Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ / ΕΚΔ. ΠΑΤΑΚΗ

ΈΝΑ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΌΜΗΡΟ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΕΡΒΗ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΟΥ








Η Αντιγόνη συχνά αισθάνεται µόνη. Βλέπετε δεν έχει αδελφάκι και όσο κι αν παρακαλάει να της πάρουν τουλάχιστον ένα ζωάκι, οι γονείς της αρνούνται γιατί έχουν αλλεργία (Αψιού! Φτάρνισµα της συγγραφέως που έχει κι αυτή αλλεργία!). Τι λέγαµε; Α, ναι. Η Αντιγόνη δεν είχε ελπίδα να αποκτήσει ζωάκι, µέχρι που βρέθηκε στον δρόµο της ένα γατάκι. Μόνο κι αυτό και, το χειρότερο, άρρωστο. Η Αντιγόνη και η µαµά αναλαµβάνουν άµεσα δράση. Στόχος;
Μα τι άλλο; Ένα σπίτι για τον Όµηρο...
Ένα βιβλίο για τη φιλοζωία και τα αδέσποτα ζώα.









Η ΧΑΝΝΑ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΛΟΥΙΤΖΙ ΜΠΑΛΛΕΡΙΝΙ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΟΤΣΗ









Ένα συγκλονιστικό ιστορικό μυθιστόρημα που βασίζεται σε
πραγματικά γεγονότα και μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα ελπίδας, 
ανθρωπιάς και έμπρακτης αλληλεγγύης.




Θεσσαλονίκη, 1943. Οι Ες Ες έχουν καταλάβει  την πόλη με σκοπό να εξοντώσουν τη 
μεγάλη και πλούσια εβραϊκή κοινότητα που ζει εκεί εδώ και αιώνες. Στην αρχή 
τρομοκρατούν, στη συνέχεια εκβιάζουν, και τέλος απελαύνουν ολόκληρες οικογένειες και 
κλέβουν τις περιουσίες τους. Κι ενώ τα τρένα φεύγουν αδιάκοπα με προορισμό τα 
στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Πολωνία, δύο ιστορίες κυλούν παράλληλα.
Η μία είναι η ιστορία της Χάννα και του Γιοσέφ, δύο δεκαπεντάχρονων παιδιών που η τύχη 
το έφερε να ζήσουν κάτω από τη ίδια στέγη στο γκέτο της Καλαμαριάς, να ερωτευτούν και 
να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τον κόσμο τους μέσα στη βία και τις θηριωδίες των 
ναζί.
Η άλλη είναι η ιστορία του Ιταλού πρόξενου Γκουέλφο Ζαμπόνι, ο οποίος με τη βοήθεια του 
λοχαγού Λουτσίλλο Μέρτσι αγωνίζεται να σώσει όσο περισσότερες ανθρώπινες ζωές 
μπορεί, μεταφέροντας Ιταλούς (ή δήθεν Ιταλούς) Εβραίους στην Αθήνα.
Το βιβλίο περιλαμβάνει χαιρετισμό του Δαυίδ Σαλτιέλ, προέδρου της Ισραηλιτικής 
Κοινότητας Θεσσαλονίκης, καθώς και σημείωμα του συγγραφέα για το πώς γεννήθηκε αυτό 
το βιβλίο.
Ο Λουίτζι Μπαλλερίνι γεννήθηκε το 1963 και ζει στο Μιλάνο μαζί με τη σύζυγό του και τα 
τέσσερα παιδιά τους. Γιατρός και ψυχαναλυτής, εδώ και αρκετά χρόνια ασχολείται και με τη συγγραφή παιδικών και εφηβικών βιβλίων. Θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που έχει την ευκαιρία να συναντά πολλούς νέους τόσο στον επαγγελματικό του χώρο όσο και σε σχολεία και πολιτιστικά κέντρα. Βιβλία του έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα White Ravens, ενώ το 
μυθιστόρημά του Η δεσποινίς Ευφορβία και το Ζαχαροπλαστείο της σοφίας, που θα 
κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Πατάκη, έχει τιμηθεί με το βραβείο Άντερσεν 2014.







Αναζητώντας την Όντρεϋ

Συγγραφέας: Σόφι Κινσέλλα
Μετάφραση: Στέλλα Κάσδαγλη






Η Όντρεϋ είναι 14 ετών και έχει πολλά στο κεφάλι της: πρώτα πρώτα μια αγχώδη διαταραχή και ένα σωρό φοβίες που την εμποδίζουν ακόμα και να βγει από το σπίτι, εξαιτίας ενός γεγονότος bullying – αλλά αυτά τα λέει καλύτερα η ίδια στο βιβλίο. Έχει και τους γονείς της, που δυσκολεύονται πάρα πολύ να καταλάβουν πώς λειτουργεί το μυαλό ενός εφήβου, και τον αδερφό της τον Φρανκ, που ίσως (ίιιισως) να έχει μια εμμονή με τα παιχνίδια στον υπολογιστή και που διαρκώς ξεφυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν. Με λίγα λόγια, το σπίτι της είναι ένα ατελείωτο ναρκοπέδιο, το οποίο –επιπλέον– η ψυχολόγος της της ανέθεσε να κινηματογραφήσει. Μέσα σε όλα να προσθέσουμε κι έναν φίλο του μεγάλου της αδελφού, τον Λάινους, που στην αρχή την τρομάζει –όπως όλοι–, αλλά στη συνέχεια θα γίνει εκείνος που θα τη βοηθήσει να βγει σιγά σιγά από τον μικρό ασφυκτικό κόσμο της και να ζήσει την πραγματική ζωή, με όλες τις υπέροχες στιγμές και τα ζιγκ ζαγκ της.
Η Σόφι Κινσέλλα, πασίγνωστη από τη σειρά Ψωνίζω, άρα υπάρχω, γράφει το πρώτο της εφηβικό μυθιστόρημα και είναι... σαν να βρίσκεται μέσα στο μυαλό κάθε εφήβου. Οι έφηβοι θα την αγαπήσουν για τον αστείο τρόπο με τον οποίο εκφράζει τα όσα σκέφτονται και περιγράφει σκηνές της καθημερινότητας που κάθε έφηβος νομίζει ότι είναι περίεργες και μόνο δικές του. Για να μη λέμε πολλά: ένα βιβλίο για τον κάθε έφηβο, που, όταν το τελειώσει, μπορεί και να το δώσει στη μαμά του μήπως και τον καταλάβει καλύτερα. Ποτέ δεν ξέρεις!
Η Σόφι Κινσέλλα εισέβαλε στις λίστες με τα μπεστ σέλερ της Βρετανίας τον Σεπτέμβριο του 2000 με το πρώτο της μυθιστόρημα Ψωνίζω, άρα υπάρχω. Η ηρωίδα του βιβλίου, η Μπέκυ Μπλούμγουντ, κατέκτησε τις καρδιές των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο και  έκανε καριέρα με την ομώνυμη ταινία. 
Η Σόφι έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα με το πραγματικό της όνομα, Μαντελέιν Γουίκχαμ, στην ηλικία των 24 ετών, ενώ δούλευε ως δημοσιογράφος. Το βιβλίο μπήκε στη λίστα με τα 10 πιο ευπώλητα της χρονιάς κι εκείνη εξέδωσε έξι ακόμα μυθιστορήματα με το όνομά της.  Το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ως Σόφι Κινσέλλα το υπέβαλε ανώνυμα στους εκδότες της, που το έκαναν αμέσως δεκτό, παρότι δεν ήξεραν ότι εκείνη βρισκόταν ήδη ανάμεσα στους συγγραφείς τους. Και μόνο αργότερα, όταν εκδόθηκε το βιβλίο της με τίτλο Κρατάς μυστικό;, η Σόφι (μάλλον όχι τυχαία) αποκάλυψε την πραγματική της ταυτότητα στο κοινό για πρώτη φορά.







ΕΛΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
150 + ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ 
ΠΑΙΔΙΑ 7-12 ΕΤΩΝ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: PIE CORBETT
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΥΛΙΑ








«Υπήρξαν σπουδαίες κοινωνίες που δεν χρησιμοποίησαν τον τροχό, αλλά δεν υπήρξε καμία κοινωνία που να μην αφηγούνταν ιστορίες».         
Ursula K. Le Guin




Το ΕΛΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ! 150 + ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ
ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 7-12 ΕΤΩΝ είναι μια συλλογή παιχνιδιών και δραστηριοτήτων για την ανάπτυξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας της «δημιουργίας ιστοριών». Εστιάζει στην «αφήγηση ιστοριών με σκοπό τη συγγραφή», όπως επίσης και στην καλλιέργεια μιας ολόκληρης σχολικής κουλτούρας αφήγησης, ανάγνωσης και συγγραφής ιστοριών στο πλαίσιο της φιλαναγνωσίας.
Το βιβλίο περιέχει:
ευρηματικές ιδέες για «σύντομα παιχνίδια», ιδέες πρακτικές.
πάνω από 150 παιχνίδια και δραστηριότητες που μας προκαλούν να σκεφτούμε και που στόχο έχουν να “πυροδοτήσουν’’ την αφήγηση.
Το ΕΛΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ! (Jumpstart! Storymaking) ξεκίνησε ως ένα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα με έδρα το Διεθνές Κέντρο Μάθησης και Έρευνας από τη Mary Rose και τον Pie Corbett. Η αρχική ιδέα ήταν τα παιδιά να μαθαίνουν να αφηγούνται μια ιστορία στη γλώσσα τους και στη συνέχεια την ίδια ιστορία σε μια άλλη γλώσσα. Βασικό συμπέρασμα σε αυτή τη διαδικασία ήταν ότι τα παιδιά βελτίωσαν τον τρόπο γραφής τους.
Αυτή η προσέγγιση της δημιουργίας ιστοριών κατέχει κεντρική θέση στη διαδικασία της διδασκαλίας της αφήγησης στο Αγγλικό Εθνικό Πλαίσιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Τι είναι η «δημιουργία ιστοριών»;
Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τη δική μας αφήγηση ιστοριών;
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να γίνουν αφηγητές ιστοριών;
Σε αυτά τα καίρια ερωτήματα απαντά ο συγγραφέας με ιδέες ευρηματικές και  εύκολες στην εφαρμογή τους, που στοχεύουν στην καλλιέργεια µιας σχολικής κουλτούρας αφήγησης και ανάγνωσης ιστοριών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου