"Η ΕΚΔΊΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΡΙΝΑΣ" - Μαρία Παναγιωτοπούλου, εκδόσεις Ψυχογιός! Με την ματιά της Εύας Νάτση!

Όταν η σκηνή γίνεται παγίδα. Κι η χορεύτρια, μαριονέτα.

Υπάρχει ένας χορός που δεν βλέπεται με τα μάτια, αλλά αισθάνεται με την καρδιά.

Είναι ο χορός της Αριάνας. Εκείνος που ξεκινά με τη λαχτάρα ενός κοριτσιού να πετάξει και καταλήγει σε μια καταβύθιση δίχως δίχτυ ασφαλείας.

Η Μαρία Παναγοπούλου, με μοναδική διεισδυτικότητα, δεν γράφει απλώς τη διαδρομή μιας μπαλαρίνας. Γράφει την αργή διάλυση μιας ψυχής και την προσπάθειά της να ξαναχτιστεί μέσα από τα χαλάσματα.

Η Αριάνα, με τα αθώα της μάτια και τις πληγωμένες της πουέντ, μετατρέπεται στην Τζίντζερ — μια γυναίκα που δεν ελέγχει πια το βήμα της. Το σώμα της υπακούει, μα η καρδιά της ουρλιάζει. Δεν είναι πια εκείνη που χορεύει. Είναι ό,τι απέμεινε από την ανάγκη της να ανήκει κάπου. Κάποια. Σε κάποιον.

Η σχέση της με τον Ρομπέρτο δεν είναι σχέση. Είναι εξάρτηση. Είναι χειραγώγηση με το πιο γοητευτικό χαμόγελο.

Είναι η βαθύτερη κακοποίηση που δεν φωνάζει ποτέ με λέξεις, αλλά με βλέμματα, υπονοούμενα, εξουσία.

Δεν την αγγίζει βίαια — τη διεισδύει αθόρυβα. Της ξηλώνει τον εαυτό σιγά-σιγά, μέχρι να μη μείνει τίποτα άλλο από μια γυναίκα που δεν αναγνωρίζει τον καθρέφτη της.

Και τότε… έρχεται η εκδίκηση.

Όχι σαν εκδίκηση, μα σαν κραυγή για δικαίωση.

Όχι για να πληγώσει εκείνον. Αλλά για να ξαναβρεί εκείνη τον εαυτό της.

Η εκδίκηση της Αριάνας δεν είναι σφαίρα. Είναι καθρέφτης.

Κι όταν κοιτάζεται μέσα του, βλέπει το κορίτσι που κάποτε ήταν. Και τη γυναίκα που θέλει να γίνει.

Όμως η διαδρομή ανάμεσα στις δύο είναι γεμάτη στάχτες.

Και πονάει.

Η Παναγοπούλου δεν χαρίζεται. Δεν εξιδανικεύει. Δεν χαϊδεύει αυτιά.

Βγάζει την αλήθεια στον ήλιο και τη ρωτά:

Αξίζει να χαθείς για να νικήσεις;

Ή μήπως η πραγματική νίκη είναι να παραδεχτείς ότι έχεις χάσει, αλλά ακόμα στέκεσαι όρθια;

Η Εκδίκηση της Μπαλαρίνας δεν είναι βιβλίο. Είναι δοκιμασία.

Μια πορεία μέσα από την κόλαση, χωρίς εγγύηση παραδείσου.

Μια γροθιά για κάθε γυναίκα που δεν μίλησε.

Και μια ανάσα για εκείνες που βρήκαν το θάρρος να σωπάσουν… και μετά να ουρλιάξουν.

Αυτό το βιβλίο δεν θα σε διασκεδάσει. Θα σε ταρακουνήσει.

Και μετά — ίσως — σε αγκαλιάσει.

❝ Δεν είναι η πτώση που σε διαλύει.

Είναι όταν συνειδητοποιείς πόσο μέσα σου είχε φτάσει κάποιος άλλος, χωρίς να του δώσεις ποτέ το κλειδί. ❞