"Τα παιδιά είναι αληθινά, αθώα. Είναι αυτό που βλέπεις. Δεν θα σου κρύψουν ποτέ τίποτα και θα σου πουν ακριβώς αυτό που σκέφτονται. Όπως ακριβώς το σκέφτονται." Η Μαρία Χόνδρου μιλα στο ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ για το βιβλιο της "ΘΟΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ" που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ΛΥΚΟΦΩΣ!

Επειδή το λογοτεχνικό σας έργο πληθαίνει, δεν σας ρωτάω πώς μπήκε αλλά πώς έμεινε η συγγραφή στη ζωή σας;

Το θεωρώ πλέον κομμάτι της ζωής μου. Συνδέεται με μένα, με τον χαρακτήρα μου, νιώθω καλύτερα σαν Μαρία, ηρεμώ πλάθοντας χαρακτήρες και ιστορίες.  Είναι ένας τρόπος έκφρασης που με αντιπροσωπεύει και με γεμίζει. Δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά, θα ένιωθα απλά κενό και θα έψαχνα συνεχώς να βρω τι είναι αυτό που μου λείπει.

Το να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία ήταν όνειρο που χάθηκε ή υπάρχει πάντα ως προοπτική;

Δεν θεωρώ πως τα όνειρα χάνονται ποτέ. Υπάρχουν πάντα για να μας βοηθάνε να αναπνέουμε, να ελπίζουμε και μέσα από αυτά να σχηματίζουμε καινούργια ξανά και ξανά. Σε αυτή την περίοδο της ζωής μου σαν προοπτική δεν υπάρχει. Είναι κάτι που πρέπει να αφιερωθείς εξ ολοκλήρου σε αυτό και όταν έχεις οικογένεια, για μένα τουλάχιστον η επιλογή είναι διαφορετική. Δεν μπορώ να ξέρω πως θα είναι τα πράγματα μετά από κάποια χρόνια, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να απαντήσω για σήμερα. 

Το τελευταίο σας μυθιστόρημα «Θολά πρόσωπα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως, κατατάσσεται στα ψυχολογικά θρίλερ. Θα επιμείνετε σε αυτό το είδος;

Μου αρέσει αυτό το είδος. Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω πως ένας άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κάνει πράγματα που προσωπικά μου φαινόντουσαν και μου φαίνονται αδιανόητα. Από πού γεννιούνται οι παραισθήσεις, αναρωτιέμαι.. εξωτερικοί παράγοντες, οικογενειακό, φιλικό περιβάλλον, εκ γενετής, όλα αυτά μαζί; Πως λειτουργεί τελικά ένας τέτοιος άνθρωπος και γιατί. Μυστήριο. Αυτό με τραβάει και για αυτό παραμένω σε αυτό το είδος.

Πόσο δύσκολο ήταν να δώσετε στα «Θολά πρόσωπα» έναν ρόλο-κλειδί σε ένα παιδί;

Τα παιδιά είναι αληθινά, αθώα. Είναι αυτό που βλέπεις. Δεν θα σου κρύψουν ποτέ τίποτα και θα σου πουν ακριβώς αυτό που σκέφτονται. Όπως ακριβώς το σκέφτονται. Δεν θεώρησα ποτέ πως είναι κάτι δύσκολο παρά μόνο απαραίτητο για να αποτυπωθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα. Κι ελπίζω να το πέτυχα.

Οικογενειακές σχέσεις, παρελθόν, πληγές και ψυχικά τραύματα, αναμνήσεις και παραισθήσεις. Σκιαγραφούμε σωστά τις πτυχές του μυθιστορήματος;

Όλα αυτά που αναφέρετε σκιαγραφούνε και πλάθουνε χαρακτήρες. Αν γίνεται σωστά μάλλον θα μου το πείτε εσείς καλύτερα ή ο οποιοσδήποτε διαβάσει  το βιβλίο. Προσπαθώ οποιαδήποτε αντίδραση, συμπεριφορά, γεγονός να βασίζεται πάντα σε στοιχεία που έχω αναλύσει και φέρνουν αυτό το αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν χρειαστεί να πάω αρκετά χρόνια πίσω από την ιστορία.

Νομίζετε ότι άνθρωποι που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν ανάμεσά μας;

Σίγουρα υπάρχουν. Κι ίσως βιώνουν και  χειρότερες καταστάσεις. Κάθε μέρα έρχονται στο φώς άσχημες ιστορίες, ανατριχιαστικές. Που μας αφήνουν με ανοιχτό το στόμα στο άκουσμα. Κι αυτό που με τρομάζει είναι πως αυξάνονται. Ο/η σύζυγος, το παιδί, ο/η πρώην..  με την ίδια ή παρόμοια κατάληξη.. Να τονίσω όμως πως τα Θολά Πρόσωπα είναι απλά και μόνο δημιούργημα της φαντασίας μου και δεν στηρίζεται σε κανένα αληθινό γεγονός.

Τι διαβάζετε αυτήν την εποχή;

Μόλις τελείωσα τις Σκιές του Alex North. Ατμοσφαιρικό Θρίλερ που σε κρατάει σε αγωνία με καλά στημένους χαρακτήρες και βέβαια με στοιχεία υπερφυσικού. Τα αγαπημένα μου. 

Ετοιμάζετε κάποιο άλλο έργο;

Έχω ξεκινήσει και γράφω όσο μπορώ. Ο στόχος μου είναι να το ολοκληρώσω ακόμα και αν η καθημερινότητα πολλές φορές δεν βοηθάει. Ακόμα κι αυτό όμως με πεισμώνει περισσότερο ψάχνοντας κρυφές τρύπες στον χρόνο για να γράψω. Έστω και λίγα λεπτά. Δεν τα καταφέρνω πάντα αλλά προσπαθώ.