Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Το μερτικό των αγγέλων" της ΜΑΡΘΑΣ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ, εκδόσεις ΕΞΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ



  Κωνσταντής. Ένας ήρωας αληθινός,καμωμένος από τη συγγραφέα με δεξιοτεχνία,αγάπη και άκρατο ρεαλισμό. Μεγάλωσε χωρίς μάνα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου σ'ένα ψαροχώρι. Κάτω από τις φτερούγες της γιαγιάς και του πατέρα του, αντρώνεται και ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της κατοχής. Ο πόνος της απώλειας και οι νεκροί που χάθηκαν για πάντα τον στέλνουν μακριά για να σωθεί. Σα μονομάχος ζωής ακούραστος που είναι ο Κωνσταντής βρίσκεται στη Λιέγη ως ανθρακωρύχος και στο Παρίσι ως σερβιτόρος. Στην πόλη του φωτός ο έρωτας τον σαρώνει σα κύμα που χτυπά ανελέητα σε βράχια. Τον στιγματίζει δίχως έλεος, τον άφηνει όμηρο αυτής της ισοπεδωτικής αγάπης και τον οδηγεί στη θάλασσα, για να λυτρωθεί. 
  Δε θα σας αποκαλύψω περισσότερες λεπτομέρειες. Το μόνο που μπορω να σας εξομολογηθώ με ειλικρίνεια είναι πως οι εξελίξεις μιας ζωής αληθινής, ενος προσώπου βγαλμένου από τη λογοτεχνική φαρέτρα της συγγραφέως είναι καταιγιστικές, ασταμάτητες και ανατρεπτικές. Τον Κωνσταντή τον αγάπησα βαθιά, σχεδόν εκστατικά. Ένα πρόσωπο με δυνατά αλλά και τρωτά σημεία. Έχει δυναμισμό αντρίκειο αλλά και εγωισμό που κατατρώει τα σωθικά του. Ωστόσο, δεν τον κατέκρινα ούτε στιγμή. Δεν είναι ιδεατός. Είναι ένας άντρας μαχητής που διεκδικεί με σθένος, άφοβα το μερτικό του. Οι άγγελοι ειναι αυτοί που ορίζουν τον τόπο και το χρόνο που θα παραδώσουν το μερτικό τους.  
  Το μυθιστόρημα της Μ.Πατλάκουτζα είναι καλογραμμένο, ολοζώντανο, γεμάτο παραστατικές εικόνες. Με αποφθέγματα και σοφίες μεστές για τη ζωή, τον έρωτα,τον πόνο και τον εγωισμό. Έχοντας ταξιδεύσει με όλα τα βιβλία της Μ.Πατλακουτζα και πάντα με τις καλύτερες εντυπώσεις γεμάτες συναισθήματα και αναγνωστική λύτρωση, πρεπει να σημειώσω πως "Το μερτικό των αγγέλων", ηταν αποκάλυψη για μένα. Ένα βιβλίο έντονο, με συναισθηματα βαθιά, με ήρωες αριστοτεχνικά ηθογραφημένους και με μηνυματα που παραδειγματίζουν για την αλήθεια τους και την ανεξάντλητη αξία τους. Για μένα οι τελευταίες του σελίδες άφησαν ένα χείμμαρο δακρυων να κυλήσει, γιατί η πλοκη έλαβε τέλος με μια εξέλιξη απρόοπτη, δωρική περιγραφή και απίστευτα συγκινητική. Μπράβο στη συγγραφέα, για αυτό το πόνημα της.

ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ



ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά...
Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή... Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους... Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ' άκρα για να σωθεί.
Δεκαετία του '60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα... μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι του ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του;
Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου