ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΠΩΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ στην Λίτσα Λαμπρακοπούλου για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ

Βιογραφικό: Η Πωλίνα Νικολιδάκη έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα και Μετάφραση και Διερμηνεία στο Λιντς της Αγγλίας. Επαγγελματικά ασχολείται κυρίως με τη διδασκαλία Αγγλικών σε παιδιά και ενήλικες. Στον ελεύθερο χρόνο της διαβάζει βιβλία και πίνει λεμονάδες.

Προφίλ στο Facebook: https://www.facebook.com/paulina.nikolidaki

Οπισθόφυλλο: Από το πολύβουο Λονδίνο μέχρι την κοσμοπολίτικη νότια Γαλλία. Αυτό το ταξίδι θα αλλάξει τα πάντα... Μια νεαρή φοιτήτρια δε θα έπρεπε να προκαλεί τον καθηγητή της. Σωστά; Ένας δυναμικός καθηγητής δε θα έπρεπε να τσακώνεται με τη φοιτήτριά του. Σωστά; Λάθος. Μπορεί ο Όλιβερ να θέλει να διατηρήσει το αυστηρό προφίλ του και η Έμμα να θέλει να αποφοιτήσει χωρίς να τον σκοτώσει, όμως όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο είναι αδύνατον να ελέγξουν τα συναισθήματά τους. Και αυτό οδηγεί σε εκρηκτικές καταστάσεις... Πολύ σύντομα και οι δύο θα καταλάβουν ότι δε θα μπορούν για καιρό να αγνοούν την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως δεν αντέχουν στιγμή μακριά ο ένας απ’ τον άλλον...

Ποιό είναι το ερέθισμα που γέννησε στο μυαλό σου την υπόθεση του βιβλίου σας?

Με συγκινεί πολύ ο απαγορευμένος έρωτας. Ειδικά αυτός μεταξύ σε μια μαθήτρια και έναν καθηγητή. Είναι ένα γνωστό ερωτικό δίπολο και ήθελα να το εξερευνήσω. 

Είναι μια αληθινή δομημένη ιστορία. Έχετε αυτοβιογραφικά στοιχεία στο μυθιστόρημα ή αφορά εξ'ολοκλήρου σε μυθοπλασία?

Είναι εξ' ολοκλήρου μυθοπλασία όπως και όλες οι ιστορίες μου. Έχω υπάρξει "τσιμπημένη" με καθηγητή μου, αλλά μέχρι εκεί φυσικά. Υπάρχουν όμως πολλά στοιχεία του συντρόφου μου στους ήρωες των βιβλίων μου.

Έχοντας μιλήσει και με άλλους  συγγραφείς σας έχω χωρίσει σε δυο <<στρατόπεδα>>. Υπάρχουν οι συγγραφείς που θεωρούν λάθος να βάζουν προσωπικά στοιχεία ή δεδομένα στα βιβλία τους, και συγγραφείς που το θεωρούν απαραίτητο. Εσύ σε ποιο στρατόπεδο θα έβαζες τον εαυτό σου, και γιατί ;

Δεν είχα ιδέα ότι υπάρχουν στρατόπεδα! Δεν κάνω συνειδητά κάτι από τα δύο. Θα έλεγα ότι δεν βάζω δικά μου προσωπικά στοιχεία, αλλά είναι αναπόφευκτο να μην υπάρχει και λίγη Πωλίνα στις ηρωίδες μου, κάποια ατάκα που λέω συχνά ή κάτι που έχω ακούσει να μου λέει ο σύντροφός μου. 

Τι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας  το ''έρωτας σαν τέχνη''?

Δεν μπορώ να απαντήσω αντικειμενικά, αλλά θα σας μεταφέρω όσα λένε οι αναγνώστριές μου.  Λένε ότι είναι ένα ευχάριστο βιβλίο, που διαβάζεται γρήγορα και οι διάλογοι και η χημεία των πρωταγωνιστών συναρπάζει. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιαυτό, γιατί εστιάζω αρκετά στην επαφή και την αλληλεπίδραση των πρωταγωνιστών. 

Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με κάποιο άλλο είδος συγγραφείς π.χ. διηγήματα, βιογραφικά, ποίηση?

