Διαβάζοντας τη Δίνη της Λίμνης, της Έλενας Τζαβάρα! Απο την ΣΟΦΙΑ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΗ!

          Ένα ανάγνωσμα πρέπει να έχει κάποιο λόγο για να υπάρχει, έναν στόχο, να καλύπτει κάποια ανάγκη. Όταν το ξεκινήσεις να υπάρχει επιθυμία να το συνεχίσεις και, όταν τελειώσεις, να σταθείς σε αυτά που σου χάρισε. Η Δίνη της Λίμνης, της Έλενας Τζαβάρα πληροί και τους δύο όρους, με μία προϋπόθεση: Να είσαι προετοιμασμένος γι΄ αυτό που πρόκειται να ζήσεις. Η ιστορία του μπορεί να κρύβει μυστήριο, ανατροπές και να φαντάζει δελεαστικό, αλλά είναι κάτι παραπάνω. Είναι η αποτύπωση τη ζωής, με τα λάθη, τις χαρές, τις ανατροπές, τις μάχες και τις ήττες, το μαύρο και το άσπρο, το φαιό και το φωτεινό.

Πρέπει τώρα να αντιμετωπίσω μόνος τον εαυτό μου που μένει ακόρεστος, μέσα από τις ανάγκες του και ασυμφιλίωτος με τη ζωή του.

          Ένας από τους ήρωες το σκέφτεται, αλλά, διαβάζοντας τη Δίνη της Λίμνης, ο αναγνώστης θα καταλάβει πως όλοι οι ήρωες αυτό ακριβώς προσπαθούν να καταφέρουν, να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους. Οι επιθυμίες τρανώνονται, τα όνειρα διαλύονται, η αλήθεια πονάει, η λύτρωση αργεί -μπορεί και να μην έρθει ποτέ- το στοίχημα είναι ένα για όλους, να ξεφύγουν από αυτό που τους πνίγει, τους συρρικνώνει, τους φέρνει πιο κοντά στον κρυμμένο του εαυτό.

          Ένα ταξίδι στις Πρέσπες σηματοδοτεί την αρχή μιας καινούριας ζωής. Για τον αναγνώστη το ταξίδι αυτό είναι μια αληθινή εμπειρία, αφού μέσα από τις περιγραφές της συγγραφέως θα ανακαλύψει την ιστορία και τους χρωματικούς τόνους μιας περιοχής πλούσιας σε Ιστορία, φυσικό κάλλος και πολιτισμικής δραστηριότητας που ενώνει λαούς και νοοτροπίες. Η χαρά αργεί, σταματάει κάπου στην αρχή της. Μια τραγική φιγούρα προοιωνίζει το τέλος που κανείς δεν καταλαβαίνει. Σαν την κορυφαία του χορού μιας τραγωδίας δίνει χαρακτήρα και ένταση στον αναγνώστη, αλλά κορυφώνει το μυστήριο.

          Η Δανάη θα κάνει ένα μακρύ ταξίδι που θα μας πάρει μαζί του. Μέσα από αυτό το ταξίδι θα ανακαλύψουμε πρόσωπα που, αν και δεν έχουν κοινή πορεία, στην εξέλιξη του βιβλίου θα δεθούν με κόμπους άλυτους. Σε ένα χρονικό πεδίο που σηματοδοτεί αλλαγές, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο -δεκαετίες 70΄- 80- η γραφή της συγγραφέως παίρνει διάσταση πραγματική και ζωντανή. Οι μεγαλύτεροι θα θυμηθούν, οι νεότεροι θα ανακαλύψουν την έξαρση των ναρκωτικών, την ‘’απολιτίκ’’ επανάσταση των νέων, τη σύγκρουση και το χάσμα των γενεών, την εμφάνιση, σε πρώιμη μορφή, της εμπορίας γυναικών, με περιγραφές σοκαριστικά ρεαλιστικές. Η δίνη δεν έχει μόνο υγρή μορφή, μεταφέρεται σε σπίτια, σε ζωές, σε ανθρώπινες ιστορίες.

          Ο έρωτας και η αγάπη χάνουν την ιδεατή τους υπόσταση και μεταμορφώνονται σε εμμονές και ανθρώπινα πάθη. Μέσα στο δυστοπικό κλίμα των ανθρώπινων σχέσεων ο Σεραφείμ παίρνει τη μορφή της εξιλέωσης και της ελπίδας. Οι αποφάσεις του κλονίζουν τους οικείους του, αλλά η μορφή που θα αναδυθεί από τη μεταμόρφωσή του θα λειτουργήσει κατευναστικά, τόσο για του πρωταγωνιστές όσο και για τους αναγνώστες. Η εικονική μας μεταφορά στη μονή Προυσού είναι άλλη μια αποκάλυψη. Μια σημαντική έρευνα της συγγραφέως θα μας αποκαλύψει, με τρόπο μυστηριακό, μια άλλη ζωή, έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης, μια άλλη πραγματικότητα που θα κατευνάσει την ένταση  και συναισθηματική φόρτιση της ιστορίας. Με τρόπο ευρηματικό, η ομορφιά του τοπίου, οι συνήθειες της μοναστικής ζωής και ο απώτερος σκοπός της θα προετοιμάσει τον αναγνώστη για την κορύφωση. Εκεί που η αγωνία για την έκβαση των ηρώων κορυφώνεται και τα διλήμματα του αναγνώστη τον φέρνουν αντιμέτωπο με την αμφιβολία, την αμφισβήτηση και την αγωνία.

Στη ζωή υπερισχύει αυτό που ποτέ δεν κατορθώνουμε να πλησιάσουμε, όπως το είδωλο, που πολλαπλασιάζεται σε παράλληλους καθρέφτες και η μνήμη προσπαθεί να βρει διέξοδο μέσα από το αδιέξοδο.

          Το δεύτερο μέρος της ιστορία, λειτουργεί σαν καθρέφτης, αφού ο αναγνώστης συμμετέχει σε αποφάσεις κι επικοινωνεί μέσω της ταύτισής του με τους ήρωες. Έτσι, τα λόγια, οι πράξεις, τα συναισθήματα πληθαίνουν και από σκόρπια κομμάτια γίνονται αναπόσπαστα τμήματα της τελική εικόνας, που άλλους θα λυτρώσει και άλλους θα τιμωρήσει. Μία δίνη είναι η αρχή…Άραγε τι θα αφήσει και τι θα πάρει μαζί της στην εξέλιξή της;

          Η ιστορία της Έλενας Τζαβάρα  έχει μια δυναμική και έναν εξαιρετικό τρόπο να λειτουργεί ως ρυθμιστής, κάποιες φορές, εξισορροπιστικά στην ένταση των στιγμών. Διάλογοι μεστοί, ουσιώδεις, χωρίς λογοτεχνικά τεχνάσματα, αποδίδουν με ρεαλισμό τις συνθήκες που βιώνουν οι ήρωες -ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα στη γραφή της συγγραφέως. Οι παρεμβολές σε σημεία του ελληνικού τοπίου, αλλά και της παράδοσης δημιουργούν ένα φόντο που μας γνωρίζει την ευαίσθητη καλλιτεχνική πλευρά της, αφού περιγράφοντας τόπους της ελληνικής γης ζωγραφίζει με μία παλέτα πολυεπίπεδους πίνακες. Η Δίνη της Λίμνης είναι ένα μυθιστόρημα που θα συμπαρασύρει  τον αναγνώστη σε ένα παιχνίδι χαρακτήρων.

Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.