Διαβάζοντας το Ψυχής Κλωστή, της Βασιλικής Διαμαντή. Απο την ΣΟΦΙΑ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΗ!

           Υπάρχει ένα αξιωματικό σχεδιάγραμμα, που λειτουργεί ως γνώμονας, στις ζωές ορισμένων ανθρώπων. Άλλοι το θεωρούν μέσο για να αντιμετωπίσουν τη ζωή και άλλοι, οι αποδέκτες τέτοιων συμπεριφορών, γίνονται έρμαια, προσπαθώντας να βρουν βήματα και να προσανατολιστούν στον βίο τους. Εγωισμός, φόβος, μίσος, τιμωρία. Το αποτέλεσμα αμφίρροπο, αφού η μάχη που δίνεται, μεταξύ επιτιθέμενου και αμυνόμενου, έχει απώλειες, κόστος ανθρώπινο και σπατάλη ψυχής και συναισθημάτων. Η αιώνια μάχη του καλού και του κακού, είναι δεμένη σε μια κλωστή, τη ζωογόνα κλωστή της ψυχής.

«Ένα συναίσθημα είναι και το μίσος, κοριτσάκι μου, μισείς τελικά εκείνο που σε στοιχειώνει. Οι ζωντανοί μισούν και αγαπούν, πουθενά δεν υπάρχει μόνο αγάπη, μάχεται μέσα μας ασταμάτητα το καλό με το κακό. Αργά ή γρήγορα διαλέγουμε πλευρά, Αλεξία».

          Η Αλεξία είναι ο τελικός αποδέκτης μιας γενιάς ανθρώπων που οι ιστορίες τους ζυμώθηκαν μέσα σε βαρέλια καμπερνέ της μεταπολεμικής εποχής και η οξέωση μιας παλιάς νοοτροπίας χάλασε για πάντα την ποιότητα του μυαλού και των πράξεων τους. Ο Γιάννης αμύνεται απέναντι στη δηλητηριασμένη σκέψη ενός μισητού πατέρα που το κοινωνικό πλαίσιο τον απέρριψε, λόγω της σωματικής του χωλότητας. Η μοναξιά των ηρώων γεννάει εφιάλτες που παίρνουν σχήμα τρομακτικό στα μάτια ενός μικρού παιδιού που παλεύει να βρει αγάπη και την αυτονόητη γονεϊκή παρηγοριά κι ασφάλεια. Μέσα σε μία κλινική ψυχικής αποκατάστασης ξετυλίγονται οι ιστορίες ανθρώπων που τους δένει μια κλωστή, αλλά οι ίδιοι δεν το γνωρίζουν έως το τέλος.

           Η ιστορία ξετυλίγεται από το κουβάρι της αφήγησης, ακριβώς όπως μια κλωστή, λεπτή, καμένη από την πολυκαιρία. Μπερδεύεται, κάνει κόμπους, τεντώνεται, αλλά δεν σπάει. Όσο ξετυλίγεται, ο αναγνώστης κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο, ανακαλύπτει τα φημισμένα κρασιά της Μονμάρτης, τις οικογένειες-φύλακες της αριστοκρατικής τάξης  της Γαλλίας, τα κρυμμένα τους μυστικά, την παθογένεια του παρωχημένου ελιτισμού τους, σε μια εποχή που όλα ξεκινούν από την αρχή. Από την άλλη η Ελλάδα που προσπαθεί να βρει πατήματα, μετά την αναπροσαρμογή του πληθυσμού της και την ένταξη των προσφύγων της δεκαετίας του 30΄ στους κόλπους της. Μια μέση οικογένεια  μικροαστών αναδύεται και, στα μέσα του 50΄, ένα παιδί βρίσκεται αντιμέτωπο με μια σωματική αναπηρία και αποφάσεις που πρέπει να πάρει, ορμώμενο από μίσος και εκδίκηση. Στην Ελλάδα του 2020, οι  ήρωες του βιβλίου θα συναντηθούν τυχαία ή μοιραία, ίσως ακόμα για να δοθεί ένα τέλος σε όσα δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.

           Αν και η χρονική περίοδος που καλύπτει το βιβλίο είναι μεγάλη, οι ιστορίες των πρωταγωνιστών είναι με τέτοιο τρόπο δομημένες ώστε να προκαλούν τον αναγνώστη να ανακαλύψει τον τρόπο που θα συνδεθούν. Η Βασιλική Διαμαντή έχει έναν τρόπο να εξιστορεί σημαντικές στιγμές, μέσω των χαρακτήρων και των συμπεριφορών των ηρώων, ενώ η αφήγησή της ρέει με τρόπο αρμονικό κι εξισορροπημένο. Το Ψυχής Κλωστή θίγει καίρια και σοβαρά θέματα που αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και τα τρωτά του ανθρώπινου χαρακτήρα που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες συμπεριφορές. Η μοναξιά, ο εγωισμός, ο φόβος, οι ψυχικές διαταραχές. Η αναφορά της  στα κοινωνικά θέματα  και στις πολιτικές συγκυρίες των τελευταίων χρόνων θίγονται μέσα από ιστορίες ηρώων και παύουν να είναι αφηρημένες έννοιες· γίνονται στιγμές που αντικρίζουμε και ζούμε στη διπλανή μας πόρτα.

«Όσο απομακρυνόμαστε από κάποιο γεγονός, ο χρόνος ξεσκεπάζει με μεγάλη ευκολία όλο το παρασκήνιο και τότε μένουμε με το στόμα ανοιχτό».