, να καθίσω με καθαρό μυαλό και
να καταθέσω στο χαρτί τις ιστορίες μου, δημιούργησα και τις κατάλληλες συνθήκες
ώστε να το πραγματοποιήσω. Υπήρξαν στιγμές που η κούραση με κατέβαλε, που ο
χρόνος δεν μου έφτανε, που πίστευα ότι αμελούσα την οικογένεια έναντι της
επιθυμίας και της έντασης, ενώ η κάθε ιστορία μου απαιτούσε επιτακτικά να βρει
διέξοδο. Όμως, όταν υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος και όλα μπορούν να γίνουν
αν πραγματικά το θέλεις.
Ο Θερβάντες υποστήριζε ότι η πένα είναι
η γλώσσα της ψυχής. Η δική σας πένα τι θέλει να εκφράσει;
Η συγγραφή είναι κατάθεση ψυχής. Ο συγγραφέας
απογυμνώνει την ψυχή του, την αναλύει, την βάζει απέναντί του και κάνει μαζί
της μια καλή συζήτηση. Είναι ο καλύτερος τρόπος ψυχοθεραπείας και βοηθάει να
κατανοήσεις άγνωστες πτυχές του εαυτού σου, να μπεις στη θέση των ηρώων που
δημιουργείς και να σκεφτείς ποια είναι η καλύτερη επιλογή ανάμεσα σε τόσες
άλλες σε κάθε δύσκολη περίπτωση που του τυχαίνει. Και επειδή εσύ είσαι ο
δημιουργός κάθε καλού, αθώου, διαταραγμένου και τόσων άλλων χαρακτήρων που
εμπλέκονται στην ιστορία, πρέπει να βρεις και το πώς θα αντιδράσει ο καθένας.
Τι σας εξελίσσει ως άνθρωπο;
Το να βλέπω τους στόχους που βάζω να γίνονται
πραγματικότητα και να εκπληρώνονται τα όνειρά μου. Και φυσικά να απολαμβάνω την
όμορφη οικογένεια που δημιουργήσαμε με το σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τον εγγονό
μου, να ζω τις μικρές καθημερινές στιγμές ευτυχίας. Η ίδια η ζωή μας δείχνει
τον δρόμο να αναζητήσουμε την εσωτερική μας εξέλιξη και να αφήσουμε το δικό μας
στίγμα στον κόσμο αυτό.
Από τι εμπνέεστε. Θα μπορούσε η εποχή
που ζούμε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εσάς;
Όσο τα χρόνια περνούν τόσο πιο δύσκολα γίνονται όλα
γύρω μας, κι ας έχουμε πια όλες τις ευκολίες που μας παρέχει η εξέλιξη της
τεχνολογίας. Μου αρέσει να μαθαίνω τι συνέβη σε προγενέστερες εποχές, πώς
φτάσαμε στο σήμερα και πώς αυτή η πορεία αποτυπώθηκε μέσα από τις ιστορίες των
ανθρώπων που έζησαν στο παρελθόν. Ψάχνω λοιπόν, ακούω, διαβάζω, παρακολουθώ
γύρω μου και τα πάντα μπορεί να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Μια ιστορία όμως
για να εξελιχθεί και να έχει ενδιαφέρον, χρειάζεται εμπειρία ζωής και όχι απαραίτητα
προσωπικές εμπειρίες. Έτσι λοιπόν, ξεκινώντας από το παρελθόν έφτασα μέχρι το
παρόν μέσα στις τέσσερις ιστορίες που μέχρι σήμερα έχω γράψει. Θέλω να ταξιδεύω
πρώτα εγώ και μετά να κάνει αυτό το ταξίδι και ο αναγνώστης μέσα στις σελίδες
των βιβλίων μου, για να ξεφεύγει από τη δύσκολη καθημερινότητα, την ασχήμια της
σημερινής κοινωνίας.
Ποιος ήρωας του βιβλίου σας θα θέλατε να
ήσασταν, να κάνατε παρέα ή να συναντούσατε και γιατί;
Μα σε κάθε ήρωα των βιβλίων μου εμπεριέχομαι κι εγώ η
ίδια, λίγο έως πολύ. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κανέναν, γιατί ο καθένας έχει για
μένα και μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Μαζί τους έκανα το εκάστοτε
ταξίδι, ήμουν συνοδοιπόρος τους, τους βοηθούσα να πάρουν τις σωστές αποφάσεις
όταν έπρεπε, σύμφωνα με το πώς πίστευα ότι ταίριαζε στην κάθε περίπτωση.
Τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια απ' ό,τι
ξέρω είναι παιδικό παραμύθι. Μιλήστε μας για αυτό.
Το επόμενο μυθιστόρημά μου είναι ένα βιβλίο που
αναφέρεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και σε δύο συνταρακτικά γεγονότα
που άφησαν το στίγμα τους για πάντα στον κόσμο. Ήταν για μένα ένα τεράστιο
άλμα, κάτι εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχα μέχρι εκείνη τη στιγμή γράψει.
Επίσης έγραψα κι ένα μικρό παιδικό διήγημα, όχι παραμύθι, αλλά μια αληθινή
ιστορία που αφορά ένα σκυλάκι… Ακόμη όμως είναι νωρίς για να αποκαλύψω
οτιδήποτε άλλο για τα επόμενα πνευματικά μου παιδιά…
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την χαρά να
συνεργαστούμε…
Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκα μαζί σας και
με τους φίλους του Βιβλίου της Παρέας τις σκέψεις μου για τα «Μετέωρα Μυστικά».
Για το Βιβλίο
της Παρέας
Λίτσα
Λαμπρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου