ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΝΗΜΗΣ", Σεμπαστιαν Φιτζεκ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Άραγε , αν είχαμε τη δυνατότητα να ξεριζώσουμε αρνητικές μνήμες από το μυαλό μας θα το κάναμε ; Θα διαγράφαμε το παρελθόν κάνοντας νέα αρχή ; Ή θα μαθαίναμε να ζούμε με τον πόνο της ψυχής ; Σ αυτό το ερώτημα με τις πράξεις του απάντησε ο Μαρκ Λουκάς . Ο ήρωας του Φιτζεκ στο "Πείραμα μνήμης" διάλεξε να πάει σε ένα κέντρο πειραμάτων ,γιατί πέθανε η εγκυμονούσα γυναίκα του . Ενας τραγικος και πονεμένος άνθρωπος συνάντησε την αβάσταχτη μοναξιά και σκέφτηκε τι δρόμο να ακολουθήσει .Έχοντας οδυνηρές αναμνήσεις οδηγήθηκε εκεί στο κέντρο πειραμάτων για να φύγουν όλες οι θύμησες από τον εγκέφαλο του . Ωστόσο , κάτι άλλαξε . Είδε τη γυναίκα του στο σπίτι τους , η οποία δεν τον θυμόταν . Τι πραγματικά συνέβη ; Το ζει ή είναι παραίσθηση ; Καλοστημένη πλεκτάνη ή παιχνίδια μυαλού ; Έχει τρελαθεί ή όχι ; Ξέχασε ή θυμάται ; 

Είναι γνωστό τοις πάσι πως λατρεύω τα βιβλία του Σεμπάστιαν Φιτζεκ . Κάθε του νέο μυθιστόρημα πραγματεύεται ένα διαφορετικό θέμα , το οποίο έχει συνήθως κοινωνικές προεκτάσεις και κολλάς μαζί του από την αρχή . Όσο προχωράς στην ανάγνωση, η αδρεναλίνη του εκτινάσσεται και σε απογειώνει . Το φινάλε δε είναι ολότελα αναπάντεχο και απρόβλεπτο και ο συγγραφέας έχει βάλει προσεκτικά όλα τα κομμάτια του πάζλ . Όλα ερμηνεύονται και αναρωτιέσαι ποιος νους συνέλαβε αυτήν την πλοκή . Μένεις με το στόμα ανοικτό και σκέφτεσαι ξανά όσα διάβασες . 

Αυτό συνέβη μια ακόμα φορά με βιβλίο του Σεμπάστιαν , ο οποίος κατ εμε είναι κορυφή στο ψυχολογικο θρίλερ . Ενώ τα απέφευγα βιβλία τέτοιου είδους και ύφους , αυτός ο συγγραφέας που διάβασα τυχαία έργο του , με αιχμαλώτισε και με έκανε να αναθεωρήσω. 

Λατρεύω τον τρόπο που στήνει την ιστορία . Όπως πάντα , έτσι και στο πείραμα μνήμης , ξεκίνησε δυναμικά και ξετυλίξε βήμα βήμα το κουβάρι με τον πρωταγωνιστή αλλά και με όλους τους ήρωες , γιατί ο κάθε ένας βάζει το δικό του λιθαράκι στην υπόθεση . Με λόγο άμεσο , λιτό και παραστατικό οι λέξεις γίνονται απευθείας εικόνες και σε τοποθετούν μέσα στο σκηνικό δράσης . Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές , χωρίς ανούσιες περιγραφές και χωρίς να κάνει η αφήγηση κοιλιά . Διαβάζεται απνευστί και μέσα σε λίγες ώρες αφού δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου . Το φιναλε της ιστοριας είχε για μένα μια μεγάλη πρωτοτυπία . Καταφερε να με συγκινήσει πολύ και να με προβληματίσει . Συνήθως δε συγκινούμαι με βιβλία του Φιτζεκ . Μόνο αιχμαλωτίζεται το μυαλό μου , γιατί παίζει συνέχεια παιχνίδια μαζί του . Εδώ όμως συγκινήθηκα και έκλαψα με την αναπάντεχη και ακρως ιδιαίτερη τροπή που πήρε η ιστορία καθως ασχολήθηκε με ένα θέμα ευαίσθητο που μας αφορά όλους . 

Με λίγα λόγια το ταξίδι στην μνήμη και στο υποσυνείδητο του Μαρκ Λουκάς ήταν συναρπαστικό . Για όλους τους λόγους που σας ανέφερα λάτρεψα το "Πείραμα μνήμης" και τοποθέτησε μέσα μου τον Φιτζεκ στο βάθρο που του αξίζει . Θα συνεχίζω να τον διαβάζω , όσα και να του προσάπτουν . Σεβαστά γιατί το γούστο του κάθε ανθρώπου είναι καθαρά προσωπική υπόθεση . Για μένα αυτός ο συγγραφέας έχει δαιμόνιο νου και ποτέ δε σταματά να με εκπλήσσει με έργο του . Σεμπαστιαν , για ακόμη μια φορά απογείωσες την αδρεναλίνη μου στα ύψη . Βαθμολογία νομίζω δε χρειάζεται να σας γράψω . Είναι περιττή και μάλλον είναι ο ίδιος μια κατηγορία μόνος του .