Βιβλία... μια λέξη. Μικρή , μολις τρεις συλλαβές που για εμάς τους φανατικούς αναγνώστες , γεννά μέσα μας συναισθήματα πολλά και σίγουρα ιδιαίτερα . Εμένα , η χαρά που μου δίνουν είναι συνώνυμη με της αγάπης , της αγκαλιάς , αυτης της μοναδικης πληρότητας . Μπορεί σε καποιους να φαντάζει βαρύγδουπο και υπερβολικό , ομως, έτσι αισθάνομαι . Σαν να ζώ ευτυχισμενες στιγμες . Γιατί αυτό είναι η ζωή . Στιγμές . Απλες , αλλά σίγουρα σημαντικες . Σημαντικές όταν τις ρουφας αδηφάγα ως το μεδούλι και δεν αφηνεις καμία να πάει χαμένη . Εμεις οι ίδιοι άλλωστε τις αναγάγουμε στο ποσό ουσιώδεις ή αναλωσιμες θα είναι . Με όσα βιώνουμε σαν οντοτητες , σαν Έλληνες , σαν πολιτες του κόσμου , σ αυτες τις πρωτογνωρες συνθηκες για ολους, σίγουρα πλέον αντιλαμβανόμαστε τη ζωή αλλιως . Με αλλη οπτική . Διαφορετικά και κυριως ουσιαστικα . Καταλάβαμε στο πετσί μας πως τίποτα δυστυχως δεν είναι δεδομένο .
Έτσι , ο χρόνος είναι αδηφαγος, αδέκαστος και αμειλικτος . Γι αυτό πρέπει να καταναλώνεται και όχι να αναλώνεται . Έχοντας στην άκρη του μυαλό μου αυτη τη σκέψη , προσπαθώ και εγώ να τον διαθέτω επιλέγοντας βιβλία που δε μετανιωνω που τους αφιέρωσα στιγμες απο μένα . Κάποια από αυτά με κάνουν και χάνομαι ολότελα μαζί τους στο ταξίδι των σκέψεων . Νιώθω πως με ζεσταίνουν τις κρύες νύχτες με τη θαλπωρη των νοημάτων τους ή πως με κάνουν να ξεχνιέμαι τις πνιγηρες και αφορητες λόγω υψηλης θερμοκρασιας νύχτες του καλοκαιριού . Νύχτες διαβάζω , στην ηρεμία τους , γιατί ετσι σίγουρο είναι πως δε θα αδικήσω κάποιο μυθιστόρημα . Θα του δώσω την αμέριστη προσοχή μου , θα εκτιμήσω τη γραφή, θα ακολουθήσω νοερά την πλοκή και κυριως θα αναγνωρίσω τον αγογγυστο κόπο του συγγραφέα . Γιατί διαβάζω πάντα σε όλες τις φάσεις της ζωής μου. Είτε είμαι είτε δεν είμαι καλά , γιατί πολύ απλά αυτοί οι θησαυροί τα βιβλία είναι η ψυχοθεραπεία μου . Σίγουρα πολλοί σ αυτές τις γραμμές χαμογελάτε , γιατί αναγνωρίζετε εσάς .
Γιατί σας τα καταθέτω όλα αυτά ; Γιατί ανέτρεξα νοερά στο χρονοντούλαπο των βιβλίων του 2020 και κάποια μου άφησαν πολύτιμα αποτυπώματα μέσα μου και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας . Για αυτά ακριβως που δε μετάνιωσα στιγμή που τα επέλεξα και που είμαι σχεδόν βέβαιη αν και εσυ , ο φανατικος βιβλιοφαγος επιλέξεις θα συμφωνήσεις μαζί μου , αυτά θα σου φανερώσω σ αυτές τις γραμμές . Θα σου αφήσουν χνάρι χαρας ή λύπης με το φιναλε των ιστοριών , αλλά σίγουρα θα σπείρουν μέσα σου ιδέες , σκέψεις , προβληματισμούς .
Ένα από αυτά τα νοερά ταξίδια που με έκανε να κλάψω πολύ σε όλη τη διάρκεια του είναι "Τα δεκάξι γράμματα" του Μενιου Σακελλαρόπουλου . Για μένα που έχω παρακολουθήσει όλη τη βιβλιογραφία του είναι το καλύτερο του . Στο καλειδοσκόπιο του συγγραφέα εισχωρούν οι τρικυμιωδεις σχέσεις ενός πατέρα που μεγαλώνει μόνος το γιο του και το βαθύ ρήγμα που έχει επέλθει μεταξύ τους . Άραγε , τα σπασμένα τα κομμάτια κολλάνε ξανά ; Διάβαστε το και σίγουρα θα προβληματιστείτε πολύ και σαν γονείς όσοι είστε ή θα γίνεται και σαν παιδιά και στον τρόπο που αντιμετωπίζεται τους γονείς σας. Α ! Και μη ξέχασετε τα χαρτομάντιλα .
Ένα ακόμα μυθιστόρημα που όταν το περιγράφω στις φίλες μου το αναφέρω σαν εγχειρίδιο χωρίς φυσικά να είναι με την τυπική έννοια του όρου , για τη βελτίωση του εαυτού μας και της ποιότητας της ζωής μας είναι η "Εβορα" του Κ. Κρομμύδα. Με μια διδακτική και παράλληλα συγκινητικη ιστορία που θίγει πολλά κακώς κείμενα της καθημερινότητας και κυρίως που δείχνει το δρόμο να αναλογιστούμε πολλά για εμάς και τη σχέση μας με τους άλλους ο συγγραφέας κατορθώνει να μας ταξιδέψει σε αυτό το μαγικό μέρος που εκτυλίσσεται η πλοκή . Ειδικά όσοι έχετε σκύλο και είστε φυσιολατρεις πιστέψτε με θα κολλήσετε με την Εβορα και θα ψάξετε να βρείτε το δικό σας επίγειο παράδεισο.
Ακόμα , ένα μυθιστόρημα που θα φωτίσει μια μουντή σας μέρα είναι η "Χρυσαλλίδα" της Λοπινο. Η κεντρική ηρωιδα , η Ηλιάνα διαθέτει ένα χάρισμα . Στους περαστικούς από το μικρό της παντοπωλείο στο ορεινό χωριό της Κρήτης κατορθώνει να απαλύνει τον πόνο τους. Βλέπει στα μάτια τους την ιστορία της ζωής τους και με ουσιαστικές κουβέντες βάλσαμο στην ψυχή τους , τους ωθει να κοιτάξουν τα προβλήματα κατάματα , αλλά παράλληλα αισιόδοξα για να τα λύσουν . Όλοι μας , θα θέλαμε μια Ηλιάνα δίπλα μας . Έστω και στις σελίδες ενός βιβλίου .
Και μιας και ταξιδέψαμε στην Κρήτη θα μείνω εκεί και θα σας αναφέρω ένα βιβλίο αποκάλυψη για μένα. Το διάβασα απνευστί και με ικανοποιησε με τα μηνύματα και την ουσία του . Τις "Βελουδενιες" του Μιχάλη Χορευτάκη . Λοιπόν, ο συγγραφέας είναι πρωτοεμφανιζόμενος αλλά με ταλέντο και κουλτούρα , δυο στοιχεία που τα εκτιμω ιδιαίτερα. Δυο αδερφές, ολότελα διαφορετικές ζούνε σε ένα χωριό και έχουν ανταγωνιστική σχέση μεταξυ τους. Η μια εξαφανίζεται και η αστυνόμος Μαρθα Λυκουδη πρέπει να λύσει την υπόθεση. Μιχάλη, θελουμε και άλλη ιστορία με Μαρθα Λυκουδη σύντομα. Ακούς;
Και μιας και αναφέρουμε συγγραφείς νέους δε μπορώ να μη σας γράψω για "Το κουτί" του Γιώτσα. Συγχωρέστε με, δε γνώριζα το συγγραφέα. Έμαθα πως τον θεωρούν κορυφή στις ιστοριες τρόμου , με τις οποίες έχω σχέση από μακριά και αγαπημένοι . Λοιπόν , το κουτί άνοιξε και για μένα ήταν έκπληξη , γιατί ήταν δυναμίτης . Βαθιά κοινωνικό , ολότελα σκληρό , γροθιά στο στομάχι . Με θέματα όπως το μπουλινγκ, την εφηβεία , τον αλκοολισμό και την κακοποίηση σαρώνει το είναι σου όταν το διαβάζεις . Μπράβο στο Γιωτσα, που έκανε μια αλλαγή στη συγγραφική πορεία του . Του πήγε πολύ .
Μιας και αναφέρουμε βιβλία που ξεχώρισα τη χρόνια που πέρασε δε μπορώ να μη σταθώ στο "Σώσε με" του Σιμου . Κανοντας ανάπαυλα από τις ιστοριες του Καπετάνου , ο Σιμος επέστρεψε με ένα ψυχολογικο θρίλερ που λάτρεψα και θα ήταν ο, τι πρέπει για να γυριστεί και ταινία . Ξέρει ποσό τον εκτιμω, πόσο περιμένω ανυπόμονα κάθε νέα δουλειά του . θεωρώ πως σ αυτό ξεπέρασε τον εαυτό του . Είμαι σίγουρη πως ήρθε για να μείνει στο συγγραφικό πανθεο .
Αλλά νομίζω πως πρέπει να σας μιλήσω σε αυτό το σημείο για μια γυναίκα που ταπεινή μου γνώμη είναι κορυφή σε ο,τι καταπιάνεται . Δίνει πάντα στα αστυνομικά της μυθιστόρηματα κοινωνική χροιά και με ξετρελάνει ο τρόπος που το διαχειρίζεται . Απλά και δωρικά . Λιτά και παραστατικά , χωρίς συγγραφικά κλίσε . Έλενα Χουσνη , "Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα" με διαπέρασε σαν οδοστρωτήρας . Δεν έχω λόγια . Παιδική πορνογραφια στο επίκεντρο της πλοκής με εξαιρετική προσέγγιση από τη μεριά της συγγραφέως . Δε γίνεται να μην αναφέρω πως τη Χουσνη την πάω με χίλια . Επιτρέψτε μου ,τον όρο αυτόν . Θα σας εξηγήσω την αιτία . Πειραματιζεται σε πολλά διαφορετικά είδη , πάντα με σεβασμό στον αναγνώστη και είναι φοβερός άνθρωπος . Ζεστός και πολύ γλυκός .
Μια ακόμα αξιόλογη ελληνίδα συγγραφέα στο αστυνομικο μυθιστόρημα που ακολουθώ είναι η Ελευθερία Μεταξα . "Αθώοι ένοχοι", τιτλος ιδιαίτερος και συμβολικός και ομολογώ μου άρεσε . Αγαπώ Ελσα Γληνού και η επάνοδος της μας άρεσε πολύ , όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε εσάς τους αναγνώστες της , όπως μαθαίνω .
Αφου σας ανάφερα τον πρωτοεμφανιζόμενο Μιχάλη Χορευτάκη, θα ήταν παράλειψη να μην γράψω ένα μπράβο στην Εύα Καραδημήτρη για το "Οταν οι μάγισσες δακρύζουν" που κανει δειλά αλλά τόσο πετυχημένα τα πρώτα της συγγραφικά βηματα. Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με αλληγορικες έννοιες , πασπαλισμενες εντονα με στοιχεία μαγειας, καθότι οι δυο αδερφες οι κεντρικες ηρωιδες οπως και η μάνα τους, στιγματίζονται στην περιοχή ως μάγισσες . Χαίρομαι όταν πέφτουν στα χέρια μου βιβλία με λυρική λογοτεχνική γραφή και αυτό είναι ένα από αυτά .
Μιας και θυμάμαι βιβλία που λάτρεψα μέσα στο 2020 , για τους λάτρεις του ιστορικού μυθιστορήματος "Η σκιά του κυβερνήτη" του Άρη Σφακιανακη είναι ιδανική επιλογή . Εξιστορεί τη ζωή του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα ως την τραγική δολοφονία του φωτίζοντας άγνωστες πτυχές ενός κυβερνήτη με όραμα που έφυγε πρόωρα και άδικα .
Ένα ακόμα μυθιστόρημα με πινελιές ιστορικες που στο κέντρο του όμως έχει έναν μεγάλο και παραφορο έρωτα , ξέρετε από αυτούς που όλες μας αγαπάμε να διαβάζουμε, είναι η πρώτη συγγραφική απόπειρα της σεναριογράφου από τις Άγριες μέλισσες , της Μελινας Τσαμπανη . "Ο πρώτος αμεθυστος" μας μεταφέρει στην Τουρκοκρατούμενη Τήνο και ο τραγικός έρωτας των δυο ηρώων θα σας συνεπάρει . Θα περιδιαβαινεται μαζί τους στα σοκάκια αυτού του γραφικού νησιού και δε θα θέλετε αυτή η βόλτα να τελειώσει .
Στο τέλος επέλεξα να σας γράψω για ένα βιβλίο που για μένα
δυστυχώς αδικήθηκε όταν εκδόθηκε και
δεν το γνώρισαν οι
αναγνώστες όπως του άξιζε . Ο συγγραφέας είναι γνωστός σε όλους
σας από το αθλητικό ρεπορτάζ και πιστέψτε με επειδή έχω την τύχη
να τον γνωρίζω , είναι ένας απίστευτα καλός με όλη τη σημασία της
λέξης, δοτικος και προσγειωμένος άνθρωπος . Περικλή Στέλλα , αν
και η lisbeth δεν είχε την προωθηση που της αξίζει , ήταν από τα πιο
συγκλονιστικά από άποψη πλοκής βιβλία που διάβασα φέτος .
Γνωρίζοντας πως είναι αληθινα όσα εγραψες , συγκινήθηκα ακόμα
περισσότερο με την απίστευτη ερωτική ιστορία του αθλητή και της
lisbeth . Είναι από τα μυθιστορήματα που δεν το αφήνεις αν δεν
ολοκληρώσεις την αναγνωση .
Κλείνοντας, θέλω να σας εξομολογηθω πως νιώθω τυχερή για
αυτές τις αναγνωστικές μου επιλογές φέτος . Όλα έβαλαν το
λιθαράκι τους στο ψηφιδωτό της βιβλιοθήκης , της καρδιάς μου .
Ταξίδεψα , έκλαψα , συγκινήθηκα , οργίστηκα , ερωτεύτηκα στις
σελίδες τους .. μα πάνω από όλα έδωσαν χαραμάδα φως στις μέρες
μου . Μουντές ή ηλιόλουστες όλες χρειάζονται παραπάνω λάμψη και
φως .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου