ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΓΩΓΩ ΨΑΧΟΥΛΙΑ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΩΓΩ ΨΑΧΟΥΛΙΑ

Βιογραφικό: Άραγε ποιον ενδιαφέρει το ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, το ότι είμαι παντρεμένη και έχω τρία παιδιά; Τι σημασία έχουν οι σπουδές μου στο μάρκετινγκ, στην πληροφορική και στη συμβουλευτική; Ακόμα, τι και αν υπήρξα στέλεχος βιομηχανίας, αν βραβεύτηκα σε διαγωνισμό διηγήματος, αν αρθρογραφούσα σε περιοδικά, αν είχα συμμετάσχει στη συγγραφή τηλεοπτικών σεναρίων και αν έκανα κι ένα πέρασμα απ’ τη δισκογραφία;
Σημασία έχει πως γράφω με την καρδιά μου, με την ψυχή μου, με την αγάπη μου για τους ανθρώπους και όχι με τις γνώσεις μου. Λατρεύω να σμιλεύω χαρακτήρες, να τους καθοδηγώ, να περπατώ στα χνάρια τους. Να νιώθω τα συναισθήματά τους, να χάνομαι στις περιπέτειές τους. Να παρασέρνω τους αναγνώστες μου σ’ αυτά τα μοναδικά, απολαυστικά, γεμάτα ανατροπές ταξίδια.

Προφίλ στο Facebook:  ΓΩΓΩ ΨΑΧΟΥΛΙΑ

Οπισθόφυλλο: Δέσποινα, Μόνικα, Απολλωνία. Τρία κορίτσια το καθένα με τη δική του ξεχωριστή ιστορία, τρεις αχώριστες φίλες με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Μέχρι εκείνο το βράδυ… Εκείνη την αυγουστιάτικη νύχτα, που κάτω από το φως της πανσελήνου ένα τραγικό γεγονός θα στιγματίσει τη ζωή τους για πάντα και θα τις απομακρύνει τη μία από την άλλη, για να μη θυμούνται, να μην πληγώνονται, να μη νιώθουν ενοχές.
Τριάντα χρόνια μετά, ένα απειλητικό σημείωμα θα τις ενώσει ξανά και θα τις φέρει αντιμέτωπες με την αλήθεια που για χρόνια προσπαθούσαν να κρύψουν. Ο άγνωστος αποστολέας ανατρέπει τις ζωές τους και απεγνωσμένες αναζητούν την άκρη του νήματος.
Ελισάβετ. Ένα κορίτσι που δεν ένιωσε ποτέ την αγάπη, γιατί από παιδί κλήθηκε να πληρώσει το τίμημα ενός άγνωστου για εκείνη παρελθόντος. Και τη στιγμή που ο έρωτας και η ευτυχία τής χτυπούν απρόσμενα την πόρτα, τα μυστικά των τριών γυναικών έρχονται να γκρεμίσουν τη μοναδική της ευκαιρία να ζήσει.
Άραγε, θα βγουν αλώβητες από αυτόν τον επικίνδυνο κύκλο αποκαλύψεων ή κάποια θα αποτελέσει το εξιλαστήριο θύμα μιας τραγικής απόφασης;

 
Τρεις γυναίκες, ένα μυστικό. Τρεις ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα, πάθος και ανατροπές. Ένα τραγικό γεγονός που αποκαλύπτεται και φέρνει τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας αντιμέτωπους με τα χρέη της ψυχής τους.

Κρητικές του βιβλίου:

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο «ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ» , Γωγώ Ψαχούλια, εκδόσεις ΕΞΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΝΑΤΣΗ!

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ", Γωγώ Ψαχούλια, εκδόσεις ΕΞΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Ποιά είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσης σας και τι σας έκανε να ξεκινήσετε τη συγκεκριμένη ιστορία?

Η συγγραφή της συγκεκριμένης ιστορίας έχει σαν αφετηρία ένα πραγματικό  τραγικό γεγονός  που συνέβη πριν από αρκετά χρόνια στον ελλαδικό χώρο.  Yπήρξε για πολλούς μήνες πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά κανάλια.  Ήταν κάτι πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα και προσωπικά είχα συγκλονιστεί από εκείνη την ιστορία, γιατί ήμουν ακόμη πολύ μικρή και με είχε εντυπωσιάσει  η αγριότητα του και η, κατά τη γνώμη μου, παντελής έλλειψη λογικής.  Θεώρησα λοιπόν, πως θα ήταν ενδιαφέρον  να πλέξω μία μεγάλη ιστορία γύρω από ένα παρόμοιο περιστατικό και να τοποθετήσω τους ήρωές μου μέσα σ’ αυτό.

Τι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το: ''Το μυστικό της κόκκινης βροχής''?

Ο αναγνώστης διαβάζοντας «Το μυστικό της κόκκινης βροχής»,  πρώτα-πρώτα θα μεταφερθεί σε ένα υπέροχο νησί, θα “ζήσει”  τα παιδικά του χρόνια,  θα πλημμυρίσει με αναμνήσεις, με μυρωδιές και με χρώματα μιας άλλης εποχής, αφού η ιστορία ξεκινάει κάπου τη δεκαετία του 80.  Θα γεμίσει με νοσταλγία,  θα νιώσει τον έρωτα, την αγάπη, το μυστήριο. Όλα αυτά βέβαια, σε πρώτη ανάγνωση, γιατί παράλληλα θα μπορέσει να ανακαλύψει τα βαθύτερα νοήματα του βιβλίου.  Θα συνειδητοποιήσει πώς ένα μοιραίο λάθος μπορεί να στιγματίσει και να αλλάξει τη ζωή μας. Θα κάνει βουτιές στα συναισθήματά του, θα συγκινηθεί, θα φουρτουνιάσει, θα γαληνέψει και ίσως να βρει τον εαυτό του. Μπροστά, αλλά και πίσω από τις λέξεις θα ανακαλύψει μηνύματα και θα διδαχτεί μαθήματα ζωής, σ’ ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και όσα αυτές γεννούν στους ανθρώπους.

Είστε αισιόδοξη ως άνθρωπος? Πιστεύετε στα Happy End?

Από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Έχω επιλέξει να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Θα ήθελα πράγματι να πιστεύω στα happy end, αλλά γνωρίζω πολύ καλά πως δεν είναι πάντα εφικτό να πάνε όλα, πάντα,  καλά. Γιατί έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι οι άνθρωποι, έτσι είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε. Ωραία θα ήταν, αλλά...

Θα ήθελα να μου περιγράψετε έν συντομία έναν από τους βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου σας και να μας  εξηγήσετε το σκεπτικό σας πίσω από την διαμόρφωση των βασικών χαρακτήρων, για να μπορέσουν να διακρίνουν οι αναγνώστες του βιβλίου της παρέας , τις βασικές σας ψυχογραφικές ανησυχίες.

Θα σας περιγράψω την Ελισάβετ τη βασική ηρωίδα του βιβλίου μου η οποία ήταν ένα παιδί που δεν γνώρισε την μητρική αγάπη.  Αντί για αγκαλιές, φιλιά  και αποδοχή, έζησε βρισιές, ξύλο και απόρριψη.  Όταν πια δεν άντεξε άλλο, λίγο πριν τελειώσει το σχολείο της, το έσκασε από το σπίτι για να ζήσει μία καινούργια ζωή μακριά από τις τιμωρίες, τους τσακωμούς,  τις κατηγορίες  και την καταπίεση. Μία ολόκληρη ζωή προσπαθούσε αυτό το κορίτσι να βρει την αγάπη που είχε στερηθεί και όταν επιτέλους τη βρήκε στο πρόσωπό του Χριστόφορου, κάποια μυστικά και αμαρτίες του παρελθόντος, της κατέστρεψαν αυτή τη σχέση βυθίζοντάς την για μιαν ακόμη φορά στη θλίψη και στην απόγνωση.

Όλοι οι ήρωες του βιβλίου μου είναι ρεαλιστικοί και πολυδιάστατοι.  Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, με χαρακτήρα διαμορφωμένο ανάλογα με τα βιώματά τους. Έχουν τα δικά τους θέλω και επιθυμίες και η συμπεριφορά τους πολλές φορές είναι ακραία και χωρίς λογική.  Τα λάθη τους, τα ψέματα και τα μυστικά τους έχουν καθορίσει τις ζωές τους, αλλά έχουν επηρεάσει καταλυτικά και τις ζωές των ανθρώπων που κινούνται γύρω τους

Προσωπικά βιώματα και εμπειρίες παίρνουν θέση στη γραφή σας? Και αν  ναι πόσο εύκολο είναι να εκτίθεται κάτι προσωπικό δικό σας δημόσια?

Ως επί το πλείστον στα βιβλία μου κυριαρχεί η μυθοπλασία.  Παρόλα αυτά, υπάρχουν και κάποια προσωπικά βιώματα πού καταγράφονται, είτε ψυχολογικά είτε πραγματικά γεγονότα,  πολλές φορές χωρίς και εγώ η ίδια να το συνειδητοποιώ και να μου τα εντοπίσουν κάποιες φίλες αναγνώστριες.

Ταυτίζεστε λιγάκι παραπάνω με κάποιον από τους χαρακτήρες που έχετε  δημιουργήσει  και αν ναι, γιατί?

Δεν ταυτίζομαι με κανέναν από τους χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει.  Είναι όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου μου τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικά βιώματα, χαρακτήρα, επιθυμίες,  πράξεις, συμπεριφορές.  Είναι όλοι τους δημιουργήματα της φαντασίας μου. Παρόλα αυτά, κάποιες ηρωίδες έζησαν κάποιες περιπέτειες που έζησα κι εγώ κι έχουν  νιώσει συναισθήματα που έχω βιώσει και εγώ η ίδια.

Ποιά  ήταν η αιτία να στραφείτε προς τη συγγραφή ? Τι σας ώθησε προς αυτή τη μορφή τέχνης?

Η μοναδική αιτία για να στραφώ στη συγγραφή ήταν η μεγάλη μου ανάγκη να εκφραστώ και να δώσω πράγματα στον κόσμο. Πολλές ιδέες, ιστορίες, πλοκές που «χορεύουν» μέσα στο μυαλό μου, ζητούν επίμονα να αποδράσουν, συναισθήματα απαιτούν να εξωτερικευτούν και ξεχύνονται μοιραία, σαν ορμητικοί χείμαρροι να κατακλύσουν άπειρες σελίδες. Γράφω λοιπόν, με την ευχή και την ελπίδα οι ιστορίες μου να αγγίξουν τις καρδιές των αναγνωστών.

Ποιά είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη ελληνική  λογοτεχνία σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές?

Η λογοτεχνία σε οποιαδήποτε εποχή και αν ανήκει είναι η ανάγκη έκφρασης του δημιουργού.  Δεν θα έλεγα ότι η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία έχει να ζηλέψει κάτι από εκείνη παλαιότερων εποχών.  Υπάρχουν και σήμερα, όπως και σε παλαιότερες εποχές, αρκετά «διαμάντια» στη λογοτεχνία,  Απλώς επειδή  σήμερα υπάρχει μία πληθώρα λογοτεχνικών έργων,  είναι πιθανόν αυτά τα «διαμάντια» να μην βγαίνουν πάντα στην επιφάνεια.  Η ποιότητα όμως είναι πάντα ποιότητα. Ο χρόνος θα δείξει ποια απ’ αυτά θα παραμείνουν στη σκέψη του κόσμου σαν «κλασσικά αριστουργήματα».

Ποιά είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον ,τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο?

Τα όνειρά μου όσον αφορά τα επαγγελματικά, είναι η συγγραφή ενός ιδιαίτερου-διαφορετικού ύφους μυθιστορήματος που έχω στο μυαλό μου, η έκδοσή του, καθώς και η συγγραφή ενός θεατρικού έργου με πολύ πρωτότυπο θέμα. Πιθανόν και η έκδοση μιας ποιητικής συλλογής. Σε προσωπικό επίπεδο δεν ονειρεύομαι τίποτα περισσότερο από υγεία για μένα και για τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Ας κλείσουμε την συνέντευξη όπως εσείς επιθυμείτε...

Επιθυμώ να κλείσω με  ένα μήνυμα για όσους δεν τολμούν  να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, γιατί φοβούνται την προσπάθεια και την αποτυχία. Να μην φοβούνται γιατί η ζωή μας είναι ένα ταξίδι. Κι εμείς είμαστε καράβια φτιαγμένα ν’ αρμενίζουμε. Όταν ένα καράβι είναι συνεχώς αραγμένο στο λιμάνι, σίγουρα δεν κινδυνεύει από τίποτα. Χάνει όμως όμορφα, συναρπαστικά ταξίδια, χάνει καταγάλανα νερά, χάνει τα παιχνίδια των δελφινιών, χάνει τροπικά νησιά και πανέμορφα τοπία. Γι’ αυτό να μην διστάζουν να φλερτάρουν με τα πέλαγα. Άλλωστε, όπως είπε ο Ναζίμ Χικμέτ «Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα».

Ευχαριστώ για τη συνέντευξη.

Το βιβλίο μου «Το μυστικό της κόκκινης βροχής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΞΗ στα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. 

Για το Βιβλίο της Παρέας

Λίτσα Λαμπρακοπούλου