Αυτός ο Σουηδός συγγραφέας Fredrik Backman δεν παύει σε κάθε βιβλίο του να με εκπλήσσει ευχάριστα για την πλοκή που είναι κάθε φορά διαφορετικού ύφους και για την σκιαγράφηση των χαρακτήρων του που αναδεικνύουν κοινωνικά θέματα που ταλανίζουν την εποχή μας. Στο πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας μας μεταφέρει σε μια παρακμιακή επαρχιακή πόλη που ο κόσμος ουσιαστικά απλά επιζεί μέχρι την στιγμή που η ομάδα χόκεϊ του λυκείου προκρίνεται στον ημιτελικό του εθνικού πρωταθλήματος. Τα όνειρα αρχίζουν και χορεύουν στο μυαλό όλων ένα τρελό χορό και η αισιοδοξία τους να ξεφύγουν από το τέλμα χτυπά κόκκινο. Ώσπου, όμως, ένα νεαρό κορίτσι να κακοποιηθεί βίαια από τον κορυφαίο παίκτη της ομάδας και όλα θα πάρουν ένα τρομακτικό δρόμο των ευθυνών. Οικογένειες, σύλλογος και κάτοικοι πρέπει να πάρουν θέση. Με κόστος ουσιαστικά μεγάλό. Θα το αντέξουν ή θα καταρρεύσει η πόλη σαν χάρτινος πύργος;
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με κέντρο βάρους την αρρενωπότητα, την κακοποίηση και την διαχείρισή της. Σε διαφορετικά μονοπάτια περπάτησε ο συγγραφέας που τα προηγούμενα έργα του είχαν και ένα γλυκόπικρο ύφος, χιούμορ και ελπίδα. Εδώ πάει ένα βήμα παρακάτω. Συστήνει τους ήρωες, θύτες και θύματα, διεξοδικά και στήνει την υπόθεση χωρίς μελό και με κάποια αποστασιοποίηση. Παρουσιάζει γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις με άνεση και φωτίζει προσωπικότητες και τραύματα. Δεν παίρνει θέση, αλλά σκαλίζει ψυχές. Με ρυθμό αμείωτης έντασης αναδεικνύει απλά αλλά ουσιαστικά την κακοποίηση και την αρρενωπότητα, ένα θέμα τόσο επίκαιρο αλλά και τόσο πονεμένο. Σε συνδυασμό με το μουντό καιρό της πόλης, την αποπνικτική υποβλητική ατμόσφαιρα της ανέχειας και της παρακμής ο Backman μας σερβίρει μια τραγική ιστορία της διπλανής πόρτας που συμμετέχουν πρόσωπα τραγικά με σκηνικό την πόλη που διψά για προβολή και αναβάθμιση και όταν αυτό συμβαίνει όλοι πρέπει να διαλέξουν σε ποια μεριά της ιστορίας θα μπούνε. Στην καλή ή την κακή. Το κόστος μεγάλο, το τίμημα βαρύ , οι επιλογές με συνέπειες και στο κέντρο ένα κακοποιημένο κορίτσι που μετρά πληγές, προδοσία και βέλη κριτικής στην ψυχή του.
Μου άρεσε πολύ αυτό το διαφορετικό και συνάμα τολμηρό πόνημα του συγγραφέα. Όχι γιατί πρωτοτύπησε στην υπόθεση και στο θέμα αλλά επειδή ο τρόπος γραφής τοποθέτησε τις κοινωνικές προεκτάσεις της ιστορίας στο σωστό βάθρο. Είναι ένα βιβλίο βαθιά διεισδυτικό για την ανθρωπιά του αλλά και για τις αλήθειες που πονάνε. Πονάει αυτό το βιβλίο. Προβληματίζει και αφήνει σκέψεις για το δαιδαλώδες μυαλό του ανθρώπου.
Βαθμολογία:9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου