Η Χίσλοπ, η ξένη συγγραφέας που γράφει για την Ελλάδα, έτσι την χαρακτηρίζω γιατί πραγματικά υμνεί τη χώρα μας με το έργο της, επέστρεψε με ένα μυθιστόρημα που θα σας συγκινήσει. Το "Οσοι αγαπιούνται" με τίτλο παρμένο από τον Επιτάφιο του Γ. Ρίτσο είναι ένα οδοιπορικό στα δύσκολα χρόνια της ιστορίας της νεότερης Ελλάδας. Όταν αποφασίζει να γράψει ιστορία ανάμεικτη με μυθοπλασία τα καταφέρνει εξαιρετικά και ταξιδεύει τον αναγνώστη καθηλώνοντας τον, σε ένα ταξίδι στο χωροχρόνο.
Η κεντρική ηρωίδα είναι η Θέμις, η οποία μεγαλώνει σε μια πολυμελή οικογένεια στην οποία τα πολιτικά πιστεύω είναι στο κέντρο της καθημερινότητας τους. Μια οικογένεια που ταλανίζεται από έριδες σαν την πολύπαθη Ελλάδα και η Θέμις ακολουθεί τα αριστερά της φρονήματα. Στα βουνά θα πολεμήσει τους δεξιούς και θα βρεθεί και στην Μακρόνησο. Η ζωή της έχει πολλά απρόοπτα, αμέτρητα γεγονότα και θα σας καθηλώσει. Δε θα σας καταθέσω περισσότερες λεπτομέρειες για την πλοκή απλά θα σας προϊδεάσω λέγοντας πως ξεκινάμε βλέποντας τη Θέμις μικρή και καταλήγουμε να την παρακολουθούμε στα γεράματα της.
Λοιπόν, το μυθιστόρημα διαβάζεται απνευστί. Αφηγείται την επική ιστορία μιας γυναίκας αγωνίστριας από μικρή ως μεγάλη σε διάφορες φάσεις της, ακολουθώντας τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα. Στην αρχή μου φάνηκε πως άργησε η συγγραφέας να μπει στη βασική πλοκή οπού η κεντρική ηρωίδα παίρνει απόφαση και ακολουθεί τους αριστερούς στα βουνά. Αν και καθυστέρησε να διεισδύσει στο βασικό κορμό της ιστορίας παρόλα αυτά δε με κούρασε και δε με ξένισε αυτό, γιατί πολύ απλά μετά η πλοκή τρέχει. Στο βιβλίο παρά πολλά ιστορικά γεγονότα καταγράφονται χωρίς να κουράζει η συγγραφέας με περιττές λεπτομέρειες. Ωστόσο, διαφάνηκε ξεκάθαρα πως μελέτησε παρά πολύ αλλά και κράτησε ίσες αποστάσεις. Είναι αντικειμενική και μέσα από την ιστορία της κεντρικής ηρωίδας αλλά και των υπολοίπων προσώπων δίνει παραστατικά αλλά και αξιοκρατικά τα γεγονότα στον αναγνώστη.
Η Χίσλοπ για μια ακόμα φορά μου απέδειξε πως ξέρει να γράφει μυθοπλασία απόλυτα εναρμονισμένη με την ιστορία. Της πάει η ελληνική θεματολογία και φαίνεται. Για μια ακόμα φορά σκιαγράφησε άψογα όλους τους ήρωες, φώτισε τα μύχια της ψυχής τους, γιατί τους γνωρίσαμε σε διάφορες εκφάνσεις τους. Με όπλο της τη ρεαλιστική γραφή της με τις ωμές περιγραφές συγκινεί τον αναγνώστη και τον προβληματίζει. Αυτός ο αδελφοκτόνος εμφύλιος που δίχασε μια χώρα , οικογένειες και φίλους ζωντανεύει ολοζώντανα στις σελίδες αυτού του βιβλίου και σε ωθεί σε σκέψεις. Άραγε, αξίζει για τα ιδεώδη να απαρνείσαι το αίμα σου; Δύσκολο ερώτηση με ακόμα πιο ζόρικη απάντηση.
Θα σας αφήσω να το σκεφτείτε διαβάζοντας το. Εμένα αυτό το βιβλίο με συγκίνησε. Άλλωστε, όσοι έφυγαν δε ξεχνιούνται γιατί κουβαλάμε μέσα μας, όσους αγαπάμε.
Βαθμολογία :9-/10
Η κεντρική ηρωίδα είναι η Θέμις, η οποία μεγαλώνει σε μια πολυμελή οικογένεια στην οποία τα πολιτικά πιστεύω είναι στο κέντρο της καθημερινότητας τους. Μια οικογένεια που ταλανίζεται από έριδες σαν την πολύπαθη Ελλάδα και η Θέμις ακολουθεί τα αριστερά της φρονήματα. Στα βουνά θα πολεμήσει τους δεξιούς και θα βρεθεί και στην Μακρόνησο. Η ζωή της έχει πολλά απρόοπτα, αμέτρητα γεγονότα και θα σας καθηλώσει. Δε θα σας καταθέσω περισσότερες λεπτομέρειες για την πλοκή απλά θα σας προϊδεάσω λέγοντας πως ξεκινάμε βλέποντας τη Θέμις μικρή και καταλήγουμε να την παρακολουθούμε στα γεράματα της.
Λοιπόν, το μυθιστόρημα διαβάζεται απνευστί. Αφηγείται την επική ιστορία μιας γυναίκας αγωνίστριας από μικρή ως μεγάλη σε διάφορες φάσεις της, ακολουθώντας τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα. Στην αρχή μου φάνηκε πως άργησε η συγγραφέας να μπει στη βασική πλοκή οπού η κεντρική ηρωίδα παίρνει απόφαση και ακολουθεί τους αριστερούς στα βουνά. Αν και καθυστέρησε να διεισδύσει στο βασικό κορμό της ιστορίας παρόλα αυτά δε με κούρασε και δε με ξένισε αυτό, γιατί πολύ απλά μετά η πλοκή τρέχει. Στο βιβλίο παρά πολλά ιστορικά γεγονότα καταγράφονται χωρίς να κουράζει η συγγραφέας με περιττές λεπτομέρειες. Ωστόσο, διαφάνηκε ξεκάθαρα πως μελέτησε παρά πολύ αλλά και κράτησε ίσες αποστάσεις. Είναι αντικειμενική και μέσα από την ιστορία της κεντρικής ηρωίδας αλλά και των υπολοίπων προσώπων δίνει παραστατικά αλλά και αξιοκρατικά τα γεγονότα στον αναγνώστη.
Η Χίσλοπ για μια ακόμα φορά μου απέδειξε πως ξέρει να γράφει μυθοπλασία απόλυτα εναρμονισμένη με την ιστορία. Της πάει η ελληνική θεματολογία και φαίνεται. Για μια ακόμα φορά σκιαγράφησε άψογα όλους τους ήρωες, φώτισε τα μύχια της ψυχής τους, γιατί τους γνωρίσαμε σε διάφορες εκφάνσεις τους. Με όπλο της τη ρεαλιστική γραφή της με τις ωμές περιγραφές συγκινεί τον αναγνώστη και τον προβληματίζει. Αυτός ο αδελφοκτόνος εμφύλιος που δίχασε μια χώρα , οικογένειες και φίλους ζωντανεύει ολοζώντανα στις σελίδες αυτού του βιβλίου και σε ωθεί σε σκέψεις. Άραγε, αξίζει για τα ιδεώδη να απαρνείσαι το αίμα σου; Δύσκολο ερώτηση με ακόμα πιο ζόρικη απάντηση.
Θα σας αφήσω να το σκεφτείτε διαβάζοντας το. Εμένα αυτό το βιβλίο με συγκίνησε. Άλλωστε, όσοι έφυγαν δε ξεχνιούνται γιατί κουβαλάμε μέσα μας, όσους αγαπάμε.
Βαθμολογία :9-/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου