Η αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη για μια ακόμη φορά επέστρεψε στο ραντεβού με το πιστό της αναγνωστικό κοινό με ένα μυθιστόρημα ωδή στην αγάπη και στον άνθρωπο που δεν τα παρατά, όσες δυσκολίες και αν έχει να αντιμετωπίσει. Αυτή τη φορά κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι μια δεκαεξάχρονη κοπέλα η Τούλα, η οποία γνωρίζει τον έρωτα και νιώθει πως ήρθε η στιγμή να ζήσει ευτυχισμένη. Τον τελευταίο, όμως, λόγο τον έχει πάντα η μοίρα, η οποία της χαμογελά ειρωνικά και έτσι παίρνει αυτό το μικρό κορίτσι ένα μονοπάτι κακοτράχαλο, γεμάτο εμπόδια και πληγές βαθιές για την ίδια. Η μητρότητα θα την πονέσει και η Τούλα θα διαπιστώσει πως δυστυχώς τίποτα δεν είναι εύκολο και χωρίς κόστος.
Το μυθιστόρημα αυτό διαβάζεται με μία ανάσα. Η λυρική γραφή και η αμεσότητα της πένας της Παπαδάκη σε βουτάνε από τα μαλλιά και παρακολουθείς ασθματικά τους ήρωες, την Τούλα, τα παιδιά της και άλλους συνοδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι. Δεν χρειάζεται συστάσεις ο λόγος της Παπαδάκη. Έχει απλότητα και ουσία και εικόνες που εκπέμπουν βαθιά συναισθήματα. Κάθε φορά που την διαβάζεις γνωρίζεις πως έχει βάθος και ουσία και τα μηνύματα που αποκομίζεις είναι πολλά. Τολμώ να πω πως μαθαίνεις τη ζωή, το βάθος του ανθρώπινου μυαλού και πως οι μάχες δίνονται καθημερινά από ήρωες ρεαλιστικούς, χωρίς να είναι τοποθετημένοι σε βάθρα και όλα αυτά μέσα σε ένα κείμενο που ρέει και βοά απλότητα μα πάνω από όλα τη γεύση της χαράς και της ήττας.
Την αγαπώ την συγγραφέα, γιατί κάθε μου επαφή μαζί της αφήνει κάτι μέσα μου. Μ αγγίζει και με συναρπάζει, γιατί με ωθεί σε σκέψεις και προβληματισμούς. Το βασικότερο από όλα, δεν διστάζω να πω, είναι πως με ξυπνά, με αφυπνίζει, να μην τα παρατώ. Ξέρετε οι άνθρωποι δειλιάζουμε. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Είναι φυσικό. Πέφτεις αλλά πρέπει να σηκωθείς και οι ιστορίες της αγαπημένης Αλκυόνης είναι χάδι στην καρδιά και στο νου. Πάντα να σκέφτεσαι πως είσαι μαχητής και πως οι μπόρες σταματάνε μετά από λίγο και μπορείς να απολαύσεις την ομορφιά, όπου αυτή βρίσκεται. Μην σταματάς να την ψάχνεις, γιατί θα την αντικρίσεις. Είσαι δυνατός, σαν τους ήρωες της Αλκυόνης.
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου