Ένα βιβλίο , το οποίο με είχε ιντριγκάρει να το διαβάσω , λόγω θέματος αλλά και εξαιτίας των διθυραμβικών σχολίων για τη συγγραφέα , ήταν το «Χωρίς πρόσωπο» της Κατερίνας Μαλακατέ , που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» . Ίσως δεν ήταν τελικά καλό που είχα ακούσει όλες αυτές τις θετικές κρίσεις για τα βιβλία της Μαλακατέ. Αυτό από μόνο του ανέβασε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών μου . Με γνώμονα την πληθώρα των μυθιστορημάτων που έχουν πέσει στα χέρια μου τα τελευταία χρόνια , όπως επίσης και την σχολαστικότητα που με διακρίνει ως φιλόλογος , είμαι αυστηρή στην κριτική μου για όσα διαβάζω . Το «Χωρίς πρόσωπο» έχει αρκετά θετικά στοιχεία και κάποια αρνητικά , σημαντικά ωστόσο για μένα .
Το βιβλίο πραγματεύεται ένα ομολογουμένως πρωτότυπο, κοινωνικό και σύγχρονο θέμα . Ο 23χρονος Διονύσης μετά από έναν καβγά με την μητέρα του για την επιλογή της συντρόφου του , αυτοπυροβολειται . Όταν ξυπνά μετά από κώμα ημερών , δυστυχώς το πρόσωπο του έχει παραμορφωθεί . Αυτό αλλάζει άρδην την καθημερινότητα του . Τίποτα δεν θυμίζει τον όμορφο νέο άντρα που υπήρξε . Κλείνεται στον εαυτό του έχοντας ως μοναδική συντροφιά του τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης . Ώσπου , μια γιατρός επικοινωνεί μαζί του , για να τον προτρέψει να χρησιμοποιήσει μόσχευμα προσώπου . Από εκεί και μετά ,τολμά να το κάνει και για μια ακόμα φορά η ζωή του παίρνει άλλη ρότα . Θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα ο Διονύσης ; Πώς θα είναι οι σχέσεις του με τους γονείς , τον αδερφό και τον έρωτα ;
Σαν ιδέα , λοιπόν , μου άρεσε καθώς δεν έχει τύχει να περιέλθουν στα αναγνώσματα μου υποθέσεις που αφορούν σε μεταμοσχεύσεις . Θέτει διλήμματα που σχετίζονται με την βιοηθική και τις ανθρώπινες αξίες . Παράλληλα , στον μικρόκοσμο της καθημερινότητας των ηρώων της , η Μαλακατέ τοποθετεί και τη θέση του Διαδικτύου καθώς και τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις . Γονείς παρεμβατικοί ή και αδιάφοροι , γάμοι χωρίς αγάπη και κατανόηση , γεμάτοι μυστικά και προδοσίες παρελαύνουν στις σελίδες του μυθιστορήματος . Παράλληλα , ανακύπτουν και αλλά ηθικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις επιλογές του ήρωα αλλά και με τις σχέσεις του σε όλα τα επίπεδα . Θεωρώ πως «έπιασε» από πολλές πτυχές η συγγραφέας το θέμα και αυτό είναι μια αξιόλογη προσπάθεια χωρίς όμως να έχει διεισδυτική ματιά . Κάποια θέματα μου φάνηκε πως αναφέρθηκαν απλά , χωρίς να δοθεί η απαιτούμενη προσοχή ,γιατί μην ξεχνάμε πως το θέμα είναι δύσκολο , ιδιαίτερο και απαιτητικό . Αναφέρθηκε στο κείμενο επανειλημμένα πως ο ήρωας είχε κάποιες αυτοκαταστροφικές τάσεις και έκανε συνεδρίες με τον ψυχολόγο του . Ακόμα και σ αυτό το σημείο , μου δόθηκε η εντύπωση πως έγινε και αυτό βιαστικά και απότομα . Μπορεί να φταίει βέβαια το γεγονός πως η συγγραφέας καταπιάστηκε με πολλά ζητούμενα και μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους .
Το μυθιστόρημα απαρτίζεται από μέρη -σταθμούς (τρία )στην ζωή του Διονύση αφού έχει συμβεί ο βαρύτατος τραυματισμός του . Είναι μικρά τα κεφάλαια , και όσα φέρουν σαν τίτλο τα ονόματα των ηρώων , σ' αυτά το κεντρικό πρόσωπο καταθέτει σε α ενικό την δίκη του οπτική . Η γλώσσα είναι απλή και οι προτάσεις κοφτές και σύντομες . Μου έλειψε σε κεφαλαία που είχαν δράση , να νιώσω μέσω της περιγραφής μεγαλύτερη ένταση και κυρίως να μου γεννηθούν συναισθήματα . Στα μάτια μου ήταν σαν απλή παράθεση γεγονότων , στην οποία απουσίαζε ο παλμός και η δράση .
Το κομμάτι της σκιαγράφησης των χαρακτήρων ενώ διέκρινα πως έγινε με αρκετό ρεαλισμό , ωστόσο δεν πέτυχε να με κάνει να συμπάσχω μαζί τους , να κατανοήσω τις μύχιες σκέψεις τους και εν τελεί τις πράξεις τους . Δεν κατάφερε να με πείσει ο ήρωας σχετικά με την αδικαιολόγητη πράξη του να αυτοπυροβοληθεί . Αισθάνθηκα πως δεν δόθηκαν οι εξηγήσεις που έπρεπε καθώς και οι σχέσεις του με τη μητέρα του δεν αποτυπώθηκαν παραστατικά για μένα στο χαρτί . Μεγάλη ένσταση , έχω στο τέλος , το οποίο μου φάνηκε απότομο και ανούσιο δίχως κάθαρση .
Κλείνοντας , ενώ το εγχείρημα είχε περγαμηνές να εξελιχτεί σε κάτι πολύ δυνατό, που θα μπορούσε να με συνεπάρει ωστόσο μου άφησε μια αίσθηση χωρίς γεύση . Ούτε γλυκιά ούτε πικρή . Παρόλα αυτά θα ήθελα να διαβάσω άλλα μυθιστορήματα της Μαλακατέ , γιατί δεν θέλω ποτέ να δημιουργούνται εντυπώσεις μέσα μου από ένα και μόνο πόνημα .
Βαθμολογία :7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου