ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΜΑΡΙΑ ΠΡΙΝΑΡΗ – ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ στην Λίτσα Λαμπρακοπούλου για το ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ

ΠΡΙΝΑΡΗ –ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ

Βιογραφικό: Η Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και σαν παιδί έζησε στο χωριό της το Μάραθος. Στη συνέχεια έζησε στην πόλη του Ηρακλείου όπου αφού αποφοίτησε από το λύκειο, εργάστηκε σε ξενοδοχειακές και τουριστικές επιχειρήσεις έως το 1984. Από το 1985 έζησε στην Αθήνα έως και το 2015 και εργάστηκε στον δημόσιο τομέα. Σήμερα, συνταξιούχος πια, ζει στο χωριό της για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Έτσι έχει το χρόνο που χρειάζεται για να γράφει και να κάνει πραγματικότητα αυτό που πάντα ονειρευόταν. Είναι παντρεμένη με τον Φώτη Καρκαβατσάκη και έχουν αποκτήσει έναν γιο και μια κόρη και δύο λατρεμένες εγγονές.

«Η αγάπη ποτέ δεν έσβησε» εκδόθηκε το 2015 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Από τις εκδόσεις Πνοή κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της «Πουλί θα κάμω τη χαρά» και «Αντέτι».

Προφίλ στο Facebook: Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη

«Η Αφροδίτη χαμογέλασε πικρά. Βλαστήμησε τις αντεκδικήσεις, το αντέτι, τους γραπτούς νόμους –που μερικές φορές αποδεικνύονται ανίσχυροι για να διορθώσουν καταστάσεις– και τους άγραφους που τους υποκαθιστούσαν. Τους “μεσίτες” που αναλάμβαναν να τους εφαρμόσουν και τους “σασμούς” που έσαζαν κάποια πράγματα μα χαλούσαν άλλα».

Μια ιστορία που ξεκινά πριν από έναν αιώνα στην Κρήτη και καταλήγει στην Αθήνα του σήμερα ακολουθώντας τις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών. Ζωές που η πορεία τους καθορίστηκε από το «αντέτι» και την πίστη τους στο εθιμικό δίκαιο. Στον τόπο του γενναίου αλλά και του παραλόγου κάποιες φορές, όπου ο άντρας πιστεύει πως την εκδίκηση πρέπει να την παίρνει ο ίδιος με τη χέρα του, ο σασμός σάζει και σώζει καταστάσεις εμποδίζοντάς τες να εξελιχθούν σε βεντέτα. Αν και ο σασμός είναι η ιδανική λύση, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ήρωες της ιστορίας, ο Σήφης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο Αντρέας, ο Απόστολος, η Ρηνιώ, ο Μανούσος και η Ανέζα, είναι ο εκτοπισμός, η θυσία της αγάπης, ο συμβιβασμός. Οι ιστορίες τους συναρπαστικές και γεμάτες ανατροπές. Οι ζωές τους που σημαδεύονται από διάφορα κοινωνικά αλλά και ιστορικά γεγονότα, άλλοτε μας προκαλούν θυμό κι άλλοτε μας παρασέρνουν να γίνουμε ένα μαζί τους και να μοιραστούμε τα συναισθήματά τους.

«Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις δίκιο αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη, είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου».

Κριτικές του βιβλίου: 

1. ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΑΝΤΕΤΙ", Μαρία Πρινάρη Καρκαβατσάκη, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

2.ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΑΝΤΕΤΙ" της Μαρίας Πρινάρη Καρκαβατσάκη, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΝΑΤΣΗ!

«ΑΝΤΕΤΙ»: μιλήστε μας λίγο για την ιστορία του και τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;

Ούτε εγώ δεν είχα φανταστεί ότι μια απλή συζήτηση θα οδηγούσε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου κι όμως, έτσι ακριβώς έγινε. Αναρωτιόμουν γιατί τόσος κόσμος που αγαπάει την Κρήτη, παράλληλα την ταυτίζει με τη βεντέτα; Γιατί πολλοί μιλούν γι αυτό, γιατί έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία με αυτό το θέμα και γιατί τόσο λίγοι γνωρίζουν για τον άγραφο νόμο, το «Αντέτι» του σασμού  που έχει τη δύναμη να προλάβει, να διορθώσει μια κατάσταση πριν φτάσει να εξελιχθεί σε βεντέτα; «Γράψε λοιπόν εσύ για τον σασμό» μου είπε ο γιος μου και αυτό ήταν προτροπή, πρόκληση και στοίχημα με τον εαυτό μου. Αποφάσισα ότι όσο δύσκολο κι αν αποδεικνυόταν αυτό, θα το έκανα αρκεί να αποδείξω ότι υπάρχει και η άλλη όψη.  

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή του; Κάνατε κάποια έρευνα και αν ναι πόσο χρόνο χρειάστηκε για να έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα;
Γνώση του θέματος είχα και στοιχεία. Είναι όμως ένα θέμα ευαίσθητο, ιδιαίτερο, με ισορροπίες λεπτές. Αν γράψεις ανακρίβειες, αν δώσεις λάθος εικόνα μοιραία θα δώσεις και λανθασμένα μηνύματα. Χρειαζόμουν λοιπόν περισσότερες πληροφορίες από ανθρώπους που γνωρίζουν καλά το θέμα. Δεν είχα καμία πρόθεση να μεταφέρω αυτούσια καμία ιστορία σχετική με σασμό, όμως ήθελα να μάθω περισσότερα για την τακτική που ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί αυτό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Με ποιους τρόπους μπορεί να γίνει ένας σασμός και κάτω από ποιες συνθήκες. Δεν  ήταν πάντα τα στόματα ανοιχτά, δεν μιλάνε εύκολα για τις ιστορίες που έχει γίνει σασμός, και σοφά πράττουν. «Τις αφήνουμε να κοιμούνται, δεν τις πειράζουμε αυτές τις ιστορίες» λένε οι άνθρωποι που γνωρίζουν. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος. Για ένα μεγάλο διάστημα γινόταν έρευνα και συγγραφή παράλληλα. Η συγγραφή ολοκληρώθηκε σε τρία χρόνια. 

Τι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το «ΑΝΤΕΤΙ»;

Ελπίζω! Σωστά το τοποθετείτε, ελπίζω να δει την άλλη πλευρά. Απέναντι από το κακό μπορούμε να βάλουμε το καλό και να νικήσει. Η ψυχραιμία, η λογική, η συζήτηση, η ορθή και δίκαιη κρίση και η διαμεσολάβηση κάποιων ανθρώπων που έχουν το χάρισμα να τα διαθέτουν  όλα αυτά, μπορούν να διορθώσουν τις άσχημες καταστάσεις.  Εκτός από αυτό όμως, ελπίζω να κάνει ένα νοσταλγικό ταξίδι σε περασμένα χρόνια, αλλοτινούς καιρούς, να γνωρίσει ή να θυμηθεί συνήθειες, ήθη κι έθιμα, ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Να συμπορευτεί με τους ήρωες ακολουθώντας τους για περίπου έναν αιώνα, αφού μιλάμε για τρεις γενιές.

Ποια τα συναισθήματα σας καθώς γράφατε την λέξη «ΤΕΛΟΣ»;

Γλυκόπικρα, όπως και η ιστορία μου. Γλυκά γιατί κατάφερα να ολοκληρώσω ένα βιβλίο που μόνο εύκολη δεν θα χαρακτήριζα τη συγγραφή του, αλλά κυρίως γιατί πέτυχα τον στόχο μου. Να μιλήσω για σασμό και όχι για φονικά. «Πικρά» γιατί έφτασε η ώρα να αποχωριστώ τους ήρωές μου που έζησα μαζί τους τρία χρόνια και κάποιους από αυτούς τους αγάπησα βαθιά κι ας με παίδεψαν. Ακόμα κι εκείνους που δεν ταυτίστηκα μαζί τους γιατί δεν ταίριαζαν καθόλου στον χαρακτήρα μου κι έκαναν πράγματα που εγώ δεν θα έκανα ποτέ, κι αυτούς τους αποχαιρέτησα με συγκίνηση. Αν και αναμετρήθηκα μαζί τους πολλές φορές, δεν ξέχασα ότι εγώ τους δημιούργησα και είχαν λόγο ύπαρξης στην ιστορία.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσετε το βιβλίο σας με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

Αν πρέπει μόνο με τρεις, θα έλεγα κοινωνικό, ηθογραφικό μυθιστόρημα (βασισμένο σε αληθινές ιστορίες). Μα, πάνω από όλα, κατάθεση ψυχής!

Θα ήθελα να μου περιγράψετε εν συντομία έναν από τους βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου σας και να μας εξηγήσετε το σκεπτικό πίσω από την διαμόρφωση των χαρακτήρων για να μπορέσουμε να διακρίνουμε και εμείς οι αναγνώστες τις ψυχογραφικές ανησυχίες...

Δυσκολεύομαι πολύ να ξεχωρίσω μόνο έναν και φοβάμαι ότι θα αδικήσω τους υπόλοιπους. Όλοι οι βασικοί χαρακτήρες είναι πολύ δυνατοί.  Αν και όλοι έχουν τεράστια ψυχική δύναμη, έχουν περηφάνια που δεν τους επιτρέπει να σκύψουν το κεφάλι, παράλληλα έχουν ακόμα πιο τρανή δύναμη ώστε να υπακούσουν σε νόμους άγραφους και να μείνουν πιστοί στον λόγο τιμής, αφήνοντας  στην  άκρη την περηφάνια τους για να μην δημιουργήσουν προβλήματα στην οικογένειά τους αλλά και στη μικρή τους κοινωνία. Ακόμα και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, είναι πολύ δυνατές προσωπικότητες για διαφορετικούς  λόγους ο καθένας. Θα περιγράψω πολύ σύντομα τον Σήφη. Είναι ένας περήφανος, αγέρωχος θα έλεγα «ντελικανής» που δεν σηκώνει «μύγα στο σπαθί του». Παρ’ όλα αυτά, δίνει τόπο στην οργή, αναγνωρίζοντας και το δίκιο του άλλου. Περήφανος αλλά και υπομονετικός. Με όρια η υπομονή όμως, κι όταν αυτά εξαντλούνται είναι έτοιμος να πάρει εκδίκηση με τη χέρα του. Δεν ξεχνάει βέβαια ποτέ ότι οφείλει σεβασμό και υπακοή στους άγραφους νόμους. Και την πίκρα του μπορεί να κουμαντάρει και το παράπονο, και όλα να τα γκρεμίσει και να τα φτιάξει από την αρχή.

Τι σας δυσκόλεψε πιο πολύ σε αυτό το βιβλίο;

Η συλλογή πληροφοριών. Δεν δίνονται εύκολα πληροφορίες για υποθέσεις που έχει γίνει σασμός. Η κάθε άρνηση που εισέπραττα, ήταν μια μικρή απογοήτευση. Ευτυχώς την ξεπερνούσα γρήγορα και συνέχιζα. Χρειάστηκε χρόνος, αρκετή υπομονή είναι η αλήθεια, αλλά την είχα και ακόμα περισσότερη επιμονή.

Τι είναι έμπνευση, για σας προσωπικά αλλά και γενικά; Υπάρχουν συγκεκριμένες στιγμές και ώρες τις ημέρας που σας είναι πιο εύκολο να γράψετε ή που σας «επισκέπτεται» η έμπνευση;

Η έμπνευση είναι σαν αστραπή μέσα στο κεφάλι σου, έτσι το νιώθω εγώ και φυσικά δεν έχει συγκεκριμένες ώρες που σε επισκέπτεται αφού μπορεί να την προκαλέσει οτιδήποτε και οπουδήποτε. Για μένα πιο εύκολο είναι να γράψω τη νύχτα, είναι πιο ήσυχα και είμαι πιο συγκεντρωμένη. Ολόκληρη την ημέρα όμως μπορεί στο μυαλό μου να τριγυρίζουν ιδέες,  σκέψεις, εικόνες, να γίνονται διάλογοι.  Μπορεί να κρατήσω σημειώσεις, να ρωτήσω πράγματα, να συλλέξω πληροφορίες, αλλά τη νύχτα είναι που όλα αυτά θα μπουν σε σειρά και θα πάρουν ζωή.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της Λογοτεχνίας;

Μα να συνεχίσω να γράφω φυσικά και να βελτιώνομαι. Θέλω το επόμενο βιβλίο μου να μην είναι τίποτα λιγότερο από το ΑΝΤΕΤΙ.

Για το Βιβλίο της παρέας

                                                                                                                       Λίτσα Λαμπρακοπούλου