Η Σοφία Βοϊκου στο ένατο της μυθιστόρημα καλπάζει κάνοντας υπερβάσεις στο συγγραφικό πάνθεο . Το «Νυφικό από πορφύρα» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για αναγνώστες με απαιτήσεις . Δύσκολο εγχείρημα να γραφεί μαεστρικά ένα τέτοιο βιβλίο και θα σας παραθέσω τους λόγους .
Αρχικά , ο χώρος δράσης του είναι το Μελένικο στις αρχές του 20ου αιώνα . Ταραγμένη περίοδος για τους Έλληνες της περιοχής καθώς Βούλγαροι και Τούρκοι κάνουν την καθημερινότητα τους , ιδιαίτερα δύσκολη . Ένας τόπος εξορίας , με ανθρώπους δυνατούς που προσπαθούν να αντισταθούν στη μοίρα που άλλοι έχουν χαράξει για αυτούς . Ανάμεσα τους η Θεοφανώ . Πανέμορφη , με ξανθά μαλλιά και υπέροχα γαλανά μάτια , όμως με χαρακτήρα σκληροπυρηνικό . Μια γυναίκα που βρέθηκε ανάμεσα σε άντρες διαφορετικούς μεταξύ τους με ένα κοινό χαρακτηριστικό . Την πόθησαν . Ο σκληροτραχηλος Βούλγαρος κομιτατζής , ο πράος καλόγερος και ο καλόψυχος έμπορος από τη Βιέννη διεκδικούν την καρδιά της . Το μυθιστόρημα ξεκινά έχοντας ως τόπο δράσης τη Θεσσαλονίκη του 1990 , με τη Βασιλική , η οποία συστήνεται στον αναγνώστη και θα εμφανιστεί ξανά προς το τέλος της πλοκής , όπου θα δοθούν οι απαντήσεις για όλα τα πρόσωπα του παρελθόντος .
Η συγγραφέας για αυτή τη ζοφερή περίοδο την ιστορία του Μελένικο , για την οποία υπάρχουν λίγες αλλά και αντικρουόμενες ιστορικες πηγές καταφερε με διεισδυτική μάτια να κρατήσει αντικειμενική στάση . Μελέτησε ενδελεχώς και τοποθέτησε τα πρόσωπα της ιστοριας , είτε τα πρωτεύοντα είτε τα δευτερεύοντα και τα εναρετα αλλα και τα κακής ποιοτικής στάθμης στο βάθρο που τους αξίζει . Ανέδειξε την ιστορία ενός πολύπαθου τόπου που πέρασε δια πυρος και σιδήρου από τους κομιτατζήδες και τους Τούρκους δεξιοτεχνικά . Πολλοί δεν γνωρίζουν για την ιστορία του όμως η Βοικου καταφερε με φόντο καταγεγραμμένα γεγονότα και μια υπόθεση γεμάτη έρωτα , πόνο και πορφυρό χρωμα να κάνει τον αναγνώστη κοινωνο γνώσης. Όλα αυτά χωρίς να τον κουράζει , καταθέτοντας με τη δυναμική της γραφή όσα συνέβησαν στο Μελένικο με δεσπόζουσα μορφή την Θεοφανω .
Με λίγα λόγια στο τελευταίο της μυθιστόρημα , με φόντο ιστορικά γεγονότα πέτυχε να σκιαγραφήσει ανθρώπους με προσωπικότητες που δεν σε αφήνουν αδιάφορο . Ήρωες ξεχωριστοί , αφήνουν μέσα στην ψυχή σου τη δίκη τους κατάθεση καρδιάς . Είτε τους εκτιμάς για την στάση ζωής τους είτε σε κάνουν να νιώσεις άσχημα εξαιτίας της ωμότητας τους αφουγκράζεται κομμάτια της ψυχής τους . Βέβαια , για μένα την παράσταση κλέβει η επιβλητική Θεοφανώ που είναι μια γυναίκα με τσαγανό , θέληση για επιβίωση και κυρίως μυαλό . Έχει τις ευαισθησίες της όμως εκεί που πρέπει επιτάσσει το καθήκον και θυσιάζει ακόμα και όσα λατρεύει . Δεν γίνεται να μην την θαυμάσεις . Κοντά στο ψηφιδωτό των προσώπων θα ξεχωρίσετε και άλλα , ειδικά την οικογένεια της , της οποίας η ιστορία θα σας συγκινήσει .
Χαίρομαι όταν διαπιστώνω πως Έλληνες συγγραφείς καταθέτουν πραγματικά την ψυχή τους στα πονήματα τους . Δεν γράφουν για να γράψουν , προχωράνε ένα βήμα παραπάνω από τα προηγούμενα τους γράφοντας βιβλία απαιτήσεων . Ένας από αυτούς , η Σοφία Βοϊκου . «Νυφικό από πορφύρα » λοιπόν .. μια καταβύθιση στην ιστορία ενός τόπου ξεχασμένου ακόμα και από τον Θεό με ήρωες που δεν θα ξεχάσετε.
Βαθμολογία :9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου