ΑΠΟΨΗ για το βιβλιο "Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες", Φωτεινή Ναούμ, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, με την ματιά τηε ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

   Ένας ύμνος στην ασυμβίβαστη γυναίκα. Στο θηλυκό που δε φυλακίζεται σ' αγάπες, που δε μένει σε ανικανοποίητα θέλω, που δεν υπομένει πράγματα που δεν επιθυμεί. Μια ωδή στο ανικανοποίητο της γυναικείας φύσης είναι το μυθιστόρημα "Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες" της Φ.Ναούμ.                     

  Εκφραστής αυτού του ανικανοποίητου η Νόρα. Αφήνει τα πλούτη της οικογένειάς της στην Κωνστάντζα και το σκάει με έναν ναυτικό με προορισμό άγνωστο. Γενικώς, η Νόρα είναι ένα πουλί που πετά ασταμάτητα. Θα την παρακολουθήσετε σε πολλούς διαφορετικούς προορισμούς. Κάθε σταθμός ένα νέο ταξίδι για την ίδια αλλά μάθημα ζωής για εμάς τους αναγνώστες. 

   Ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα μιας γυναίκας διαφορετικής από όσα συνήθως διαβάζουμε, στάθηκε για μένα αυτό το μυθιστόρημα.Η Ναούμ με την εξαιρετική της πένα σκιαγραφεί με μαεστρια μια προσωπικότητα που έχει στοιχεία που σε προκαλούν να τη θαυμάσεις αλλά και να θυμώσεις μαζί της.Ειδικά μέχρι να απαντηθούν κάποια ερωτήματα που αφορούν στη στάση της ηρωίδας το βιβλίο εμπεριέχει γεγονότα που προκαλούν στον αναγνώστη ενδιαφέρον και ερωτηματικά.Στο τέλος όλα βρίσκουν τη λύση τους. 

  Ομολογώ, πως είναι ένα απαιτητικό ανάγνωσμα. Όχι δύσκολο, όμως θέλει προσοχή καθώς το προχωράς. Η γραφή του είναι εκφραστική και γεμάτη συναισθήματα. Το κείμενο είναι ανθρωποκεντρικό και η ζωή της ηρωίδας με εκφραστή την ιδιαίτερη γραφή της συγγραφέως, γεμιζει τον αναγνώστη συνσισθήματα και τον βυθίζει σε σκέψεις. Θερμά συγχαρητήρια για αυτή την ωδή στην γυναίκα που πετά σαν αερικό και δε φυλακίζεται από πρόσωπα και καταστάσεις.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  

Τη λένε Νόρα και έζησε μια συνταρακτικά αλλόκοτη ζωή.

Μια διαδρομή στα όρια της χαράς και της παράνοιας που γεννά ο έρωτας και η μέθη της επιθυμίας να μη μείνει όνειρο η ζωή.

Γεννήθηκε στην Κωστάντζα. Αναζητούσε πάντα διέξοδο για φυγή από τα γνώριμα, από τα συνηθισμένα.

Ολόκληρος πλανήτης δεν ήταν αρκετός για να χαλιναγωγηθεί μια γυναίκα γεννημένη με πάθος, γανωμένη με ζήλο για ζωή, που έπεφτε με τα μούτρα πάνω της και ρουφούσε ό,τι μπορούσε να της δώσει.

Από την έπαυλη της Κωστάντζας σ’ ένα μικρό σπίτι της Αλεξανδρούπολης κι από κει σε ένα υποτυπώδες περιφερόμενο τσίρκο και έπειτα βασίλισσα της γούνας στη Νέα Υόρκη.

Κάθε σταθμός κι ένα αντίο.

Όλη η ζωή μια ατέλειωτη διαδρομή.

---

Ο πόνος καρφώνεται πάνω στο κορμί σαν σκουριασμένη πρόκα.

Όλοι οι κύκλοι έκλεισαν.

Δεν είχε πια πού να φύγει.

Ή μήπως είχε; Οι άνθρωποι χάνονται, οι δρόμοι ανοιχτοί πάντα μένουν να επιστρέψεις. Αναζητώντας ό,τι έχει απομείνει...

Τρέχει να προφτάσει. Να προλάβει τη ζωή που πάντα αφήνει στη μέση. Τρέχει να προλάβει τον Μηνά που είναι η ζωή. Είναι το πριν και το μετά, πάντα ξεχνά να ζήσει μαζί του το τώρα.

Παρασυρμένη από τα όνειρα που της κλέβουν το παρόν.

Της κλέβουν το τώρα.

Είναι ένα κορίτσι παθιασμένο με τις λάμες των μαχαιριών.

Είναι η Νόρα που της αρέσει να ζει στην κόψη των ξυραφιών...