Δεν σας κρύβω πως μόλις είδα αυτό το εξώφυλλο,το ερωτεύτηκα αμέσως. Κάτι το έντονο κόκκινο χρώμα - που για μερικούς ίσως να παρέπεμπε σε κάτι πολύ ροζ,ερωτικό και δακρύβεχτο- ίσως το σιδερένιο ρόπτρο με το χεράκι στην εξώπορτα, με προσέλκυσε σα μαγνήτης να το πιάσω στα χέρια μου και να διαβάσω το οπισθόφυλλο. Και όταν στην παρουσίαση,ανάμεσα στ΄άλλα,μας αποκάλυψε ο συγγραφέας του, κ Γεώργιος Τζιτζικάκης ότι είναι όντως, πέρα για πέρα αληθινό,χωρίς να είναι απομίμηση, έβαλα στην άκρη ότι διάβαζα και το ξεκίνησα αμέσως.
Λένε ότι το αηδόνι εξακολουθεί να τραγουδάει, ακόμη και αν του σπάσουν τις φτερούγες του. Ομοίως και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, δίκαια κουβαλά στους ώμους του την ελευθερία,την αξιοπρέπεια και την μελωδική φωνή ενός Αηδονιού. Γιατί το λογοτεχνικό αυτό πόνημα του συγγραφέα μας,εξιστορεί με ευκρίνεια την ηθική,τις αρχές, αλλά και την άσβεστη παράδοση της Κρήτης, της οικογένειας των Αηδονάκηδων ,που με ανείπωτο κουράγιο,αφοβία και ψυχική δύναμη αντιμετωπίζει το “γραμμένο” ,την μοίρα. Απαράβατος όρος της μοίρας,της κατάρας που δένει την συγκεκριμένη οικογένεια είναι, αυτός που θα κλειθεί να λύσει την αρά,θα πρέπει και να την φορτωθεί. Να επωμισθεί αυτός και οι αγαπημένοι του τις συνέπειες, να καταλάβει τα σημάδιά της ,να την παλέψει με οποιοδήποτε σκληρό αντίτοιμο,για να επιφέρει την δικαίωση και λύτρωση.Μια οικογένεια παιχνίδι στα χέρια της ειμαρμένης, έρμαιο στα σκληρά τερτίπια της μοίρας.
Η ιστορία μας ξετυλίγεται σε δύο επίπεδα στο χωροχρόνο,στο παρελθόν και μέλλον. Στο παρελθόν ,ο συγγραφέας δίνει μ΄ έντεχνο και αληθοφανή τρόπο την αέναη πάλη της κατάρας, με την ηθική προσωπικότητα του Γιώργη,ο οποίος “τιμωρήθηκε” όπως αυτή όριζε,αλλά και τις δυσμενείς επιπτώσεις που έχει όλο αυτό,για τ΄αγαπημένα του πρόσωπα. Παρακολουθούμε την ύφανση και το δέσιμο της κατάρας με την οικογένεια Αηδονάκη, με σημαδιακές εξελίξεις για το μέλλον.
Στην Αθήνα του σήμερα,η Κλειώ από την άλλη, μία παθητική φιγούρα της ζωής,μία εγκλωβισμένη ψυχή, σ΄ένα άδειο σπίτι στην οδο Συνοδινού στα Πατήσια,αναπολώντας τις κριτικές μυρωδιές και χαρές της παιδικής της ηλικίας, προσπαθεί να επαναστατήσει, ξυπνώντας από ένα λήθαργο που είχε υποβληθεί να ζει. Τραγική ειρωνία....ενώ αυτή αγνοεί τα μελλούμενα, ο αναγνώστης γνωρίζει ότι και αυτή έχει δεθεί με τον χρησμό της μοίρας και οποιαδήποτε επανάστασή της απέναντι σ΄αυτό τον γόρδιο δεσμό, είναι ένα σπάσιμο της κατάρας για διεκδίκηση της ελευθερίας και κατεπέκταση της αξιοπρέπειάς της.
Από ένα σημείο και μετά η πλοκή της ιστορίας μας οργανώνεται από τον συγγραφέα μας,μ΄ένα θεαματικό τρόπο, ώστε η ιστορία μας να παίρνει τον δρόμο της κάθαρσης, μεσα από ένα συνειρμό από πλεκτάνες,ψεύδη,αδικίες και άλλα τραγικά παράδοξα, με απόρροια τα ισχυρά συγκινησιακά συναισθήματα.
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο,λογοτεχνικό,αφηγηματικό και ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα,μέσα από την ιδιόμορφη τοπική διάλεκτο,τις κριτικές μυρωδιές και γεύσεις ,που ταξιδεύει τον αναγνώστη στα υπέροχα τοπία, στα Χανιά της Κρήτης,προσφέροντάς του το έπακρο των συναισθημάτων του. Παρακολουθώντας τα τραγελαφικά παράδοξα που ορίζουν πολλές φορές, οι λαικές παραδόσεις και τα ήθη που επικρατούν ανά τόπο. Προσεγμένη σκιαγράφηση των χαρακτήρων,ολοκληρωμένες προσωπικότητες με πάθη και αδυναμίες που επιφέρουν λάθη,αλλα και θέληση και ψυχικη δυναμη να τα σταματούν.
Θα ήθελα να προτρέψω τους φίλους βιβλόφιλους ν΄ανοίξουν την κόκκινη πόρτα του βιβλίου και να ταξιδέψουν μαζί του,στις ομορφιές της Κρήτης,στα βιώματα της οικογένειας των Αηδονάκηδων,στην αέναη μάχη τους απέναντι στην μοίρα και την κάθαρσή τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου