Η Λένα Μαντά αγαπημένη συγγραφέας πολλών αναγνωστών επέστρεψε στα συγγραφικά δρώμενα με νέο μυθιστόρημα με τίτλο απόλυτα εναρμονισμένο με το εξώφυλλό του. Μία γυναικεία φιγούρα φορά ένα πράσινο φόρεμα άλλης εποχής, που θυμίζει σε εμάς διηγήσεις για τις βεγγέρες και τα καλέσματα της υψηλής κοινωνίας που μας εξιστορούν αναπολώντας οι γιαγιάδες μας. Θύμησες, λοιπόν, καιρών αγαπημένων για την απλότητά τους αλλά και για τους αταίριαστους έρωτες που πολεμήθηκαν πολύ. Ήταν ανήκουστο νέοι άλλων τάξεων να αγαπηθούν και πολλές φορές αυτές οι αγάπες ανέδιδαν πίκρα ή επανάσταση.
Με εφαλτήριο μια τέτοια ιστορία από το παρελθόν της η δαιμόνια γιαγιά Μάγδα θέλει να αποτρέψει την εγγονή της από μια λαθεμένη, όπως πιστεύει η ίδια, προσωπική επιλογή. Έχει δίκιο ή άδικο; Το πράσινο φόρεμα είναι εκεί για να θυμίζει πως υπάρχει ευτυχία. Θα καταφέρει η εγγονή της Μάγδας η Κοραλία να το φορέσει; Θα ζήσει έναν έρωτα που θα κυριεύσει το είναι της και θα συναρπάσει το μυαλό της;
Η συγγραφέας ξεκινά την ιστορία της νοσταλγικά, όπως σας ανέφερα πιο πάνω. Η Μάγδα αφηγείται και η Κοραλία, απροετοίμαστη και ξαφνιασμένη την ακούει προσεκτικά ,μένοντας με το στόμα ανοικτό. Η εξομολόγηση αυτή θα εξηγήσει πολλά γεγονότα ως τώρα δυσερμήνευτα στο περιβάλλον τους, θα καλύψει κενά και ασάφειες αλλά και θα πυροδοτήσει εξελίξεις . Με έξυπνο τρόπο αυτό της χρονικής μετατόπισης στο παρελθόν μιας αινιγματικής αλλά και δυναμικής γυναίκας της Μάγδας, η Μαντά κατορθώνει να μας εισάγει στη βασική πλοκή , αναδεικνύοντας ένα βαθιά κοινωνικό θέμα. Την αναζήτηση της ευτυχίας αλλά και τις λαθεμένες επιλογές. Παράλληλα, τοποθετώντας τρεις σημαντικούς και συνάμα διαφορετικούς άντρες στη ζωή της Κοραλίας, περνά μηνύματα για την αγάπη και τον παράφορο έρωτα. Επιπλέον, τα υπόλοιπα πρόσωπα της οικογένειας έχουν και αυτά με τις δικές τους ιστορίες να μας μεταδώσουν σκέψεις για τις ερωτικές τους σχέσεις, τις φιλικές τους αλλά και των μελών της μεταξύ τους. Το μυθιστόρημα προσπαθεί φιλότιμα, όμως, εκτός από όλα αυτά να δώσει σε γενικές γραμμές τον ορισμό του τοξικού και κακοποιητικού συντρόφου. Σύγχρονο και πονεμένο θέμα, καθώς δυστυχώς συνεχώς όλο και περισσότερες γυναίκες βιώνουν σωματική και λεκτική κακοποίηση.
Για την γραφή της Λένας Μαντά θεωρώ πως οι περισσότεροι έχετε σχηματίσει άποψη καθώς έχει γράψει πολλά βιβλία που αγαπήθηκαν με πάθος από τους αναγνώστες. Είναι άμεση, στρωτή και δεν κουράζει. Έχει παλμό και σου δημιουργεί αγωνία να διαβάσεις την συνέχεια. Δεν είχαμε σε αυτό το βιβλίο της κάποια αλλαγή πάνω σε αυτό.
Ενώ διαβάζεται το βιβλίο εύκολα και είχε πλοκή ενδιαφέρουσα ,εμένα δε με ικανοποίησε όσο θα ήθελα. Ξεκίνησε δυναμικά με την γιαγιά Μάγδα που σαν ηρωίδα ιντριγκάρει τον αναγνώστη με την προσωπικότητά της, τις ρηξικέλευθες σκέψεις που διατυπώνει για την αγάπη και την ευτυχία, ωστόσο οι συνοδοιπόροι της σε αυτό το ταξίδι αισθάνθηκα πως δε σκιαγραφήθηκαν διεισδυτικά. Κάποιες σκέψεις τους και αντιδράσεις τους δεν με έπεισαν. Ειδικά στο κομμάτι της σχέσης της Κοραλίας με τον αρραβωνιαστικό, τη μητέρα και την κολλητή φίλη της ένιωσα πως υπήρχαν κενά και ασάφειες. Επιζητούσα στα σημεία αυτά περισσότερο ρεαλισμό και να φωτιστούν σε βάθος κάποιες συμπεριφορές των προσώπων. Κάποια γεγονότα και αντιδράσεις παρουσιάστηκαν αρκετά επιφανειακά με αποτέλεσμα να ολοκληρώσω την ανάγνωση του βιβλίου χωρίς να με συνεπάρει ενώ είχε κανονικά τις προδιαγραφές.
Καλή συνταγή, έλειπαν ωστόσο λίγα μεν αλλά βασικά δε υλικά για να το απολαύσω ! Ίσως έχω μεγαλύτερες απαιτήσεις από τη συγγραφέα, γιατί τη θεωρώ ικανή καθώς και έμπειρη στη συγγραφή.
Βαθμολογία :7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου