Πρόσεχε τι εύχεσαι. Πραγματικά σοφή κουβέντα. Αλήθεια πόσοι από εμάς έχουμε χωρίς να το σκεφτεί ξεστομίσει ενδόμυχες επιθυμίες και ευχές που εκείνη τη στιγμή φαντάζουν ιδανικές αλλά στην πραγματικότητα ίσως να μην είχαν τελικά καλά αποτελέσματα ;Σίγουρα η απάντηση είναι σχεδόν όλοι. Η Μαργαρίτα, η ηρωίδα του βιβλίου το έκανε αρκετές φορές και η συγγραφέας σαν φωνή λογικής ή καλύτερα σαν ο σκεπτόμενος εαυτός της ήταν εκεί να της θυμίζει να προσέχει τι θέλει και τι ζητά.
Η Μαργαρίτα είναι μια κοπέλα ρομαντική, καλοπροαίρετη και φιλότιμη. Νοιάζεται για τους πάντες και πασχίζει να είναι εκτός από καλή κόρη, αδερφή και φίλη μια άξια υπάλληλος σε ένα περιοδικό. Με το που προσλήφθηκε εκεί άλλαξε άρδην η ζωή της. Το όνομα που σηματοδότησε αυτές τις αλλαγές: Ιάσονας. Ο πετυχημένος, πανέμορφος άντρας που εισβάλλει στη ζωή της και την ανατρέπει συθέμελα. Ο γυναικοκατακτητής που θα λατρέψει με όλο της το είναι και που θα ζήσει μαζί του μια ιστορία που θα διδαχθεί πολλά. Άραγε, εκείνος θα την αγαπήσει; Είναι εύκολη η αγάπη: Εκφράζονται εξίσου εύκολα οι άνθρωποι; Λένε όσα πραγματικά νιώθουν ή αφήνουν τις ανασφάλειες τους να τους κυριεύουν; Πόσο πόνο κουβαλά στην ψυχή του ο ερωτευμένος;
Σύγχρονο, ρεαλιστικό και άκρως αισθηματικό το μυθιστόρημα της Μαρίας Κίτρα «πρόσεχε τι εύχεσαι». Πέτυχε με ευκολία να με αιχμαλωτίσει .Η ιστορία της Μαργαρίτας και του Ιάσονα τα έχει όλα. Πάθος παράφορο, έρωτα ατελείωτο, αγάπη άσβεστη και πόνο που καίει την ψυχή των ηρώων. Δυο άκρως αντίθετοι χαρακτήρες από διαφορετικές καταβολές και με ολότελα ξεχωριστές ιδιοσυγκρασίες συναντιούνται, ζουν το πάθος φτάνοντας στα όρια τους. Για τον καθένα είναι ιδιαίτερα και ανόμοια. Λάτρεψα την ιστορία τους. Ομολογώ πως γέμισαν τις ώρες του διαβάσματος μου με έντονες σκέψεις για την αγάπη ,για τον δοτικό άνθρωπο και τον κλειστό και συγκρατημένο. Συγκινήθηκα με τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας και τη στάση της σε πολλά σημεία. Λάτρεψα την καλή της ψυχή με την εμπιστοσύνη για τους ανθρώπους.‘Ελιωσα από κλάμα, στη σκηνή με τον κλόουν. Είμαι σίγουρη πως όταν το διαβάσετε θα καταλάβετε το λόγο. Γέλασα σε πολλά σημεία με τα σχόλια και τα παθήματα της ηρωίδας. Θύμωσα με τον Ιάσονα, γιατί είναι ο άντρας που ξέρει πως να κάνει τις γυναίκες να τον ερωτευτούν αλλά ο ίδιος δε γνωρίζει πως να φερθεί όταν αγαπήσει αυτός. Πολλοί είναι σαν και αυτόν. Βέβαια κάποιες φορές δεν φταίνε οι ίδιοι οι άντρες αλλά ο τρόπος που μεγάλωσαν και κυρίως ο ανασφαλής τους χαρακτήρας. Με εξέπληξε το φινάλε του βιβλίου, το οποίο ενώ θα έχει και συνέχεια ήταν αν και απρόοπτο σαφές, δυνατών συγκινήσεων που αφήνει ωστόσο τη φαντασία μας να καλπάσει για τη συνέχεια.
Η γλώσσα του μυθιστορήματος είναι απλή και στρωτή. Μου άρεσε που η συγγραφέας είχε διάχυτη χιουμοριστική διάθεση που την άφηνε να σπαρταρά σε πολλά σημεία του κειμένου με τη μορφή σκέψεων ή σχολίων της Μαργαρίτας. Παράλληλα, με την κεντρική ιστορία αναπτύχθηκαν και άλλοι χαρακτήρες που συμπλήρωσαν την πλοκή .Γεγονότα αμείωτης έντασης δίνουν παλμό στο κείμενο και ο λόγος ρέει .Είναι από τα αισθηματικά μυθιστορήματα που είναι πλούσια σε εξέλιξη, σε συναισθήματα και δεν θέλεις να αφήσεις από τα χέρια σου αν δεν το τελειώσεις.
Αν και ο Ιάσονας είναι το κακό παιδί της υπόθεσης με σκλάβωσε γιατί αφουγκράστηκα τον χαρακτήρα και της ανησυχίες του όταν καθυστερημένα διαπίστωσε πως έχει παραδοθεί στην αγάπη και στην Μαργαρίτα. Δεν θέλω να σας γράψω περισσότερα. Με μια φράση.. το λάτρεψα και ανυπομονώ για τη συνέχεια.
Βαθμολογία:9+/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου