ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Ακάκιε" του Κώστα Κρομμύδα, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΝΑΤΣΗ!

Λένε πως κάθε διαδρομή, έχει τα δικά της αξιοθέατα. Όσο κακοτράχαλο και να είναι ένα μονοπάτι, πάντα θα βρεις μια γωνιά να ξαποστάσεις, θα σε περιμένει για ένα κέρασμα, η ζωή. Κάθε άνθρωπος οφείλει να περπατήσει στα δικά του μονοπάτια, να βρει τις ισορροπίες ψυχής του και ν’ ανακαλύψει την προσωπική του πορεία. Με καμβά τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, τα ήθη, έθιμα αλλά και τις παραδόσεις, ο Κώστας Κρομμύδας για άλλη μια φορά δημιούργησε μια ιστορία που συγκινεί, διδάσκει και συγκλονίζει με το μεγαλείο ψυχής των χαρακτήρων του.

Με λόγο καθάριο, χειμαρρώδη και προσεγμένο, έδωσε πνοή και μας ξανασυστήνει με το δικό του μοναδικό τρόπο γεμίζοντας μας συγκίνηση, τον Λευτέρη Μαντζίκα, έναν άνθρωπο που πάλεψε και κατάφερε πολλά στη ζωή του. Ο χαρακτήρας που πρωταγωνιστεί αλλά και εκείνοι που τον πλαισιώνουν, είναι οικείες φυσιογνωμίες που συναντά κανείς στα χωριά της Ηπείρου. Οι αντιδράσεις τους είναι φυσιολογικές και πηγάζουν πολλές φορές από την ταραγμένη και εύθραυστη ψυχολογία τους. Ο συγγραφέας αγκάλιασε με στοργή όλους τους ήρωες του, τους αγάπησε με πάθος, και με σεβασμό στην προσωπικότητα του κεντρικού ήρωα, αποτύπωσε στο χαρτί ένα μάθημα ζωής για όλους. Δεν φοβήθηκε να πάρει το ρίσκο, να μπει στα παπούτσια του Λευτέρη Μαντζίκα και ν' αγγίξει την ψυχή του. Του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί χωρίς ίχνος υπερβολής, παρουσίασε με σοβαρότητα πολλές άγνωστες πτυχές της ζωής του πρωταγωνιστή, με τις ανησυχίες και τις ανασφάλειες που τον ταλανίζουν, και μας τον συστήνει  από την αρχή.

Με ευαισθησία και σεβασμό προσεγγίζει τα ιστορικά γεγονότα που διαμόρφωσαν τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις της Ελλάδας παραδίδει στον αναγνώστη ένα μεστό, ολοκληρωμένο και βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα. Ακολουθώντας πειθήνια με την πένα του τον Λευτέρη στις δαιδαλώδεις διαδρομές της ζωής του, καταγράφει με ρεαλισμό τα γεγονότα που στιγμάτισαν την ψυχή του και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του. Συλλέγοντας πληροφορίες από τα γεγονότα που καθόρισαν το χθες του, με δεξιοτεχνία τα μετουσιώνει σε στοιχεία ζωτικής σημασίας τόσο για τον πρωταγωνιστή, όσο και για τους ανθρώπους που επηρέασαν την προσωπικότητά του, τις επιλογές του και τις αποφάσεις του. Εστιάζοντας στην ψυχοσύνθεση του, μας δείχνει πως ο άνθρωπος αυτός με όπλο την παρατηρητικότητα του σε κάθε λεπτομέρεια που του παρουσίαζε η ζωή, δεν άφησε καμία να χαθεί! «Γιατί η ζωή δίνει πολλές ευκαιρίες! Το μυστικό είναι να μην αφήσεις καμία να πάει χαμένη!»  Η πνευματική συνοδοιπορία είναι το ζητούμενο στη λογοτεχνία κι αυτό επετεύχθη.

Με νυστέρι τις λέξεις ο Κώστας Κρομμύδας σημαδεύοντας με χειρουργική ακρίβεια επάνω στο χαρτί, ζωντανεύει και δίνει πνοή σε ένα σπουδαίο άνθρωπο. Έναν άνθρωπο διορατικό που όσα δύσκολα και να πέρασε δεν τα έβαλε κάτω. Με όπλα στη φαρέτρα του την επιμονή και υπομονή, με όραμα για ένα καλύτερο αύριο, με παρακαταθήκη όσα φυλάκιζε στο νου από τις ευκαιρίες της ζωής και φυλαχτό την λαχταρά για την μάνα που ποτέ δεν γνώρισε εξελίχθηκε σε ένα τίμιο και αγαπητό πρόσωπο. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι καταφέρνει να απεικονίσει με πιστότητα το πορτρέτο του ανάλογα με την κοινωνική του θέση και τα βιώματα του.

Ένα βιβλίο οδηγός για αναγνώστες κάθε ηλικίας. Το μήνυμα είναι ηχηρό και σαφές:  να ακολουθούμε και να πασχίζουμε για τα όνειρά μας χωρίς να το βάλουμε στιγμή κάτω, γιατί κάθε διαδρομή, έχει τα δικά της αξιοθέατα!