ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΣΤΕΦΑΝΙ απο ΑΣΠΑΛΑΘΟ" της ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ με την ματιά της Ειρηνη Σαγανη

Το «Στεφάνι από ασπάλαθο» της Σόφης Θεοδωρίδου ήταν κι αυτό ένα υπέροχο ιστορικό - ηθογραφικό μυθιστόρημα, αντάξιο με τα προηγούμενά της. Ως ιστορικό μας ταξιδεύει στη μεταξική περίοδο ξεκινώντας από το 1939, περνάει στην κατοχή και φτάνει μέχρι τον αιματηρό εμφύλιο, τελειώνοντας στα μετεμφυλιακά χρόνια, το 1959.

Κεντρική ηρωίδα η Κασσιανή που ζει στην επαρχία με την πατριαρχική της οικογένεια ακολουθώντας με μια βουβή επανάσταση ωστόσο τα πρότυπα της εποχής μέχρι που γνωρίζει στα 15 της χρόνια τον 18χρονο Λυκούργο… Το εφηβικό ειδύλλιο θα ανθίσει εξοργίζοντας τον συντηρητικό πατέρα της Κασσιανής με αποτέλεσμα την αποπομπή από την πατρική της εστία και μετέπειτα τον γάμο των δύο νέων. Τίποτα όμως δεν εξελίσσεται όπως ήλπιζαν. Η προσωπικές επιλογές του Λυκούργου αναγκάζουν την Κασσιανή να φορτωθεί βάρη και ευθύνες που δεν τις έπρεπαν σε δύσκολα χρόνια. Αγκαθωτό το στεφάνι που της φόρεσε ο άντρας της, γεμάτο πίκρες, βάσανα, αποχωρισμούς, σαν τον ασπάλαθο που θεριεύει τη φωτιά… Και ο άντρας της μια ζωή λιποτάκτης κι αυτή έρμαιό του, να «πληρώνει τα σπασμένα»…

Πολλοί είναι και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που περιστοιχίζουν τους κεντρικούς μας ήρωες, όλοι τους διαφορετικοί με το δικό τους ολοκληρωμένο πάντα χαρακτήρα. Περιγράφονται ως άνθρωποι απλοί που βοηθούν όμως στην εξέλιξη της ιστορίας μας. Ο καθένας έχει το δικό του ρόλο και τα δικά του προβλήματα. Οι ατομικές τους τραγωδίες συγκινούν τον αναγνώστη κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του.

Ο λόγος της συγγραφέως ρέει αβίαστα και κάνει τον αναγνώστη να μη μπορεί να σταματήσει την ανάγνωση. Είναι αφηγηματικός με γρήγορο ρυθμό κυρίως, περιγραφικός και τόσο ζεστός με το συναίσθημα να ξεχειλίζει. Παρασύρει με τον τρόπο της τον αναγνώστη στα ίδια συναισθήματα με αυτά των ηρώων, χαρά, λύπη, αγωνία, φόβο, αγανάκτηση, λύτρωση. Μία κλίμακα συναισθημάτων με διαρκή ένταση. Ζωντανεύει την Ιστορία μας με τα ιστορικά στοιχεία που δεν κουράζουν αλλά βοηθούν περισσότερο στην κατανόηση της εποχής καθώς είναι αναλλοίωτα και ρεαλιστικά.

 Ένα βιβλίο που όχι μόνο συγκινεί αλλά διδάσκει κιόλας σύγχρονη ιστορία περνώντας μηνύματα για την ειρήνη και τη Δημοκρατία. Ακόμη κάνει αναφορά στην υποβαθμισμένη θέση της γυναίκας την οποία υπερασπίζεται με ηρωίδες που αντιδρούν με τον τρόπο ζωής τους όπως η ίδια η Κασσιανή ή ακόμη και η Λέγκω ή η Εύα. Το μόνο που δε μου άρεσε ήταν ότι προσπέρασε κάπως βιαστικά τα χρόνια της Κατοχής. Κατά τα άλλα σίγουρα θα το πρότεινα . Είναι ένα βιβλίο που δεν το ξεχνάς! Συγχαρητήρια και πάλι στη συγγραφέα.

Ειρηνη Σαγανη