Διαβάζω πολύ όλα τα είδη λογοτεχνίας (πλην βιογραφιών) και σύγχρονη ποίηση, αλλά δε νομίζω ότι μπορώ να γράψω κάτι άλλο. Ίσως δεν έχει έρθει η ώρα, ίσως δε θα έρθει ποτε. Δεν ξέρω.

Πως κρίνεις την πορεία σου μέχρι τώρα σαν συγγραφέας? Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα υπάρχει χώρος για νέους συγγραφείς?

Ξεκίνησα γράφοντας στο μπλοκ μου και κατέληξα να εκδίδω 2 βιβλία. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη με την πορεία μου. Άλλωστε το αναγνωστικό κοινό των ρομαντικών βιβλίο είναι συγκεκριμένο, οπότε γνωρίζαμε εξαρχής τι να περιμένουμε από άποψη πωλήσεων. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει χώρος για νέους συγγραφείς. Υπάρχουν πολλές μορφές και τρόποι έκδοσης αν κάποιος έχει ταλέντο ή ακόμα και αν το έχει μεράκι. Εμένα δε με απασχολεί ο αριθμός των νέων συγγραφέων όσο ο συρρικνωμένος αριθμός αναγνωστών. 

Όταν γράφετε ένα βιβλίο απομονώσαστε έχετε κάποιο ειδικό χώρο .Θέλετε απόλυτη ησυχία για να μπορείτε  να γράφετε χωρίς διακοπές ή δε σας ενοχλεί ο κόσμος και αν θα επιχειρούσατε ποτέ να γράψετε  βιβλίο μαζί με άλλους συγγραφείς?

 Γράφω στο λάπτοπ μου μέσα στο δωμάτιό μου, με ησυχία, αλλά δε με πειράζει να μπει ή να βγει κάποιος και να με διακόψει. Δε χάνω τον ειρμό μου. Συνήθως όταν κάθομαι να γράψω, ξέρω τι θέλω να γράψω, οπότε δε με σταματά τίποτα και κανείς. Δεν ξέρω αν θα επιχειρούσα να γράψω με κάποιον άλλο. Θα είχε ενδιαφέρον ίσως, αλλά με φοβίζει η καλλιτεχνική συνεργασία.  

Συγγραφή και παράλληλα εργασία .Πόσο εφικτό μπορεί να είναι για έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες συνέπειες αντίστοιχα γνωρίζοντας ότι η συγγραφή  ''επιβάλλει'' καθαρό μυαλό και ένα είδος ηρεμίας από οποιοσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες?

Προσωπικά η συγγραφή είναι το χόμπι μου. Άρα σε ό,τι κατάσταση και να είναι το μυαλό μου, η συγγραφή με βοηθάει να αδειάζει το κεφάλι μου και να αποφορτίζομαι. Δε με επιβαρύνει. Φυσικά κάνω και μια πολύ ευχάριστη δουλειά, αλλά ακόμα και όταν είμαι κουρασμένη και πιεσμένη, χαλαρώνω όταν γράφω. Περνάνε μία δύο ώρες χωρίς να το καταλαβαίνω. Δοκιμάστε το!

Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας... Γράφοντας το καινούργιο,το παλιό ξεχνιέται?

Για μένα, όπως γράφω και μέσα στον Έρωτα σαν Τέχνη, αυτό είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Το ξεκαθαρίζω. Δεν ξεχνιούνται και τα άλλα όμως! Ο Έρωτας στις Κυκλάδες εκδόθηκε πρώτος και τον κράτησα στα χέρια μου όλο περηφάνια. Δε θα ξεχάσω τη χαρά που πήρα. Έχω και άλλες ιστορίες στο συρτάρι μου και τις αγαπώ όλες, για διαφορετικό λόγο την καθεμία!

Εμφάνιση αρχικού μηνύματος

Τον Ιούνιο, αν πάνε όλα καλά, θα εκδοθεί και μια τρίτη ιστορία μου, με λίγη πιο... άγριο background! Με ένα ράντσο, στη μέση του πουθενά. Μείνετε συντονισμένες!

Για το βιβλίο της παρέας

                                                                                                                       Λίτσα Λαμπρακοπούλου