Η Κουρτζή στο τελευταίο της μυθιστόρημα θέτει σαν χώρο δράσης της ιστορίας τα Μάταλα την εποχή των Χίπις. Μια φοιτήτρια ιατρικής στην Αγγλία, η Υπατία έρχεται στην Κρήτη το 1969 μετά από ένα συναισθηματικό επίπονο αδιέξοδο. Μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα θα βιώσει ανάμεσα στα παιδιά των λουλουδιών και σίγουρα μεγάλο ρόλο στην αλλαγή του χαρακτήρα της και των αποφάσεών της θα διαδραματίσει ο Χάρι, ενεργό μέλος αυτής της κοινότητας. Ο ίδιος γοητευτικός και παράλληλα αινιγματικός θα την ωθήσει να αντικρίσει τον κόσμο με άλλα μάτια, αντιμετωπίζοντας τις βαθύτερες φοβίες της. Μεγαλωμένη σε αυστηρό περιβάλλον ήλθε το πλήρωμα του χρόνου να τολμήσει να κάνει αλλαγές για να εξασφαλίσει την ψυχική της ισορροπία. Το παρελθόν την πλήγωσε. Το παρόν άραγε θα της φερθεί όπως της αξίζει;
Δεν θα ήθελα να σας αποκαλύψω παραπάνω πράγματα για την πλοκή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ταξίδι στο χρόνο σε μια εποχή απελευθέρωσης κι συνάμα τόσο μα τόσο ξεχωριστή που σημάδεψε τον κόσμο. Η συγγραφέας εξυφαίνει μια δροσερή νεανική ιστορία έχοντας ως εφαλτήριο τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και αντίληψης των ανθρώπων που επέλεξαν τις σπηλιές στα Μάταλα και την ακτή του για να ζήσουν ελεύθερα, μακριά από στεγανά. Επαναστατικές φύσεις που αποζητούσαν το κρητικό κομμάτι γης και ουρανού για να αγαπήσουν και να αγαπηθούν χωρίς όρια, γεμάτοι πάθη, δίχως στερεότυπα, προκαταλήψεις και ενοχές. Η Υπατία, ο Χάρι, ο Λιος, η Μάμα, η Λέμον και άλλοι ήρωες της μικρής κοινωνίας των χίπις τολμούν, αγαπούν κόντρα σε τύπους και κανόνες. Πρόσωπα καθημερινά που ήθελαν μια κιθάρα, έναν καθαρό ουρανό, μια σπηλιά και έρωτα παθιάρικο για να νιώσουν πως πραγματικά αναπνέουν. Κάποιοι γίνονται στα αναγνωστικά μάτια ιδιαίτερα συμπαθείς. Όλοι έχουν κάτι προσωπικό να εξιστορήσουν που καθηλώνει και συγκινεί. Ξεχώρισα την Υπατία και τον Χάρι καθώς και τη Λέμον όπως και τον Λιος, γιατί αποπνέουν αγάπη για το συνάνθρωπο και σεβασμό. Ο κάθε ένας από αυτούς έκανε την προσωπική του επανάσταση προτάσσοντας μπροστά τα θέλω του, βάζοντας φωτιά στα πρέπει και τη λογική. Αυτά που ένιωσαν απελευθερώθηκαν από την συναισθηματική φυλακή του νου που είχαν.
Αξίζει να σημειωθεί πως η συγγραφέας ξεκινά την αφήγηση στα Μάταλα του σήμερα αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για το τι είχε συμβεί πενήντα χρόνια πριν. Μετά μας μεταφέρει στο παρελθόν συστήνοντας μας τους ήρωας και χρησιμοποιώντας το σχήμα κύκλου καταλήγει πάλι στο παρόν. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ανάλαφρο και έντονα ρομαντικό εξαιτίας της φιγούρας της Υπατίας. Το συναισθηματικό αυτό κορίτσι που αγαπά το μοβ, το σαλιγκάρι της και σπεύδει πάντα να βοηθά όποιον τη χρειάζεται ,σαγηνεύει τον αναγνώστη . Όπως πέτυχε να σαγηνεύσει το Χάρι έναν άντρα που δεν μπαίνει σε φόρμες και καλούπια αλλά ωστόσο είναι μια τρυφερή ψυχή.
Με διάχυτη λυρικότητα στην πένα της καθώς και με έναν στιβαρό εικονοπλαστικό λόγο η Κουρτζή πετυχαίνει να μας μεταφέρει νοερά στην εποχή των χίπις, κάνοντας μας συνταξιδιώτες σε αυτό το ταξίδι. Αυτό που έχω την ανάγκη να προσθέσω είναι πως το βιβλίο ήταν αργό στην αρχή, χωρίς έντονη δράση κάτι το οποίο εμένα με ξένισε γιατί είχε όλα τα φόντα κανονικά να με συναρπάσει. Ωστόσο, όταν άρχισε η δράση και η αγωνία να αποκτά ένταση, η Υπατία και η ιστορία της με συγκίνησαν.
Βαθμολογία:8/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου