Το τρένο με τα ορφανά ολοκλήρωσε το ταξίδι του. Ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει! Ένα βιβλίο που σε κάθε σελίδα του μ' έκανε να σκέφτομαι ότι δεν είναι δυνατόν να είναι πραγματικές οι ιστορίες αυτών των παιδιών, ότι δεν μπορεί η ζωή τους να ήταν τόσο δύσκολη. Ένα βιβλίο γεμάτο σκληρότητα, πόνο, τραύματα αλλά και θέληση και αγώνα για τη ζωή και κυρίως ελπίδα για τη ζωή που αξίζει σε όλους. Ένα βιβλίο για την αγάπη, την έλλειψη της και το σημάδι που αυτή αφήνει στη ζωή μας. Γιατί την αγάπη και την αποδοχή για αυτό που είμαστε ψάχνουμε όλοι. Ένα βιβλίο που όσο το διάβαζα σκεφτόμουν ότι είμαστε όλοι τόσο ευλογημένοι που έχουμε την υγεία μας, μια οικογένεια, και ένα σπίτι. Πράγματα τόσο ουσιαστικά για εκείνα τα παιδιά αλλά και τόσο δεδομένα για μας. Αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο κι αυτονόητο και οφείλουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τη ζωή μας. Αφού κατάφεραν να νιώθουν έτσι εκείνα τα παιδιά, πρέπει κι εμείς! Ένα βιβλίο που μπορεί να μας κάνει λίγο καλύτερους ανθρώπους. Κι αυτό θα είναι η επιτυχία του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου